ΘΕΟΛΟΓΙΑ ...ΕΠΙΣΤΗΜΗ

 

Ενας θεολόγος, δεν αποφαίνεται επιστημονικά, εάν δεν είναι 

και επιστήμων, 

ούτε είναι δυνατόν ο επιστήμων να αποφαίνεται θεολογικά, εάν δεν είναι

και θεολόγος. 

Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν όρια μεταξύ θεολογίας και επιστήμης, κατα τον  μακαριστο 

 π Ιωάννη Ρωμανίδη.

Η Αγία Γραφή 

δεν είναι επιστημονικό βιβλίο,  δηλαδή δεν ενδιαφέρεται να κάνη επιστήμη, αλλά να βοηθήση τον άνθρωπο  να γνωρίση τον Θεό . 

Αυτό σημαίνει ότι οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής οι Προφήτες και οι Απόστολοι χρησιμοποιούσαν τις γνώσεις της εποχής εκείνης.

Έτσι, δεν μπορεί κανείς να χρησιμοποιει παραδείγματα από την Αγία Γραφή εναντίον της επιστήμης ούτε οι ανακαλύψεις της επιστήμης να θεωρηθούν ότι κλονίζουν την Αγία Γραφή. 

Παράδειγμα

οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής  χρησιμοποιούν τις γνώσεις της εποχής τους ότι ο ήλιος περιστρέφεται γύρω από την γη, γι’ αυτό κάνει λόγο για ανατολή και δύση του ηλίου. 

Η ανακάλυψη ότι η γη κινείται γύρω από τον ήλιο, 

δεν κλονίζει την πίστη στην Αγία Γραφή, αφού ο σκοπός της είναι θεολογικός και όχι επιστημονικός.

Ο Νίτσε  αναφέρθηκε στον  θάνατο του Θεού. 

Είναι γνωστή η φράση δεν ακούμε ακόμη τίποτε από την φασαρία που κάνουν οι νεκροθάφτες που θάβουν τον Θεό

Δεν μυρίζουμε ακόμη τίποτε από την θεϊκή αποσύνθεση

Και οι Θεοί αποσυντίθενται.

Ο Θεός είναι νεκρός. 

Ο Θεός παραμένει νεκρός.. 

Κι εμείς τον σκοτώσαμε 

Το ερώτημα είναι:

Ποιός θεός είναι νεκρός;

Ως φαίνεται νεκρός είναι ο θεός της δυτικής μεταφυσικής 

που στηρίζεται στην φιλοσοφία και τον στοχασμό  και όχι ο Θεός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που είναι εμπειρικός, δηλαδή ο άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία  μπορεί να αποκτήση εμπειρία του Θεού.

Επίσης, το ερώτημα είναι 

ποιός σκότωσε τον θεό;

Τον μεταφυσικό θεό της Δύσεως, τον σκότωσαν οι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να Τον αισθανθούν κοντά τους, γιατί ήταν απρόσιτος στους ουρανούς,  και τον θεωρούσαν ως έναν σαδιστή πατέρα, καθώς επίσης τον εκθρόνισε  η επιστήμη, η οποία δεν μπορούσε να τον δεχθή ή μάλλον δεν μπορούσε να δεχθή την σύνδεση 

μεταξύ μεταφυσικής και φυσικών.

Αυτό, όμως, δεν έγινε με τους Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι ζούσαν τον Θεό ως προσωπικό Ον που έχει αγάπη και στοργή για τον άνθρωπο.

Η επιστήμη μπορεί να είναι ευεργετική για τον άνθρωπο η και καταστροφική, αλλά σίγουρα κάποτε θα εκλείψη,όταν θα παύση να υπάρχη αυτός ο κόσμος.

Η θεολογία ομιλεί για τον αγιασμό του κόσμου και την μεταμόρφωση του ανθρώπου και θα οδηγήση τον άνθρωπο και μετά την καταστροφή του σύμπαντος κόσμου σε κοινωνία με τον Θεό.

Έτσι, δεν υπάρχει πεδίο σύγκρουσης μεταξύ θεολογίας και επιστήμης, αλλά μπορεί να υπάρξη σύγκρουση μεταξύ θεολόγων και επιστημόνων, όταν εξέρχωνται από τα όριά τους.

Οι θεολόγοι προσπαθούν να γνωρίσουν τον Θεό και να οδηγήσουν τους ανθρώπους σ Αυτόν, και οι επιστήμονες προσπαθούν να διερευνήσουν την φύση.

σ.σ.Τα παραπανω ειναι ενα ελαχιστο τμημα απο την εισήγηση του πολυγραφώτατου, με παγκόσμιο κύρος, διακεκριμένου Θεολόγου, 

Μητροπολίτου Ναυπάκτου,

σε Διεθνές Συνέδριο στην Βουλγαρία, στις 26-30 Απριλίου 2011, με θέμα.

Ορθόδοξη Θεολογία και Επιστήμες.

Ετσι, ως απαντηση  σε αιτιάσεις επιστημονικοφανών βερμπαλισμών, έξυπνων επιστημόνων, που μπορεί να έχουν αναρριχηθεί στην κορυφή της κοσμικής γνώσης, στερούνται   ομως της ζωογόνου εμπειρικής γνώσης. της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Χαίρετε..