Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Άλντους Χάξλεϋ στον Θαυμαστό καινούριο κόσμο Brave New World που εγραψε το 1932 περιγράφει με συγκλονιστικες λεπτομερειες τον δικο μας κοσμο 90 χρόνια μετα  με μιαν εφιαλτική, προφητική ενατένιση ενός τέλειου πολιτισμού   τεχνοκρατικά που βασίζεται στον καταναγκασμό φυσικό και ψυχολογικό και την απολυτη απομονωση απ τον πλησιον.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Τζώρτζ Όργουελ το 1949 έκανε λόγο για τον μεγάλο αδελφό. Μια παντοδύναμη εξουσία, η οποία καταργουσε την ιδιωτικη ζωη.

Ο Ρέι Μπράντμπερυ   το 1953  περιέγραψε μια κοινωνία, στην οποία τα βιβλία ήταν απαγορευμένα και οι άνθρωποι ζούσαν περικυκλωμένοι από οθόνες   τις οποίες ονόμαζε η οικογένειά μου  Η εξουσία εξαφάνιζε τους γείτονες γείτονας ήταν πλέον μόνον η οθόνη. 

σ.σ. ηδη εγγίζουμε πλεον το ¨οραμα¨του Μπραντμπερυ οντας  μονιμα πισω απ την οθονη του πολυτιμου, μοναδικου μας smartphone 

Επομένως,  στό προ–τεχνολογικό κόσμο, η γειτνίαση των ανθρώπων ήταν ουσιαστική, τώρα δεσπόζει  Η Απόσταση, Η Έμμεση Σχέση Και Η Σχέση Δια Των Μέσων Ενημέρωσης.

 

Η εντολή αγάπα τον πλησίον σου  κενώνεται. Και τούτο διότι δεν έχουμε πλέον κανένα να αγαπήσουμε.

Χάθηκε η επικοινωνία του ανθρώπου με τον συνάνθρωπό του και στην καλύτερη περίπτωση γίνεται έμμεση. Οπότε επα­νεμφα­νίζεται με διαστρεβλωμένη μορφή, όπως φαίνεται σε πολλές ψυχοπα­θολογικές καταστάσεις.

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει πλεον και την αίσθηση του Θεού και την αίσθηση του πλησίον  

Ο Θεός Πέθανε Γι’ Αυτόν, ο ουρανός κενώθηκε από τον Θεό αλλά πέθανε και ο πλησίον γι’ αυτόν δηλαδή κενώθηκε και η γή, και το κυριότερο  και ο ίδιος έπαυσε να είναι πλησίον του Θεού και του ανθρώπου.

Στην πραγματικότητα, ο σύγχρονος άνθρωπος  είναι ορφανός και από Θεό και από άνθρωπο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είτε Από Την Κατακόρυφη Οπτική Πέθανε Ο Ουράνιος Πατήρ Του

Είτε Από Την Οριζόντια  Πέθανε  Εκείνος Που Στεκόταν Στο Πλάι Του. Συνεπώς, Όπου Και Να Ρίξει Το Βλέμμα,  Νιώθει Ορφανός.

Έτσι, μετά τον θάνατο του Θεού του Νίτσε,  ακολούθησε ο θάνατος του πλησίον με την μετατεχνολογική  και μετα-θρησκευτική εποχή και μετά τον θάνατο του πλησίον ακολουθεί και η  μετα-ανθρώπινη εποχή.

Η κρίση της σημερινής εποχής δεν ειναι  οικονομική, αλλά   κοινωνική, ανθρωπιστική, πολιτιστική και θεολογική.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ορφάνια μαστίζει τους ανθρώπους ορφάνια  από Θεό και πλησίον.Και όταν ο άνθρωπος θέλει να στηριχθή πάνω σε οικονομικά μεγέθη,και τότε αισθάνεται την μοναξιά,αφού δεν ικανοποιούνται οι υπαρξιακές του αναζητήσεις.

Σ αυτήν την δύσκολη εποχή έχουμε ανάγκη από τον Θεό, αλλά και από τον πλησίον. 

Χαιρετε.