Η ἀγάπη, εἶναι γέννημα τῆς ἀπαθείας.
Ὁπότε για ν ἀποκτήση κανείς ἀγάπη πρέπει να ἀπαλλαγῆ ἀπ τά πάθη.
Ὁρίζοντας ὁ ἅγιος Μάξιμος την ἔννοια τοῦ πάθους γράφει ὅτι πάθος ἐστι ψεκτόν, κίνησις ψυχῆς παρά φύσιν, δηλαδή εἶναι ἡ παρά φύση
κίνηση τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς.
Ἐπίσης, ἔκανε λόγο και γιά πάθη τοῦ σώματος.
Ἀκόμη, μιλώντας για
την ἀπάθεια γράφει ὅτι εἶναι εἰρηνική κατάστασις
ψυχῆς, καθ' ἥν δυσκίνητος
γίνεται ψυχή προς κακίαν.
Ὁ ἅγιος διδάσκει ὅτι τό μεγαλύτερο πάθος εἶναι ἡ φιλαυτία πού εἶναι ἡ τοῦ σώματος ἄλογος φιλία.
Ὁ φίλαυτος εἶναι μισόθεος καί μισάνθρωπος, ὁπότε ἐκεῖνος πού ἐλευθερώνεται ἀπ τήν φιλαυτία ἀποκτᾶ τήν φιλοθεΐα και τήν φιλανθρωπία.
Ἔτσι, ὁ φίλαυτος δεν μπορεῖ να ἀγαπᾶ πραγματικά τόν Θεό και τον ἄνθρωπο.
Ὁ φιλόθεος εἶναι καί φιλόπονος, δηλαδή ἀγαπᾶ την ἄσκηση.
Σημαντικό ρόλο στην
ἀνάπτυξη τῶν παθῶν, τήν παρά φύσιν κίνηση τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς, ἔχει ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ ἤ δαιμονιώδης γίνεται ἤ κτηνώδης.
Αὐτό σημαίνει ὅτι με τήν κάθαρση τοῦ νοῦ και την ἐπαναφορά του
στόν Θεό, μεταμορφώνονται και ὅλες οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς και τοῦ σώματος κί ἔτσι μπορεῖ κανείς να φθάση στην ἀληθινή ἀγάπη, να ἀποβάλη τήν φιλαυτία και ν ἀποκτήση τήν φιλοθεΐα και τήν φιλανθρωπία.
Μέσα σ αὐτήν τήν προοπτική κάνει λόγο για τόν πρακτικό καί θεωρητικό ἄνθρωπο, ἤτοι τήν πράξη και τήν θεωρία.
Πρακτικός ἄνθρωπος
εἶναι ὁ ¨κτηνοτρόφος¨,
πού ἀκόμη προσπαθεῖ να κατευνάση τά πάθη, τά ὁποῖα
συμπεριφέρονται ὡς ἄγρια κτήνη, και
θεωρητικός ἄνθρωπος εἶναι ὁ ¨ποιμήν τῶν προβάτων¨, ὁ ὁποῖος ἀνάγει τον νοῦ στο ὕψος τῆς θεωρίας.
Μέσα σ ὅλα αὐτά γίνεται ἀναφορά στην ἡσυχαστική και ἀσκητική διδασκαλία τῆςἘκκλησίας, ὅτι
για νά φθάση ὁ ἄνθρωπος στήν πραγματική ἀγάπη πρέπει να φθάση στην ἀπάθεια
κί αὐτό γίνεται με ὅλη την ἡσυχαστική μέθοδο καθάρσεως τοῦ νοῦ και τήν μεταστροφή ὅλων τῶν ψυχικῶν δυνάμεων προς
τόν Θεό, πράγμα πού έχει ἐπίδραση και στο σῶμα.
Θεολογία τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ Γιάννενα την 30η Ὀκτωβρίου 2016.
Μητρ Ναυπακτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου