Ό π. Ιωάννης Ρωμανίδης υπεστήριξε ότι τα συγγράμματα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, παρά την φαινομενική ομοιότητα με τους όρους των αρχαίων φιλοσόφων και των Νεοπλατωνικών, δεν έχουν καμία σχέση με τις θεωρίες των Πλατωνικών, του Αριστοτέλη και των Νεοπλατωνικών.Αυτό το στήριζε σε πέντε πειστικά επιχειρήματα.
Πρώτον, ή αρχαία Ελληνική φιλοσοφία πίστευε στο αμετάβλητο, πού είναι το τέλος της ανθρώπινης τελειότητας, ενώ ό Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης δίδασκε την διαρκή κίνηση ως το θεμέλιο της τελειότατος.
Δεύτερον, κατά τους Πλατωνικούς, ό έρωτας είναι ή ανάμνηση της ψυχής του κόσμου των ιδεών, όπου βρισκόταν προηγουμένως και ή επιστροφή σ αυτόν, και ότι ό Θεός δεν μπορεί να έχει έρωτα, αφού είναι ένα εύδαιμον 'Όν, ενώ ό Άγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης δίδασκε ότι ό Θεός είναι έρωτας και αγαπά τους ανθρώπους.
Τρίτον, κατά τον Αριστοτέλη το 'Όν είναι το πρώτον κινούν ακίνητο, ενώ κατά τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ό Θεός δεν είναι ακίνητος αλλά κινείται από αγάπη προς τον άνθρωπο.
Τέταρτον, κατά τον Νεοπλατωνισμό ή έκσταση είναι έξοδος της ψυχής από το σώμα, και κατά την έκσταση ή ψυχή του ανθρώπου εξέρχεται από τον χρόνο, τα διαστήματα, την αλληλοδιαδοχική σκέψη και τα μεταβλητά, και ενώνεται μετα αμετάβλητα, ενώ ό Άγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης δίδασκε ότι ή έκσταση δεν είναι το να βγει ή ψυχή από το σώμα, αλλά ό νους να εξέλθει από το κοσμικό και σαρκικό φρόνημα και να εισέλθει στην καρδιά και απ εκείνα ανυψωθεί εν Χάριτι στην θέα του Θεού.
Πέμπτον, ό γνόφος κατά τον Νεοπλατωνισμό είναι το σκοτάδι, ή άγνοια, και έτσι ερμηνεύεται ή αποφατική θεολογία, ενώ ό Άγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης δίδασκε ότι γνόφος είναι το θειο Φως, πού φαίνεται ως γνόφος για την υπερ βάλλουσα λαμπρότητα, οπότε ή αποφατική θεολογία δεν είναι αγνωσία, αλλά γνώση υπέρ την ανθρώπινη γνώση.Επομένως, σφάλλουν θεολογικά όσοι υποστηρίζουν ότι τα συγγράμματα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου έχουν επηρεασθεί από την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, κυρίως τον Νεοπλατωνισμό.
Φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια, αντίθετα από την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, διαμορφώθηκε μια αρνητική άποψη για τα συγγράμματα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου και έγινε μια παραχάραξη της διδασκαλίας του.
Από τον πρόλογο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου για το βιβλίο του Γεωργίου Ι. Αλεξάνδρου Εκδόσεις Νεκτάριος Δ. Παναγόπουλος 2020
Ό ενιαίος Άγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης
Σημείο συνάντησης Χριστιανισμού-Ελληνισμού τον 1ον αιώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου