2025.
Σήμερα στην Ευρώπη παρατηρείται αδιαφορία για θρησκευτικά ζητήματα, η Ευρώπη είναι πεθαμένη ως προς τον Θεό.
Τα χριστιανικά βιβλία
που εκδίδονται από Προτεστάντες,
αναφέρονται σε ένα χριστιανικό ή και θρησκευτικό ¨συγκρητισμό¨, δηλαδή κάνουν λόγο για τα κοινά στοιχεία που υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, για την ενότητα της χριστιανικής σκέψης, χωρίς να στηρίζονται στην πίστη και στις διάφορες ομολογίες.
Η Ευρώπη αφού υιοθέτησε την αρχή του Νίτσε ότι ο Θεός απέθανε, τότε τί έμεινε στην Ευρώπη από την έξοδο του Θεού από το σώμα της;
Απαντά ο ίδιος:
Έμεινε ένα πτώμα όπως πτώμα γίνεται το σώμα του ανθρώπου, όταν φεύγει η ψυχή.
Ο Ντοστογιέφσκι είπε κάποτε:
Θέλω να πάω στην Ευρώπη και γνωρίζω ότι πηγαινω σε νεκροταφείο Δεν είναι τυχαίο, το ότι τον 19ο και 20ο αιώνα κυριαρχεί η ψυχανάλυση, αφού η Απομόνωση Κερδίζει Έδαφος
Τα πλέον ευαίσθητα άτομα σπαράσσονται από μιαν αγωνία στην οποία δίδεται το όνομα νεύρωση.
Οι Άνθρωποι Ζουν Σε Μεγαλουπόλεις, ουσιαστικα εντελώς μόνοι.
Όταν επιστρέφουν σπίτι τους ειναι αποπροσανατολισμένοι, αλλά και Όταν Ανοίγουν Την Τηλεόραση, Συναντουν σε Ελάχιστες στιγμές , χιλιάδες αλλα ατομα ελάχιστα υπαρκτά.
Οι διπλανοί του ανθρώπου έχουν αντικατασταθή από τις μηχανές.
Ο Άλντους Χάξλεϋ Aldous Leonard Huxley, 1894 – 1963 στο περιφημο έργο του ο Θαυμαστός καινούριος κόσμος, Brave New World ,το εγραψε το 1932,περιγράφει με συγκλονιστικες λεπτομερειες τον δικο μας κοσμο σημερα 90 χρόνια μετα , που βασίζεται στον φυσικό και ψυχολογικό καταναγκασμό και την απολυτη απομονωση απ τον πλησιον.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει πλεον και την αίσθηση του Θεού και την αίσθηση του πλησίον ο Θεός Πέθανε Γι’ Αυτόν, ο ουρανός κενώθηκε από τον Θεό αλλά πέθανε και ο πλησίον γι’ αυτόν, δηλαδή κενώθηκε και η γή και το κυριότερο και ο ίδιος έπαυσε να είναι πλησίον του Θεού και του ανθρώπου.
Στην πραγματικότητα, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ορφανός και από Θεό και από άνθρωπο.
Έτσι, μετά τον θάνατο του Θεού του Νίτσε ακολούθησε ο θάνατος του πλησίον με την μετα-τεχνολογική μετα-θρησκευτική εποχή και μετά τον θάνατο του πλησίον ακολουθεί και η μετα-ανθρώπινη εποχή.
Η κρίση της σημερινής εποχής. Δεν ειναι οικονομική, αλλά κοινωνική, ανθρωπιστική, πολιτιστική και θεολογική.
Η ¨ορφάνια¨ μαστίζει τους ανθρώπους, ορφάνια από Θεό και πλησίον.Κι όταν ο άνθρωπος θέλη να στηριχθή πάνω σε οικονομικά μεγέθη,και τότε αισθάνεται την μοναξιά,αφού δεν ικανοποιούνται οι υπαρξιακές του αναζητήσεις.
Σ αυτήν την δύσκολη εποχή έχουμε ανάγκη από τον Θεό, αλλά και από τον πλησίον. Το Θεό πρέπει να τον αισθανθούμε μέσα στην καρδιά μας ως αγάπη και μέσα στην Εκκλησία ως Πατέρα και τον συνάνθρώπό μας πρέπει να τον αισθανθούμε ως αδελφό μας.Εμείς πρέπει να πορευόμαστε προς τον Θεό καθώς επίσης να κινούμαστε και προς τον συνάνθρωπο, να γινόμαστε πλησίον του κάθε ανθρώπου που υποφέρει και πονά.
Κατοπιν ολων των παραπανω, να πουμε
καλη χρονια.
Χαιρετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου