ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ..ΜΑΘΗΜΑ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ

Στις 19 Φεβρουαρίου 2025, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπακτου, μίλησε στούς μεταπτυχιακούς σπουδαστές τοῦ Τμήματος Ἰατρικής τοῦ Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,  με θέμα: 

«Βιολογία, Βιοηθική καί Βιοθεολογία»

Αρχικα  ἀνελυσε την ὁρολογία πού χρησιμοποιεῖται 

γιά τήν ζωή, τόν βίο, τήν ψυχή, τήν Βιολογία, τήν Βιοηθική, τήν Τεχνοηθική καί τήν Βιοθεολογία. 

Τήν σημασία του, 

πῶς νοεῖται καί ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας.

Πῶς ὁ ἴδιος ἀσχολήθηκε μέ βιοηθικά θέματα, ἀφοῦ αὐτό προῆλθε κατ’ ἀρχάς ἀπό ποιμαντικές ἀνάγκες, καί ὕστερα ἀπό πολλές προκλήσεις καί Εἰσηγήσεις στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί σέ Ἰατρικές Σχολές καί βεβαίως ἀπό τό μάθημα τῆς Βιοηθικῆς πού δίδαξε στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Λιβάνου. 

Ἐπεσήμανε ὅμως, ὅτι ἀπό τήν ἀρχή πού ἀσχολήθηκε μέ τό θέμα τῆς Βιολογίας καί Βιοηθικῆς ἔχουν ἀλλάξει πολλά ἀπό τά δεδομένα, ἀφοῦ οἱ Βιοϊατρικές ἔρευνες προχωροῦν με ταχύτατο ρυθμό καί ἡ Ἐπιστήμη τῆς Βιοηθικῆς πρέπει νά θέτη ὅρια ὥστε νά γίνονται οἱ ἔρευνες γιά ὠφέλεια καί ὄχι γιά βλάβη τῶν ἀνθρώπων.

Ανέπτυξε τήν σχέση ἐπιστήμης καί ὀρθοδόξου θεολογίας, που κινοῦνται σέ διαφορετικά ἐπίπεδα, ἀλλά 

κέντρο τῆς βοήθειας τῶν δύο 

εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁπότε πρέπει νά ὑπἀρχη συνεργασία μεταξύ τους. 

Ἀνέφερε ὄτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία παρακολουθεῖ προσεκτικά καί διακριτικά τήν ἐξέλιξη τῆς Βιοτεχνολογίας, καταθέτει τίς ἀπαραίτητες θεολογικές ἀρχές της καί ἐργάζεται ποιμαντικά.

Στήν συνεχεια  ἀνέφερε τό πῶς ἀπό τήν ἀγροτική κοινωνία περάσαμε διαδοχικῶς στήν Βιομηχανική , στόν αἰώνα τῆς Βιοτεχνολογίας καί στήν σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία καί ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας σ αὐτά.

Στήν συνεχεια ἀνέπτυξε τό θέμα τής Μοριακής Βιολογίας, Γενετικής Μηχανικής καί Ψηφιακής Τεχνολογίας. καί πῶς ἡ Ἐκκλησία τίς ἀντιμετωπίζει ἀποβλέποντας 

στήν ὠφέλεια τοῦ ἀνθρώπου καί στήν σωτηρία του.

Κλεινοντας,αναφερθηκε στην ἑνότητα με την οποια ἀντιμετωπίστηκαν 

οἱ βασικές πτυχές τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀναφέρονται 

σέ τρεῖς τομεῖς τῆς βιολογικῆς ζωῆς του :

α) τήν ἀρχή τῆς βιολογικῆς ζωῆς στήν ὁποία περιλαμβάνονται 

ἡ χαρτογραφιση, ἡ ἀποκωδικοποίηση τοῦ γενετικοῦ κώδικα, 

ἡ κλωνοποίηση (ἀναπαραγωγική καί θεραπευτική) οἱ ἔρευνες στά βλαστοκύτταρα, οἱ ἀναπαραγωγικές τεχνολογίες 

(ἰατρικῶς ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή), 

ἡ ἀνάπτυξη τοῦ ἐμβρύου καί 

ἡ διακοπή τῆς κύησης (ἀμβλώσεις).

β) τη παράταση τῆς βιολογικῆς ζωῆς 

(μετάγγιση αἵματος, μεταμόσχευση ὀργάνων, κυτταρικές καί γονιδιακές θεραπείες) και 

γ) τό τέλος τῆς βιολογικῆς ζωῆς 

(εὐθανασία, Μονάδες Ἐντατικῆς θεραπείας-ΜΕΘ).

Και κατεληξε λεγοντας πως 

Ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία ἔχει δικό της λόγο γιά ὅλους τούς τομεῖς τῆς βιολογικῆς ζωῆς,

 μέ τούς ὀποίους ἀσχολεῖται ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη καί τελικά προχωρεῖ πέραν ἀπό τήν Βιολογία, τήν Βιοηθική, τήν Ψυχολογία, τήν ὑπαρξιακή Φιλοσοφία, διότι βλέπει τόν ἄνθρωπο 

ὡς δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἔχοντας 

τό κατ’ εἰκόνα καί τό καθ’ ὁμοίωση καί τόν ἀντιμετωπίζει μέσα ἀπό τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας ἐν κοινωνίᾳ μέ τόν Θεό.

Πηγη

https://parembasis.gr/index.php/el/menu-gegonota/8288-2025-02-20