Για να ξεκινήσει ομως η διαδικασία της , πρέπει να εντοπίσουμε τι ειναι αυτο που μας πάει πίσω:
Κατ αρχας σπαταλουμε το χρόνο μας με λάθος ανθρώπους.
Είναι μάταιο να επιμένεις να επιβάλλεις τον εαυτό σου σε κάποιον που συνεχώς παραβλέπει την παρουσια σου.
Κανουμε ενα βασικο λαθος. Αναβαλλουμε συνεχως . Ειναι δυσκολο να χειριστουμε κάθε αναποδιά που μας προκύπτει. και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να λύνουμε πάραυτα ολα τα προβλήματά μας.
Κανείς δεν πηγαίνει απευθείας στη λύση χωρίς τα ενδιάμεσα στάδια: θλίψη, απογοήτευση, αποτυχία.
Η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα Αυτά είναι που μας φτιάχνουν τελικά
Η ζωη μας βελτιώνεται μόνον όταν γίνουμε ειλικρινείς με τον εαυτο μας.
Εξαλλου δεν βαζουμε τις ανάγκες μας σε δεύτερη μοίρα ..Θυμομαστε παντα πως ειμαστε ξεχωριστοι, μοναδικοι. Βοηθαμε τον αλλο χωρις να ξεχναμε το εαυτο μας. Κινδυνευουμε αγαπώντας και ξεχωρίζοντας κάποιον άλλον, ξεχνώντας ότι κι εμεις ειμαστε ξεχωριστοι.
Προσπαθουμε να γινουμε κατι αλλο που δεν ειμαστε .
Ειναι προκληση το να είσαι ο εαυτός σου σ έναν κόσμο που προσπαθεί να σε κάνει σαν όλους τους άλλους.
Κάποιος άλλος πάντοτε θα είναι ωραιότερος, εξυπνότερος, νεότερος άλλα κανείς δεν θα είναι ποτέ εσύ.
Μην αλλάζεις για να αρέσεις στους άλλους. Όταν είσαι ο εαυτός σου, θα αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είσαι.
Είναι ανώφελο να επιμένεις σε κατι που δεν μπορείς να αλλάξεις..
Σιγουρα κάνεις λάθη. Είναι δέκα φορές πιο παραγωγικό να κάνεις κάτι και να αποτυγχάνεις, παρά να μην κάνεις τίποτα.
Κάθε επιτυχία έχει μια σειρά από αποτυχίες πίσω της και κάθε αποτυχία οδηγεί προς την επιτυχία.
Είναι προτιμότερο να μετανιώνεις για τα πράγματα που δεν έκανες, παρά για όσα έκανες.
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου για λάθη του παρελθόντος.
Τα λάθη μας βοηθούν παντα
Όλοι μας κάνουμε λάθη, δίνουμε αγώνες και μετανιώνουμε για γεγονότα από το παρελθόν μας.
Οχι μην προσπαθεις δεν αγοράζεται η ευτυχία.Αυτά που πραγματικά αξιζουν είναι δωρεάν η αγάπη, το γέλιο, η φιλία ή η αληθινη πίστη
Οχι δεν βρισκεται η ευτυχία στους άλλους.Εσυ ο ιδιος πρεπει να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου.
Σταμάτα να ονειροπολεις .
Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που αρνείσαι να αντιμετωπίσεις. Το να κάνεις προόδους εμπεριέχει κινδύνους.
Μην λες ότι δεν είσαι έτοιμος.
Κανένας ποτε δεν αισθάνεται έτοιμος σε μιαν ευκαιρία.
Μην κανεις σχέσεις λάθος ανθρωπους.Καλύτερα να είσαι μόνος, παρα με λάθος παρέα.
Στη ζωή θα αντιληφθείς ότι υπάρχει κάποιος λόγος για τον καθένα που συναντάς. Θα σε δοκιμάσουν, θα σε χρησιμοποιήσουν και μερικοί θα σε διδάξουν. Αλλά το πιο σημαντικό ειναι οτι κάποιοι θα σου βγάλουν το καλύτερο εαυτό σου.
Μην ανησυχείς για όσα οι άλλοι καταφέρνουν καλύτερα από εσένα.
Η επιτυχία είναι μια μάχη ανάμεσα σε σένα και στον εαυτό σου.
Μην ζηλεύεις τους άλλους.
Μην αναλώνεσαι στο να απαριθμείς τα χαρίσματα των άλλων, αντί για τα δικά σου.
Σταμάτα να αισθάνεσαι θύμα..
Σταμάτα να κρατάς κακίες.
Μη ζεις με το μίσος στην καρδιά σου. Γιατί έτσι θα καταλήξεις να πληγώνεις τον εαυτό σου περισσότερο από τους ανθρώπους που μισείς.
