Στις αρχές του 2ου π.Χ αιώνα ο
Φ ι λ ο π ο ί μ η ν, Αρκάδας στρατηγός, είδε ότι ο Ρωμαίος υπάτος Φλαμινικος,ειχε διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά και κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.
Ετσι ο Φιλοποίμην αποφάσισε να συμβουλευθεί το
Μαντείο των Δελφών.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας, που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο
«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος»
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε, την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ.
Πράγματι, επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα.
Οι Ρωμαίοι ήρθαν.
Οι Γότθοι ήρθαν.
Οι Άβαροι ήρθαν.
Οι Φράγκοι ήρθαν.
Οι Τούρκοι ήρθαν.
Οι Άραβες ήρθαν.
Οι Γερμανοί ήρθαν.
Σύμμαχοι ήρθαν, προδότες ήρθαν, χρεωκοπίες ήρθαν, μνημόνια ήρθαν.
Αλλ ο ασκός , σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων,
μ η δ ε π ώ π ο τ ε β υ θ ί ζ ε τ α ι
Σκεφτειτε το λιγο...σημερα με τη οχλαγωγια του Νομοσχεδιου περι..τεκνοθεσιας και αλλων τινων..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου