ΛΕΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΌ ..ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ

 

Πρώτα βάζουμε το θέμα στο τραπέζι.

Πάντα υπάρχει η αρχή.

Αμπαλάζ πιασιάρικο, κάτι από ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα, και φυσικα αυτη η ταλαιπωρη δημοκρατία

Το παιρνουν οι προοδευτικοι πολιτικοι και τα συνεργαζόμενα ΜΜΕ κι ετσι ξεκινήσει η πλυση στην κοινωνία.

Συγχρόνως αρχιζει η διαπόμπευση, ο τραμπουκισμός, η συκοφάντηση, και το κυνήγι όποιου τολμήσει να πει ότι ο γάιδαρος δεν πετάει.

Και εκτός από τον ιπτάμενο γάιδαρο, έχουν δικαίωμα σε πτήσεις και η κατσίκα και ο ασβός και άλλα ζώα, τα οποία ναι μεν δεν τα προίκισε η φύση με φτερά, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία στις μέρες μας.

Αφού, λοιπόν, βομβαρδίσεις την κοινωνία με όλες τις θεωρίες και πεποιθήσεις διαφόρων που σε παλαιότερες εποχές θα ήταν για γιατρο, αλλά τώρα τους ακούμε με ανοιχτό το στόμα, το παράλογο, το αφύσικο, το εξωφρενικό αρχίζει και φαίνεται συμπαθές.

Εξοικειώνεται το κοινό με τον ιπτάμενο ασβό.

Σου λέει, αυτός δηλαδή γιατί να μη δει τη γη από ψηλά όπως ο αετός;

Και έτσι αρχίζει η κοινωνία να σκέφτεται πόσο αδικημένα είναι από τη φύση ο ασβός, το κουνάβι, ο τράγος και πώς θα αποκατασταθεί η αδικία.

Ερχεται, ο προοδευτικός πολιτικός και δίνει λύση.

Μ έναν νόμο κι ένα άρθρο όλα αυτά τα ζώα που δεν μπορούν να πετάξουν θα.. αποκτήσουν φτερά.

Υπάρχουν βέβαια κι οιγραφικοί, κάτι συντηρητικοί, καθόλου ανοιχτόμυαλοι που επιμένουν πως αυτό δεν γίνεται. Και έχουν καταντήσει στις μέρες μας οι λογικοί να φαίνονται ζουρλοί και οι ζουρλοί κανονικοί .

Ο,τι συνέβη και στο κλασσικο θεατρικό έργο του Ιονέσκο Ρινόκερος.

Οταν εμφανίστηκε ο πρώτος ρινόκερος στην πόλη, όλοι ήταν ανάστατοι.

Τι είναι αυτό; έλεγαν.

Σιγά σιγά οι ρινόκεροι πολλαπλασιάζονταν.

Ο κόσμος άρχιζε να τους συνηθίζει.

Δεν προκαλούσαν πια εντύπωση. Μέχρι που τελικά όλοι στην πόλη έγιναν κι αυτοί ρινόκεροι και ο ήρωας έμεινε ο μόνος άνθρωπος.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή του ζώου από τον συγγραφέα.

Ετσι και τώρα.

Οι ρινόκεροι γίνονται κανονικότητα και ο κόσμος συνηθίζει.

Μόνο που όσοι αποδέχονται τους ρινόκερους μετατρέπονται και οι ίδιοι σε παχύδερμα.

Οι άνθρωποι τελικά σε αυτήν τη χώρα θα μείνουν μία μειοψηφία;

Ελένη Παπαδοπούλου* (συγγραφέας)