ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΛΑΣΤΙΚΟ ΟΝ

Ο Ουμπέρτο Έκο σε μια συνέντευξή του μεταξύ άλλων είπε :

Ο άνθρωπος έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά.

Είναι ένα θρησκευτικό  πλάσμα.

Ακόμα Κι Αν Είναι Άθεος,  Αναρωτιέται Για Την Ύπαρξη του , και 

Είναι ικανός να γελά  .

Τό γέλιο είναι η σκέψη για το θάνατο. Και τέλος, 

Κατανοεί την εμπειρία του  μόνον  μέσω μιας ιστορίας ενος μυθου   

 

 

Μεταφράζοντας αυτά τα τρία χαρακτηριστικά παρατηρουμε τρία κομβικά σημεία :

Θεός·θάνατος και·εμπειρία ζωή. 

Ο άνθρωπος, ενδιαφέρεται να μάθη: 

Για τον Θεό, που τον δημιούργησε, 

Για το Τί Είναι Θάνατος,και όλα που συνδέονται με τον θάνατο και 

Τί είναι ζ ω ή , που βιώνει  εμπειρικά,  ζώντας στην κοινωνία με άλλους άνθρώπους.

Ερμηνεύοντας τις σκέψεις αυτές, μέσα από την ορθόδοξη παράδοση, βλεπουμε πως :

 

Ο άνθρωπος στην πραγματικότητα 

Δεν Είναι Ένα Απλό Θρησκευτικό Όν, Αλλά 

Θεολογικό  Και Εκκλησιαστικό .

Είναι θεολογικό, γιατί αναζητά τον Θεό Ως Πρόσωπο και όχι ως μια ιδέα και ως μια συναισθηματική – ψυχολογική κατάσταση.

Κι αυτήν την αναζήτηση εννοεί  ως κοινωνία   με τον Θεό, που σημαίνει ότι είναι εκκλησιαστικό όν, γιατί μέσα στην Εκκλησία βιώνει την κοινωνία με τον Θεό και τους ανθρώπους. 

Μια ιδέα θρησκευτική, δεν αναπαύει την ύπαρξη του ανθρώπου.

 

 

 

 

 

Επίσης, ο άνθρωπος  γ ε λ ά , όχι γιατί θέλει να αντιμετωπίση τον θάνατο, άλλωστε ο θάνατος δεν υπερβαίνεται με τεχνικά “τερτίπια”, αφού είναι ένα βαθύτατο πνευματικό, αλλά και βιολογικό γεγονός 

Αλλά γελά επειδή είναι κατ’εικόνα  και καθ’ ομοίωση Θεού δημιουργημένος.

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι ο άνθρωπος, σε διαφορά με τα ζώα,

Είναι Γελαστικό Όν, ακριβώς γιατί υπερέχει από τα ζώα στον τρόπο της δημιουργίας του.

Ακόμη επειδή συνδέεται η εμπειρία με την ιστορία, γι’ αυτό λέμε ότι η ¨ορθόδοξη θεολογία¨ είναι ένα διήγημα, μια ιστορία, από την άποψη ότι ο θεόπτης,που είναι ο πραγματικός θεολόγος, διηγείται  Αυτά Που Είδε Και Άκουσε.  

Δεν στοχαζεται,δεν διανοείται απλώς Δεν ομιλεί μέσα από την  φαντασια  του και τις αφηρημένες ιδέες του.

Στην πραγματικότητα 

Ο Άνθρωπος Είναι Θεολογικό Και Εκκλησιαστικό Όν.Θέλει να βρη τον Θεό και θέλει να έλθη σε κοινωνία  με Αυτόν και τους ανθρώπους.

Κι αυτό επιτυγχάνεται  

μέσα  στην Εκκλησία, που λειτουργεί ως οικογενεια  και όχι ως ένα ψυχολογικό συναισθηματικό γεγονός.