alt



Ολο το διάστημα που μεσολαβεί απ την Ανάσταση έως την Πεντηκοστή, οι Χριστιανοί,όταν συναντώνται,εύχονται ο ένας στον Αλλον Χριστός Ανέστη Αληθώς Ανέστη.

Στην πράξη όμως κάτι τέτοιο γίνεται ελάχιστα, ή γίνεται διακριτικά,μια και οι περισσότεροι ούτε το καταλαβαίνουν,ούτε το νοιώθουν κι εν πολλοίς το βρίσκουν γραφικό 

Ο κ.Πελοπίδας μάλιστα, κατά τα άλλα απόστρατος με τον βαθμό του Υποστρατήγου, και πάντα κορδωμένος  όταν βρίσκεται με κόσμο, γιατί μετά ξεφουσκώνει και μαζεύει μια και τα κόκκαλά του έχουν κουραστεί απ το έντωμα,μου αντέτεινε στο στύλ Είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα

Εντάξει Κοσμά, το είπαμε την πρώτη,την δεύτερη την τρίτη μέρα,αλλά κάθε που σε βλέπω θα μου λές Χριστός Ανέστη 

Επειδή ο κ. Πελοπίδας είναι ένας αγαθός,πλην τίμιος αληθινός άνδρας, και πιστός κατα τα φαινόμενα,τον πήρα ένα πρωϊνό και κατηφορίσαμε στην παραλία,την οποία λατρεύει, κι ενώ αγνάντευε τα κυματάκια,κι άκουγε το θρόϊσμα τους στην άμμο,φλυάρησα για μερικά λεπτά, στο κύμα και στα αυτιά του,για τον αναστημένο Χριστό,τον έξοχο Απόστολο Θωμά,που στα ματια των πολλών μοιάζει παρεξηγημένος ενώ δεν είναι και για το Χριστός Ανέστη .



alt








Ο αναστημένος Ιησούς εμφανίστηκε 
πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια κι εκείνη πήγε και το είπε στους Μαθητές που δεν την πίστεψαν.Το βραδυ της Μίας των Σαββάτων,εμφανίστηκε ο αναστημένος Ιησούς και στους Μαθητές,ο Θωμάς όμως απουσίαζε.

Όταν του το είπαν απάντησε..Αν Δεν Δω στα χέρια Του τα σημάδια από τα καρφιά και δεν βάλω  το δάχτυλο μου σ'αυτά τα σημάδια και στην πλευρά Του δεν θα πιστέψω. 

Ζήτησε πρώτα να γνωρίσει και μετά να πιστέψει.






Ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής,μαθητής του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου,είναι κατηγορηματικός μας λέει πως Εκείνος που δεν γνωρίζει την αλήθεια,δεν μπορεί και  να πιστεύει αληθινά η αληθινή πνευματική γνώση είναι δώρο από το Θεό στους ανθρώπους. 

Δηλαδή η γνώση, η εμπειρία,διδάσκει σ εκείνους που την δέχτηκαν,που την βίωσαν, την πίστη.

Ο άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής,τον 5ο αιώνα μας είπε.Εκείνος που πιστεύει μόνοχωρίς να έχει αγάπη, και αυτή την πίστη που νομίζει ότι έχει, δεν την έχει.





alt





Προηγείται η γνώση κι έρχεται και η πίστη,η εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα.
Ο Χριστός μας προτρέπει, να έλθουμε και να δούμε και στην Παλαιά Διαθήκη ο Δαβίδ φωνάζει,

Γεύσασθε Και Ίδετε Ότι Χρηστός Ο Κύριος .

Πρώτα δοκιμάστε και μετά πιστέψτε.Η γνώση προηγείται και ακολουθεί η πίστη.Ο Ιησούς μας προτρέπει ..Μη μεριμνάτε τι θα φάτε,κοιτάξτε τα πτηνά,ούτε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε αποθηκεύουν,κι ο Πατέρας ο ουράνιος τα τρέφει.Μη μεριμνάτε, τι θα φάτε ή τι θα πιείτε ή τι θα ντυθείτε.

Γνωρίζει ο Πατέρας σας ο ουράνιος τι χρειάζεστε.
Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και το Χρήμα.






alt


 

Στο σημείο αυτό , κάναμε μια διακοπή, γιατί τον κ. Πελοπίδα τον έπνιγε η δίκαιη αγανάκτηση, με την καταραμμένη κρίση,που του κολόβωσε τη σύνταξη πήραμε αρκετές ανάσεςαπ τον περίεργο Νοτιά και συνεχίσαμε. 


Ομως ο εαυτος μας, θέλει ασφάλεια ζωής θέλει Χρήμα, θέλει να σώσει τη ψυχή τουκαι γι' αυτό τη χάνει Τελικά ο απόστολος Θωμάς μόλις είδε τον αναστημένο Ιησού αναφώνησε .

Ο Κύριος μου και ο Θεός μου.

Ενώ ο Χριστός τον κάλεσε να δεί αυτός δεν το έκανε  

Ο αναστημένος Ιησούς δεν εμφανίστηκε στα καφενεία και τις πλατείες,αλλά σε συγκεκριμένους,κατάλληλα προετοιμασμένους στην εμπειρία της θέωσης.που πείθει όποιον τη βιώνει.

Ο Θωμάς ζήτησε επιβεβαίωση δια της αφής,αλλά όταν έζησε την εμπειρία της θεωρίας, μέσα από την εμπειρία της θέωσης,του αναστημένου Ιησού,πήρε, ισχυρότερη επιβεβαίωση από αυτή που θα μπορούσε να δώσει η αφή. 

Αυτό το οποίο ονομάζουμε εμείς επαφή δεν υφίσταται στην πραγματικότητα.Από φυσική άποψη επαφή δεν υπάρχει.

Ο εγκέφαλός μας απλώς αποκωδικοποιεί και μας δίνει την ψευδαίσθηση της αφής 
     

Ο Θωμάς βεβαιώθηκε (μέσω της θέωσης),ο Χριστός όμως του είπε.Επειδή Με είδες, πίστεψες.Μακάριοι όσοι θα πιστέψουν χωρίς να Με δουν .

Ο Θωμάς είδε τον Χριστό 
(μέσα στην εμπειρία της θέωσης),ο Χριστός όμως μακαρίζει όσους θα φτάσουν να αποκτήσουν την πίστη πριν ¨ζήσουν τη θέωση¨.

Ο Γέροντας Σωφρόνιος, αναφερόμενος σ αυτή την κατηγορία των πιστών λέει.
Όσο ο άνθρωπος δεν αξιώθηκε να βιώσει την εν Χριστώ ανάσταση του,όλα μέσα του είναι παραμορφωμένα από το φόβο του θανάτου,και επομένως από τη δουλεία στην αμαρτία.
Από αυτούς, όμως, που ακόμη δεν γνώρισαν τη χάρη της αναστάσεως,ξεφεύγουν,από τούτη την παραμόρφωση  ,  
μόνον εκείνοι,για τους οποίους ελέχθη  
το ¨Μάκαριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες¨

Η γνώση προηγείται της πίστης και η πίστη  προηγείται της εμπειρίας της θέωσης.
Όταν λοιπόν ο θνητός έχει την πίστη, ή την εμπειρία της θέωσης,τότε μπορεί να εύχεται και να αντεύχεται¨Χριστός ανέστη Αληθώς ανέστη¨.

Εδώ σταμάτησα, και κοίταξα τον φίλο μου Είχε σκυμμένο το κεφάλι στην άμμο, που υποχωρούσε κάτω απ τα βήματά μας, αφήνοντας πίσω τα νοτισμένα μας ίχνη  

Κοσμά μου,δεν μπορώ να πώ οτι κατάλαβα και πολλά πράγματα απ όσα μου αράδιασες,λές κι είμαι κανένα σχολιαρόπαιδο  

Εχω μάθει στη ζωή μου να υπακούω σε διαταγές,όποιες κι τι κι αν είναι.
Ευτυχώς δεν πήρα μέρος σε πόλεμο,και δεν έχω σκοτώσει άνθρωπο.
Πιστεύω με την πρωτόγονη πίστη της γιαγιάς μου.
Αυτά που λες τα καταλαβαίνω επιδερμικά.
Ξέρω, το νοιώθω οτι έχεις δικηο.
Ομως λυπάμαι αλλά εμπιστεύομαι ακόμα τις αισθήσεις μου Πριν με διακόψεις, σου λέω οτι διάβασα αυτά που λες περί εικονικότητος,και σε πληροφορω οτι στην Σχολή πολέμου, στην Αμερική,τά παιζα στα δάχτυλα .
Αλλά αλλο τα παιχνίδια στην οθονη του υπολογιστή,κι άλλο να βλέπεις το αίμα να τινάζεται απ την κομμένη αρτηρια.
Η γνώση είναι μονόδρομος κι ύστερα, αν θέλει ο Θεός έρχεται κι η πίστη. 
Ομως ακόμα δεν μπορώ να απαλλαγώ απ το σύνδρομο της αφής και συγχώρα με 
Ο κ. Πελοπίδας, ο καλός μου Στρατηγός,που ακόμα και τώρα θα εμπιστευόμουν τη ζωή μου στην κοφτερή του σκέψη αναστέναξε και ψιθύρισε 



Κύριε Ιησού Χριστέ, υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό 

Σιγουρα ειναι στο σωστο δρομο,ο καλος ¨στρατηγος¨Εχει στη καρδια του Την Ευχη του Κυριου¨κι αυτο φτανει προς ωρας. 

Χαιρετε..


Μόνο που την ανάσα του, την πήρε ο Νοτιάς, και χάθηκε στην πολύβουη πόλη Γυρίζοντας, δεν ξέρω γιατί, όμως ήμουν σίγουρος πως ο Στρατηγός,την επόμενη φορά που θα συναντούσε έναν ¨Χριστιανό¨ θα τουλεγε

¨Χριστός Ανέστη αδελφε μου.




alt

¨