Οταν λέμε θρησκεία
Εννοούμε τρία πραγματα:
Το Πρώτο είναι μαγεία.
Ειναι ή προσπάθεια του άνθρωπου
να εξευμένιση τον Θεό.
Αισθάνεται, ότι ό Θεός
είναι οργισμένος μαζι του
Οτι υπάρχει ένας τοίχος μεταξύ
ανθρωπου και Θεού,
Οτι δεν μπορούμε να δούμε τον Θεό,
που είναι οργισμένος μαζιμας,
κι εμείς είμαστε πίσω από το τοίχο
και πρέπει κάτι να κάνουμε,
προκειμένου να τον εξευμενίσουμε.
Αυτό είναι μαγεία.
Η θρησκεία, έχει μαγικα
στοιχεία.
Δεύτερο σημείο είναι
ή Δεισιδαιμονία.
Εδω ταυτίζεται
το άκτιστο με το κτιστό.
Δηλαδή, άκτιστος είναι ό Θεός,
ό υπάρχων, ο ων
Δεν δημιουργήθηκε, ενώ όλα τα
άλλα είναι δημιουργήματα, όλος ό
κόσμος, είναι κτίσματα.
Άρα, το να ταύτισει κανείς
το άκτιστο με το κτιστό,
και στην συνέχεια τα κτιστά,
ζώα, πράγματα, αντικείμενα,
τον ήλιο, την σελήνη και
να τα κάνη θεούς,
είναι δεισιδαιμονία.
Αυτό συνδέεται με τον πανθεϊσμό
και την ειδωλολατρία.
Είναι τύπος θρησκευτικής ζωής
η δεισιδαιμονία.
Και το τρίτο σημείο της θρησκείας
είναι ό μυστικισμός.
Άλλο μυστική θεολογία, κατά την
όποια δεν βλέπουμε με τα μάτια μας
τον Θεό, αλλά,
όταν καθαρισθούν οι αισθήσεις μας,
μπορεί να δουμε τον Θεό,
να μεθέξουμε του Θεού, και
άλλο
μυστικισμός.
Μυστικισμός είναι
αυτό πού πίστευε
ό Πλάτων, ό
Αριστοτέλης και
οι Νεοπλατωνικοί
φιλόσοφοι.
Μυστικισμός είναι το να πιστεύουν
οι άνθρωποι ότι ή ψυχή ήταν
στον κόσμο των ιδεών, εξέπεσε,
ό θεός τιμώρησε την ψυχή, την
έκλεισε μέσα στο σώμα,
οπότε τώρα ή ψυχή
θυμάται τον κόσμο
στον όποιο υπήρχε πριν και
θέλει να βρει τρόπους,
να βγει από το σώμα και να
πορευθεί στον κόσμο των ιδεών.
Αυτό ειναι μυστικισμός,
είναι πλατωνισμός,
και κυρίως νεοπλατωνισμός.
Άρα, όταν λέμε θρησκεία,
εννοούμε τρία βασικά σημεία:
την μαγεία, την δεισιδαιμονία
και τον
μυστικισμό.
Αυτά τα τρία κάνουν την θρησκεία.
(Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ» του
Μητροπολίτη Ναυπάκτου σελ. 554 – 555)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου