ΕΡΧΕΤΑΙ...ΧΕΙΜΩΝΑΣ..

 

 

Τίς γάρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; 

διαβαζουμε στην προς Ρωμαιους 

(Ρωμ. 11: 34)

Ὅταν ἡ Πόλη κινδύνευε ἀπό τούς Ἀβάρους το 

610 μ.Χ, ὁ Θεός ἔσωσε τήν Πόλη. 

Ὅμως, δέν ἔγινε τό ἴδιο,το 1453 μ.Χ

ὅταν ἡ Πόλη πολιορκεῖτο ἀπό τούς Τούρκους .

Τότε χιλιάδες ἄμαχοι χριστιανοί κατέφυγαν στήν Ἁγιά Σοφιά, κραυγάζοντας ἐκ βαθέων πρός τόν Κύριο γιά νά τούς σώσει ἀπό τό μαχαίρι τοῦ κατακτητή.

Ὅμως,δέν ακουσθηκαν οι προσευχές  τους. ὅσοι βρισκονταν μέσα στήν Ἁγιά Σοφιά κατασφαγιάσθηκαν  

Ὁ Θεός ἄλλοτε μᾶς σώζει ἀπό τόν κίνδυνο, 

ἄλλοτε ὄχι. 

Γι’αὐτό, οταν κινδυνευουμε, ακουμε 

τους ....ειδημονας.

Ὅταν σᾶς διώκουν στήν μιά πόλη  νά πηγαίνετε σ’ἄλλη, διαβαζουμε στον Ματθαιο  10:23. 

Δέν λέει :

καθίστε ἐκεῖ ὅπου εἶστε,

κι Ἐγώ θά σᾶς προστατεύσω.

Αναρωτηθηκαμε ποτε, αν

¨Εἴμαστε ἄξιοι τῆς θείας προστασίας¨

Μόνο ἕνας φαρισαῖος θά ἔλεγε τό ναί.

Ἐπί πλέον:

Ου ληψει το ονομα Κυριου του Θεου σου επι ματαιω (Ἔξοδος. 20:7). 

Μήν ἀναφέρεις τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ σέ μικροπράγματα 

Μήν ἐμπλέκεις τόν Θεό σέ ἁπλά, προσωπικά ζητήματα, πού μπορεῖς ἀπό μόνος σου νά ἐπιλύσεις. 

Μέ ἄλλα λόγια, 

ἐφόσον μπορεῖς ἀπό μόνος σου νά προφυλαχθεῖς  μήν περιμένεις τόν Θεό νά σέ προφυλάξει. 

Σοῦ ἔδωσε μυαλό. 

Ὀφείλουμε, λοιπόν, ὡς χριστιανοί νά ἀκολουθοῦμε τίς ὁδηγίες τῆς Πολιτείας ή εν πασει περιπτωσει, αυτων που ξερουν καλυτερα.

Ἡ πειθαρχία δείχνει δύναμη, αὐτοκυριαρχία. 

Καιρος να σταματησουμε να ειμαστε..

«Ἀκριβοί στά πίτουρα, φθηνοί στ’ἀλεύρι»

Ερχεται Χειμωνας. 

Παρτε τα μετρα σας. 

Η νεα παραλλαγη, δεν  αστειευεται.

Χαιρετε.

 

 

ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ..ΒΙΟΗΘΙΚΗ..ΒΙΟΘΕΟΛΟΓΙΑ..

 

Στήν ἐποχή μας πού ζῆ μιά νέα ἐπανάσταση στόν τομέα 

τῆς βιοτεχνολογίας 

καί 

ἡ ἐπιστήμη τῆς μοριακῆς βιολογίας καί 

τῆς σύγχρονης τεχνητῆς εὐφυΐας

προχωροῦν συνεχῶς, ἀλλά καί ἐγκυμονοῦν κινδύνους, 

ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου  καί

ὁ Τρύφων Σπυριδωνίδης, 

πυρηνικός ἰατρός, μέ γνώση τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας καί τῆς σύγχρονης ἔρευνας ἐξετάζουν τούς προβληματισμούς, τά ἠθικἀ διλήμματα καί  τίς ἀμφισβητήσεις πού ἀφοροῦν τίς βιοϊατρικές ἔρευνες καί τήν σύγχρονη τεχνολογία ὑπογραμμίζοντας  τά ὅρια 

μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης. 

Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀντιτίθεται στίς ἔρευνες τῆς ἐπιστήμης, πού στόχο τους ἔχουν 

τήν ἀνακούφιση τοῦ ἀνθρώπινου πόνου καί τήν θεραπεία τῆς ἀσθένειας, 

ὅταν μάλιστα οἱ ἐπιστήμονες θέτουν φραγμούς στήν ἀλόγιστη ἔρευνα καί σέ ὅ,τι ὑπομονεύει τήν ἀνθρώπινη ζωή καί ἐλευθερία.

..ΜΗ ΦΟΒΟΥ..ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΕ..

 

Posted on 7 Νοεμβρίου, 2015 by kosmaser

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Ιάειρος, ηταν ενας ¨προεστός¨ Και τι κανει αυτος ο υπερηφανος εβραιος,που τον συνεθλιπτε ο πονος.

Αφηνει κατά μερος την  οιηση  και ξερουμε καλα ποσην οιηση διεθεταν οι αρχοντες  των εβραιων 

και πέφτει στα πόδια του Χριστού και του ζητα να θεραπεύσει την μονάκριβη κόρη του

Κι ο Ιησους συγκατανεύει στην επιθυμια του Ιαειρου.

 

 

 

 

 

 

και καθώς βαδιζει προς το σπίτι του

Μια γυναίκα με ¨χρόνια αιμορραγία¨,  

πλησίαζει κι άγγιζει απαλά την άκρη του χιτώνα Του. 

Σκέπτεται..είναι ¨άγιος άνθρωπος¨,έτσι και τον ακουμπήσω θα γίνω καλά Ετσι κι εγινε.

Ο Ιησούς όμως γυρίζει και ρωτά εντονα:

Ποιός μ ακούμπησε;

Ολοι, και πρώτοι οι μαθητές του, απόρησαν για τον Λόγο Του αυτό, με τόσο πλήθος ένα γύρω 

Σημειωστε πως Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο¨πλήθος¨ και την αιμορροούσα ειναι : Η Πίστη Της Δεύτερης κι η απλή περιέργεια του όχλου .

Είναι Η Δύναμη Της Πίστης 

Οτι Θα Γίνει Καλά που δημιουργεί τη ¨γέφυρα¨ ανάμεσά τους, ενώ εκείνοι που τον συνθλίβουν ουσιαστικά  βρίσκονται αλλου.

Η γυναίκα γεμάτη απ τη δύναμη της πίστης της  αρχικά Δεν βλέπει τι συμβαίνει γύρω της.

Δεν ακούει τον όχλο που συνωθείται γύρω απ’ τον Χριστό Εκείνη βρίσκεται στο παρόν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Ιησούς το αντιλαμβάνεται από την δύναμη που φεύγει από πάνω του, χωρίς καν να έχει δει την γυναίκα.Αυτή δε, γνωρίζοντας τι της συνέβη, φοβάται ,καθώς θεωρείται ακάθαρτη και δεν επιτρέπεται, σύμφωνα με τον νόμο,να συγχρωτίζεται με ανθρώπους.Όμως η εμπιστοσύνη, η πίστη της στο πρόσωπο του Ιησού την ξεπερνά.

Μέσα στην ¨αδυναμία της¨ βρίσκει το θάρρος να τον πλησιάσει. Μέσα απ το έρεβος της αδυναμίας της, καταφεύγει στο Θεό.

Κι έτσι η αδυναμία μετατρέπεται σε δύναμη πίστης.Κι ο Χριστος την ενθαρρύνει με το: ¨θάρσει θύγατερ¨, έναν λόγο που υπερβαίνει το γράμμα του νόμου δίνοντας και πάλι στην γυναίκα την πραγματική της υπόσταση.

