ΕΝΤΡΟΠΙΑ

 

Οι πρωτόπλαστοι ήσαν μεν υλικοί, 

αλλά χωρίς  σαρκικό σώμα 

μας λεει ο αγιος Γρηγοριος  ο Θεολογος .

Σαρκα-χιτωνα απέκτησαν κατά την έξωσή τους από τον Παράδεισο, όταν ο Θεός  εποίησεν ¨χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς¨  προφανως για να τους προφυλάξει, από την 

έντονη ¨εντροπία της ψυχής¨ 

αποτέλεσμα της πράξεως της παρακοής,κάτω πλέον από τις συνθήκες του βίου. 

Διότι οι ¨άνθρωποι¨ ,προ της πτώσεως, ήσαν μεν ζώσες υπάρξεις, αλλά όχι έμβιες. 

Και για να γίνει πιο κατανοητό:  Ο ¨τελειωμένος¨ άνθρωπος, ο νεκρος , μετά τον θάνατο του, 

δεν έχει  βίο , αλλά οπωσδήποτε, για εμας τους Ορθοδοξους 

έχει  Ζωή .

Η ζωή ταυτίζεται με την κίνηση και η κίνηση με τη ζωή, ενώ 

ο θάνατος με την ακινησία. 

Στην ιατρική δεοντολογια, τα  ζωτικά σημεία, είναι αποτέλεσμα κίνησης, οπως ο  σφυγμός  που μας δειχνει  την συστολο-διαστολική  κίνηση της καρδιάς και των αρτηριών.

Το θάμπωμα του καθρέφτη στο στόμα, σημαίνει την κίνηση των πνευμόνων, οι οποίοι εξωθούν τον υγρό-ζεστό αέρα.

οπως και το αντανακλαστικό της κόρης του ματιού στο φώς αποκαλύπτει την συσπάση των μυων της.

Ο  βίος μας,αποτελεί 

μία παρένθεση της Ζωής. 

Την εντροπία της ψυχής 

την κατανοουμε καλύτερα, συσχετίζοντάς την με 

την εντροπία του σώματος 

η οποία μας αναγκάζει στην τροποποίηση της ενδυμασίας μας, κατά τις διάφορες εποχές του έτους  ψυχολογικά βέβαια, 

ντυνόμαστε για να μην (ε) ντρεπόμαστε.

Αν (ω)-τρωπ (α) ος = αν-τρωπ-ος = άνθρωπος.

Εχουμε δρομο ακομα. 

Η εντροπια μολις ξεκινησε.

Χαιρετε