Συγχώρεση δεν είναι να πείς:
δεν πειράζει
Συγχώρεση είναι να πεις:
Δεν θα αφησω αυτό που μου έκανες να χαλάσει την ευτυχία μου.
Είναι να το ξεπεράσεις και να βρεις τη γαλήνη.
Πήγαινε παρακάτω και προσπάθησε να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά.
Μην επιτρέπεις στους άλλους να σε κατεβάζουν στο δικό τους επίπεδο.
Αρνήσου να χαμηλώσεις το δικό σου επίπεδο για να διευκολύνεις αυτούς που αρνούνται να ανεβάσουν τα δικό τους.
Μην σπαταλάς χρόνο εξηγώντας τις προθέσεις σου και αυτό που είσαι.
Οι φίλοι σου δεν το χρειάζονται και οι εχθροί σου δε θα σε πιστέψουν έτσι και αλλιώς.
Απλά κάνε αυτό που θεωρείς ότι είναι σωστό.
Μην επαναλαμβάνεις τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά .
Μερικές φορές χρειάζεται να δεις τα πράγματα από απόσταση, για να τα δεις πιο καθαρά
Μαθε να παρατηρεις, να ανακαλυπτεις την ομορφιά στα ασήμαντα πραγματα
Απόλαυσε τις μικροχαρές γιατί μια μέρα ίσως κοιτάξεις πίσω και ανακαλύψεις ότι ήταν τελικά μεγάλες χαρές.
Το καλύτερο κομμάτι της ζωής σου θα είναι οι μικρές, ξέγνοιαστες στιγμές που πέρασες χαμογελώντας με κάποιον που είναι σημαντικός για σένα.
Δεν υπαρχειτελειότητα.
Συνηθως ανταμείβονται όσοι ολοκληρώνουν τα πράγματα.
Η ζωή δεν είναι εύκολη, ειδικά αν σχεδιάζεις κάτι σημαντικό.
Μη παίρνεις τον εύκολο δρόμο.
Πάρε τον κατάλληλο δρόμο ακόμα κι αν σου κοστίσει.
Είναι φυσικό κάποιες φορές να νιώθεις ότι καταρρέεις.
Δεν χρειάζεται πάντα να προσποιείσαι ότι είσαι δυνατός και δεν υπάρχει ανάγκη να αποδεικνύεις διαρκώς ότι όλα πάνε καλά.
Να μην σε απασχολεί τι σκέφτονται οι άλλοι .Δώσε στον εαυτό σου το περιθώριο να θυμώσει, να κλάψει και να ξεσπάσει. Αυτο ειναι υγιές.
Μην κατηγορείς άλλους για τα προβλήματά σου.
Η επιτυχια των στόχων σου, εξαρτάται από το βαθμό που μπορείς να αναλάβεις τις ανάλογες ευθύνες.
Όταν κατηγορείς άλλους για ό,τι σου συμβαίνει, αρνείσαι την ευθύνη, ενώ δίνεις στους άλλους δύναμη πάνω στη δική σου ζωή.
Παψε να ανησυχείς τόσο πολύ.
Η ανησυχία θα στερήσει τη χαρά απ’ το σήμερα. Αναρωτήσου αν το γεγονός αυτό θα έχει σημασία σε 1, σε 3 ή σε 5 χρόνια. Αν όχι, τότε δεν αξίζει να ανησυχείς για αυτό.
Μην εστιάζεις σε ό,τι δεν θέλεις να συμβεί αλλα σε ό,τι θέλεις να συμβεί
Αν ξυπνάς κάθε πρωί με την σκέψη ότι κάτι υπέροχο θα συμβεί στη ζωή σου σήμερα, και δώσεις πολύ προσοχή, συχνά θα διαπιστώσεις ότι μπορεί να συμβεί.
Συμπερασματικα
Μηνείσαι αγνώμων. Μπορείς να αισθάνεσαι ευγνώμων για τη ζωή σου. Κάποιοι, κάπου αλλού, παλεύουν απεγνωσμένα για τη δική τους ζωή.
Ο Σωκράτης μεσα απ τα κείμενα των μαθητών του, Πλάτωνα και Ξενοφώντα έλεγε στους νέους πως ή μητέρα του, Φαιναρέτη ή μαμή, ξεγεννούσε τις επίτοκες μητέρες, δεν γεννούσε τα παιδιά πού έφερνε στον κόσμο.
Το μόνο πού μπορούσε κι εκείνος να τούς προσφέρει, είναι να τούς παρασταθεί στον πνευματικό τοκετό, για να γεννήσουν υγιείς Ιδέες, όχι απλα πλάσματα...
Η μαιευτική είναι ή μέθοδος και ή τέχνη του αληθινού δασκάλου·.
Μ αυτήν ό,τι μαθαίνει ο νέος είναι δική του κατάκτηση, όχι ξένη εισφορά.
Κάτι περισσότερο: μ αυτήν μαθαίνει το : πώς να μαθαίνει, μόνος και αυτοδύναμος. Το πώς επομένως θα πάψει να χρειάζεται το δάσκαλο.
Και να ξεκινησουμε μ εναν αφορισμο
Ο Μετριος δασκαλος απλα μιλαει..
Ο Καλος δασκαλος εξηγει..
Ο Εξαιρετικος Δασκαλος...Δειχνει..
Μονον ενας Μεγαλος Δασκαλος..
Ε μ π ν ε ε ι ...
Η πρώτη αρετή του Δασκάλου:
Ειναι η Αγάπη του στο παιδί.
Στο παιδί πού δεν είναι δικό του, άλλα γίνεται δικό του όταν συνδεθεί μαζί του με την παιδευτική σχέση.
Στο παιδί ως παιδί, ως ένα δηλαδή νέο και τρυφερό βλαστάρι, πού δεν έχει ακόμα ξεδιπλώσει τα φύλλα του, άλλα κλείνει μέσα του τόσους θησαυρούς — νοημοσύνης, ευαισθησίας, δραστηριότητας — και περιμένει τη δική του στοργή και φροντίδα για ν’ ανθοβολήσει, ν’ αναπτυχθεί και να ολοκληρωθεί.
Είναι απίστευτο με πόση αγάπη ανιδιοτελή, θερμή, αφειδώλευτη αφοσιώνεται ό αληθινός δάσκαλος στους μαθητές του.
Το παιδί πού τού εμπιστεύτηκαν να διδάξει, γίνεται ό άξονας της ζωής του, αυτό της δίνει το περιεχόμενο και το νόημά της.
Στο δάσκαλο όμως πού έχει αμφίβολο ήθος, εμπαθή και διαστρεμμένο χαρακτήρα, πως να παραδώσουμε το παιδί μας να το μορφώσει;
Σ’ αυτόν καθώς λέγει ό Πλάτων στο περίφημο προοίμιο του Πρωταγόρα , με το στόμα του Σωκράτη,
πάμε και δίνουμε όχι το σώμα, αλλά την ψυχή μας· Είναι λοιπόν δυνατόν να αδιαφορήσουμε για τον ψυχικό του κόσμο, για το ποιόν της προσωπικότητάς του;
Μα είναι λαμπρός μαθηματικός, εξαίρετος φιλόλογος, θαυμάσιος γυμναστής…
Παρ’ όλες όμως αυτές τις ιδιότητες του μπορεί να μην είναι άνθρωπος στις ηθικές διαστάσεις του, οπότε κάνει για ερευνητής, για συγγραφέας, για συνδικαλιστής,
άλλα δεν κάνει για δάσκαλος.
Κάτι περισσότερο, κάτι πιο πέρα από τα προσόντα αυτά χρειάζεται ό δάσκαλος· μέταλλο ψυχής γνήσιο και υψηλής ποιότητας.
Το δεύτερο πού ζητούμε από το δάσκαλο είναι: στις σχέσεις του με το μαθητή σ’ ένα στόχο να βλέπει πάντοτε σταθερά πώς
να αχρηστέψει τον εαυτό του.
Ξέρετε άλλο επάγγελμα πού αποκλειστική επιδίωξή του έχει να αχρηστεύει τις υπηρεσίες του;
Ό νους μας πηγαίνει στο ιατρικό επαγγελμα όταν μας θεραπεύσει, ό γιατρός
παύει να μας είναι χρήσιμος.
Αν όμως καλοεξετάσουμε τα πράγματα, δεν θα εξαιρέσουμε ούτε το γιατρό, γιατί και το σώμα πού υπερνίκησε μια νόσο, φθείρεται διαρκώς με την ηλικία κι έχει πάντοτε την ανάγκη του γιατρού.
Με το δάσκαλο συμβαίνει ακριβως το αντίθετο.
Επιτυχημένος είναι εκείνος ο δάσκαλος πού έκανε με το έργο του τόσο ώριμο το μαθητή του, ώστε εκείνος να μη τον χρειάζεται πια.
Αυτό είναι το μεγάλο κατόρθωμα, ο θρίαμβος του δασκάλου: να κάνει τον νέο άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο ώστε να μην έχει πλέον ανάγκη από τη χειραγώγηση κανενός άλλου, ούτε φυσικά τού δασκάλου του.
.png)
