σχολιασε πως μεγάλοι πολιτισμοί χάνονται μετά από πανδημίες, οπως
Η επιδημία στην εποχή του Περικλή, που εφερε το τέλος της Αθήνας.
Η επιδημία στην εποχή του Ιουστινιανού, που οδηγησε στο τέλος της Ρωμαϊκης (βυζαντινης) αυτοκρατορίας.
Σημερα έχουμε μια παγκόσμια πανδημία.
Το γεγονός ότι όλη η γη υποφέρει και πρέπει να φυλαχτεί από αυτό το κακό είναι η πρώτη φορά. Και πρέπει να σκεφτούμε ότι είναι η πρώτη φορά που έχουμε ένα όπλο εναντίον αυτού του κακού, το εμβόλιο.
Αν δε χρησιμοποιήσουμε αυτό το όπλο, και την ανθρωπιά θα χάσουμε τον πολιτισμό μας είπε χαρακτηριστικά.
Επικαλέστηκε, μάλιστα, πρόσφατη συνομιλία που είχε με φίλο της γιατρό, ο οποίος της τόνισε πως
«αν υπήρχαν τα social media στην αρχή του 19ου αιώνα θα είχαμε ακόμη να κάνουμε με την ευλογιά».
Αναφορικά με τον εμβολιασμό, η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ σημείωσε ότι είναι «πρώτα πράξη αυτοπροστασίας και μετά μεγάλη πράξη αλτρουισμού και αλληλεγγύης.
Είναι βλακεία το να μην χρησιμοποιούμε το μόνο όπλο το αποτελεσματικό που έχουμε εναντίον της – το εμβόλιο.
Κάλεσε τους αρνητές να μην φοβούνται για τον εαυτό τους, αλλά για τους διπλανούς τους.
Έχεις υποχρέωση να υπερασπιστείς το διπλανό σου, επισήμανε.
«Αυτός ο ιός ήρθε για να μείνει. Είμαστε υποχρεωμένοι να τον λάβουμε υπόψη μας. Και πόσο μας λείπουν οι αγκαλιές που έχουμε χάσει».
Αυτα είπε η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ, και νομιζω πως συμφωνουν μαζι της αρκετοι.
Ζούμε, μέσα σε επάλληλα σύμπαντα ένος μικρόκοσμου,και γιατί όχι,να μην δεχόμαστε οτι υπάρχουν το ίδιο άπειρα σύμπαντα, χωρίς τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.
Σε ένα σύμπαν χωρίς χώρο και χρόνο ,όπως στην ουσία έχει αποδειχτεί ότι είναι το γνωστό σύμπαν, η έννοια του θανάτου, του τέλους, πιθανόν να μην υφίσταται.
Mια προσέγγιση, στον μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου,
τον Θ ά ν α τ ο, φέρει το παράξενο όνομα.
Β ι ο-κ ε ν τ ρ ι σ μ ό ς, προέρχεται από το χώρο της κβαντο-φυσικής,όπως και της θεωρίας των
¨π α ρ ά λ λ η λ ω ν συμπάντων¨.
Δεν συντρέχει λόγος να επικεντωθούμε στον όρο και την έννοια του, αλλά να μπούμε στην ουσία του, που είναι ο θάνατος και τα περί αυτόν.
Α π λ ά Υ π ά ρ χ ε ι Για Πάντα όσο μπορεί να είναι αυτό για την περιορισμένη αντίληψή μας.
Για τον Α δ η μιλά η Θεολογία. Για τους ειδήμονες, η θεωρία των ¨παράλληλων συμπάντων¨,δεν υφίσταται όπως τις αντιλαμβανόμαστε. Ο,τιδήποτε ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και σαν πληροφορία είναι απλά ένα εργαλείο κατανόησης ενός συγκεκριμένου χωροχρόνου, και πραγματικότητας
Ο εγκέφαλός μας, δ ε ν έχει , θεωρητικά τη δυνατότητα να κατανοήσει την ύπαρξη του απείρου, εφ’ όσον είναι προγραμματισμένος να κατανοεί μόνο πεπερασμένα σύνολα, ικανά να τον βοηθήσουν στην επιβίωσή του σ έναν αφιλόξενο κόσμο, τον κόσμο μας .
Ο Αϊνστάιν , με αφορμή το θάνατό ενός φίλου , είχε παραδεχτεί:
Ότι Ο Διαχωρισμός Ανάμεσα Στο Παρελθόν, Το Παρόν Και Το Μέλλον,Είναι Απλά Μια άγονη, λόγω χαρακτήρα ,
Ψ ε υ δ α ί σ θ η σ η , και μάλλον είχε δίκηο.
Η Α θ α ν α σ ί α Σύμφωνα με τους ασχολουμένους με το αντικείμενο επιστήμονες, ό χ ι σαν θεολογικός όρος, δεν είναι μια ατελευτητη ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά, σαν έννοια, βρίσκεται περαν από την έννοια του χωρο-χρόνου όπως τον ξέρουμε.
Σ έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ό,τι θεωρούμε ως πραγματικό ή μη.
Μήπως βλέπετε μιαν ομοιότητα με τον ¨άλλο κόσμο¨ της Θεολογίας;
Όσο δεδομένη είναι η πεπερασμένη ικανότητα μας, στον προσδιορισμό της πραγματικότητας, άλλο τόσο είναι, και στον προσδιορισμό της μ η πραγματικότητας.
Αυτής που δεν περιορίζεται από το χώρο, το χρόνο και τους νόμους ενός χιλιοστού του σύμπαντος,αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την δημιουργία και τις παράλληλες, άπειρες όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.
Συμπερασματικα,
πολλοί θα αγνοήσουν τον σχολιασμό, καθότι ¨ψυχικοί¨,προσηλωμένοι,που θα πεί καρφωμένοι στην πραγματικότητα της καθημερινότητας.Κανείς δεν μπορεί να τους κρατήσει κακία, αλλ ούτε να τους λοιδωρήσει.
Καθημερινά βλέπουμε την ανθρώπινη εξαθλίωση, με τις χιλιάδες μορφές της που Πάντα υπήρχε, όμως ηταν καλά κρυμμένη μακιγιαρισμένη με τα ¨ψιμίθια της απωλειας¨
Τώρα που χάθημε το ψεύτικο λούστρο της υποκρισίας, φάνηκε σε όλη την γυμνότητά της.
Ανθρωποι σαν εμάς, αυτοχειριάζονται ,που σημαίνει αυτοκτονούν ,καθημερινά,για πολλους λογους .
Πριν 2000 χρόνια Ο Χριστος μας είπε:
¨ Δευτε πρός Με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμας.Μάθετε απ εμού οτι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.¨
Επίκαιρο πράγματι σήμερα ,που η Επιστήμη μιλά πλέον για μιαν αθανασία της ¨ενεργείας του νού¨.
Ο Ιανός,οντότητα με δύο πρόσωπα.
Αθανασία του ν ο υ . Αθανασία της ψυχής. Κι όλο αυτό το μεγαλείο,τυλιγμένο στο πρόστυχο περιτύλιγμα της αθλιοτητας του σήμερα, κρίμα.
