ΜΑΝΑ ΓΥΙΟΣ..

 

Posted on 18 Απριλίου, 2017 by kosmaser

Ολα ξεκινούν απο  νηπιακή ηλικία, και αφορουν κυριως το αγόρι, και λιγοτερο, έως καθόλου το κορίτσι.

Το αγόρι, ωριμαζει συναισθηματικά πάρα πολύ αργά, ενω το κορίτσι πολύ ενωρίς.

Το αγόρι είναι κολλημμένο στη μάνα, και μισεί τροπος του λεγειν,τον πατέρα, γιατί τον βλέπει σαν αντίπαλο στην αγάπη της .

Αλλοίμονο στον άνδρα-πατερα,που όντας απ τη φύση του υπερφίαλος και ανώριμος, ιδίως αν είναι και μικρός σχετικά έχει χάσει, πριν ακόμα μπεί στη σέντρα.Τί εννοώ.

Αν είναι υπερβολικά διαχυτικός, πράγμα πολύ φυσικό, προς τη γυναίκα του, μπροστά στα μάτια του γιού,εκείνος τον βλέπει σαν  ανταγωνιστή  στην αγάπη της μητέρας του, και τον μισεί θανάσιμα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια σχέση μισους-στοργής, που αν μείνει αθεράπευτη οδηγεί μετα απο χρόνια σε πλήρη απόρριψη του πατέρα απ τον γιό.

Αν μάλιστα η οικογένεια δεν έχει σχέση με την ορθόδοξη θεραπευτική της Εκκλησίας. 

Χαιρέτα μας τον πλάτανο. 

Θυμάμαι μια χαρακτηριστική συνέντευξη του  Ματθαίου Γιωσαφάτ στην αξιόλογη δημοσιογράφο Βίκυ Φλέσσα, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε οτι απο την ηλικία των 18 μηνών το αγόρι, προσκολλημενο στη μάνα, βλέπει σαν ανταγωνιστή τον πατέρα, και τον μισεί ασυναίσθητα.

Ακουστε το λιγολεπτο στιγμιοτυπο της κουβεντας τους, στο τελος του κειμενου.

Ειναι χαρακτηριστικη κι απολυτα κατατοπιστικη, για τα νεα παιδια που ξετρελλαμενα απ τον ερωτα,προχωρουν στο γαμο.

Κι είναι αυτος ο παράδοξος έρωτας ο ισχυρότερος σ ολόκληρη τη ζωή του άνδρα, κι ίσως ο μοναδικός.

Να γιατί έχουμε τόσους πολλούς¨μαμάκες¨.

Οχι εδώ σε πρώτη τουλάχιστον φάση, δεν εννοώ τους άλλους.

Καθημερινα βλεπουμε τη νοσογενεια της πρωτης ηλικιας στα ματια και τη συμπεριφορα των συγχρονων εφηβων, αλλα νεων που φθανουν στο γαμο,εχοντας στερηθει σωστη ανατροφη , που δεν ειναι μονο το φαγητο,τα αφθονα υλικα μεσα,οι αλλοδαπες  βοηθοι που μεγαλωνουν νεους  με τα δικα τους προτυπα.

Ηξερα μιαν οικογενεια που μεγαλωσε δυο κοριτσια με μια εξαιρετη κυρια απ τη γειτονικη Αλβανια.

Το νηπιο τις πρωτες λεξεις που ψελλισε ηταν μαμα στα αλβανικα, που την διατηρει μεχρι σημερα, που ειναι πλεον γυναικα.

Στην πλατεία , τα περιστέρια αναπαύονταν χαρίζοντας στο πλακόστρωτο μια ιδιαίτερη νότα.

Οι Ανθρωποι κατατονικοί. Ο ουρανος γαλαζωπός Ο αέρας ψυχρός και υγρός.

Οι καρδιές γεμάτες αγωνία.Τα χαμόγελα σπάνια.

Ενας μετανάστης, έπαιζε ακορντεόν με σουρντίνα. Ενα παλιό ρώσσικο τραγούδι,που ακουγονταν, σου  άφησε μιαν απαλή γεύση στην ψυχή.

Χαιρετε.