Εδώ όπως και στη θυγατέρα του Ιαείρου , η επαφή με τον Χριστό,παίζει τον πρώτο ρόλο.

Την Πίστη Γεννά Η Αφή Κι Όχι Η Όραση. 

Δεν είναι το να δεις, αλλά να το ψηλαφήσεις.

Και ακολουθεί η ακοή.

Ετσι η τελευταία αίσθηση, η αφή, γίνεται πρώτη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Ιάειρος είναι βέβαιος πιστεύει ακράδαντα,ότι αν ο Χριστός, Αγγίξει Με Το Χέρι Του Η Θυγατέρα Του Θα Σωθεί, 

όπως και η αιμορροούσα , Πιστεύει Πως Αν Ψαύσει Το Ιμάτιό Του Θα Γιατρευτεί. 

Ο Κύριος απευθυνόμενος σ αυτήν της λέει οτι η πίστη της την έσωσε.

Στον δε Ιάειρο, όταν τους πληροφορούν ότι η κόρη του  πέθανε, θα πει:

Εσύ Μην Φοβάσαι Μ ό ν ο ν Πίστευε

Δύο φράσεις του Χριστου..

¨Θάρσει Θύγατερ¨, Και 

¨Μη Φοβού, Μόνον Πίστευε¨.

Και ενώ όλοι σπαράζουν στο κλάμα για την απώλεια ,Εκείνος λέγει: 

¨Το Παιδίον Ουκ Απέθανεν Αλλά Καθεύδει¨. 

Για τον Ιησού δεν υπάρχει θάνατος,παρά μόνο ζωή και περίσσεια ζωής. Είναι η Ζωή που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον θάνατο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είναι η Άκρα Ταπείνωση Και η Άφατη Κένωση Από Αγάπη Και Μόνο Προς Τους Ανθρώπους. 

Ο Χριστός τους έλεγε να μην κλαίνε, γιατί το παιδί κοιμάται και δεν έχει πεθανει

Και οι παριστάμενοι τον περιγελούσαν.

Ετσι, Εκείνος, βγάζοντάς τους όλους έξω,μαζί τον πατέρα και την μητέρα μπαίνουν το κοιτώνα όπου βρισκόταν το παιδί.

Κι ο Κύριος, πιάνοντας το χέρι του λέγει:  ¨Ταλιθά κουμ¨…¨η παις, εγείρου¨.

Και ευθύς η δωδεκάχρονη κοπελίτσα σηκώνεται και περπατά.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η φράση ¨Ταλιθά κουμ¨, ανταποκρίνεται  

στο ¨θάρσει θύγατερ¨.Και ενώ οι παριστάμενοι στέκονταν κατάπληκτοι,  αυτοί που μόλις πριν λίγο αμφέβαλλαν,ο Ιησούς τους παραγγέλλει να της δώσουν να φάει,για να τους φύγει και η το τελευταίο ίχνος αμφιβολίας  

μια κι ήσαν αδύνατοι στην πίστη τους.

Κι οι δύο αυτές ¨εικόνες¨ είναι απ τις πιό χαρακτηριστικές της ζωής με τον Χριστό,που μας δείχνουν την αξία αλλά και την δύναμη που έχει 

η πίστη σ Εκείνον που δίνει τη ζωή.

Φυσικά όλα τα παραπάνω αφορούν εκείνους που δεν αμφιβάλλουν για το είδος της ζωής που επαγγέλεται ο Χριστός, και που με κάθε ευκαιρία  παρουσιάζει ενώπιον μας.

Οσο για τους αλλους, οι εορτασμοί, η εξοχή, κι οι μικρο απολαύσεις, όσες  μας έχουν ακόμη απομείνει αποτελούν το επίκεντρο της προσοχής,έως ότου φθάσουν στο σημείο   μηδέν,  όπου κι ο Ιάειρος με τον θάνατο να τον συνθλίβει,κι η αιμορροούσα με την αρρώστια να την μαραίνει

Τότε…ποιος αραγε ξερει..

Χαιρετε.