ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ...ΤΗΓΑΝΙΖΩ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟ..

Ευαγγελισμός μια μεγάλη Θεομητορική εορτή,  για την Ορθοδοξία,αλλά και για την Πατρίδα μας, Κόσμος πολύς στις Εκκλησίες περισότερος στους δρόμους.Λιγότερη έξοδος φέτος ακόμα και τα διόδια αυξησαν, χωρις αποχρώντα λόγο.Για έργα είπαν, δε βαριέσαι, για έσοδα εννοούσαν Αρκετοί δεν τόβαλαν κάτω και μια κι ο καιρός βοήθησε,έφυγαν για τα χωριά τους.Ομως εμείς  οι Ελληνες δεν το βάζουμε κάτω.Θα στενοχωρηθούμε, αλλά μέχρις ενος σημείου,απ εκεί κι έπειτα, και θα γελάσουμε με τα ανέκδοτα των καινοφανών,πλην σεσηπότων κομματων,θα φωνάξουμε για λίγο για τα χάλια μας,αλλά θα γαληνέψουμε μπροστά στο τραπέζι με τον παραδοσιακό μπακαλιάρο, να μοσχομυρίζει,στολισμένος με την απαραίτητη σκορδαλιά

Σ’ όλη τη Μεγάλη Σαρακοστή δύο φορές τρώμε ψάρι,τη μία του Ευαγγελισμού, ανήμερα ,σαν σήμερα την 25η Μαρτίου και την άλλη ,την Κυριακή των Βαΐων.Συνηθίζεται του Ευαγγελισμού να τρώμε μπακαλιάρο.Ψάρι ιδιαίτερα αγαπητό σ’ όλη την Ελλάδα, ιδίως μεταπολεμικά.Εξηγούμαι, μετά το 1950, τότε που ο παστός μπακαλιάρος ήταν το κύριο πιάτο του λαού.Τώρα γιατί παστός, κι οχι φρέσκος ανευ σημασίας ερώτημα.Ο φρέσκος και δυσεύρετος τότε τη δεκαετία του 50,και δύσκολος να συντηρηθεί.

Φτηνός και ευκολοδιατήρητο εκτός ψυγείου στο φανάρι ο παστός.Βλέπετε η ΙΖΟΛΑ μόλις άρχιζε δειλά-δειλά να λανσάρει τα πρώτα ηλεκτρικά ψυγεία της.Θυμάστε οι παλαιότεροι, τη διαφήμηση της Γκρεκα το 1956 Οπου πάει το ηλεκτρικον φτάνει κι η ΙΖΟΛΑ.

Ο μπακαλιάρος, υπήρξε το κύριο Κυριακάτικο πιάτο του Ελληνα για αρκετές δεκαετίες,κι απ ότι θυμάμαι την αποκλειστική εισαγωγή τουείχε ο πεθερός του Αχιλέα Καραμανλή.Και βέβαια, καμμιά σχέση με το έθιμο της βρώσης του παστού μπακαλιάρου,με την ανεκτίμητη εορτή του Ευαγγελισμού μην μπερδεύουμε τις…μύξες με τη μαρμελάδα.είπαμε ο παστός ταξίδευε άνετα εκτός ψυγείου ως το μικρότερο χωριό της χειμαζομενης,μεταπολεμικά, ελληνικής υπαίθρου και χάριζε γευστικήν ευωχία σε όλους,αλλά και παράλογες διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης Νόστιμος μεν λύσσα δε.Αυτά σχετικά με την προϊστορία.

Τώρα ο συγκεκριμμένος, που μας έρχεται,ελευθερα πλέον, απ την μακρυνη Νορβηγία ( ο καλύτερος..) μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους.Για την ιστορία σας παραθέτω μια φωτογραφία παραλλαγής του μπακαλιάρου στιφάδο.Οχι που θα τον κανετε βεβαια.Αυτός είναι ο μπακαλιάρος στιφάδο.Νόστιμος μεν πλήν βαρύς σίδερο!

·        Σφακιανό Στιφάδο,που αν το δοκιμάσετε θα το θυμάστε για καιρό μέχρι

·        σούπα επτανησιακή, αυτό που το λένε Κοφίσι Μπιάνκο και είναι μια περίεργη γεύση που σοκάρει.

Ο πιό αγαπητός τρόπος, όμως, στις ημέρες μας είναι οι κροκέτες,που συνοδεύονται από αλιάδα σκορδαλιά.

Θα χρειασθούμε:Ενα φύλλο μπακαλιάρου,περιπου ένα κιλό, που θα το κόψουμε σε μερίδες,

Κάπου ένα φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις,1-2 κουταλιές ελαιόλαδο,ένα ποτηράκι ρακι κρητική, ή εν πάσει περιπτώσει τσίπουρο,μισό κουταλάκι σκούρα ζάχαρη και Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο Για Το Τηγάνισμα και να το πετάξετε μετά.Ποτέ δεν τηγανίζουμε για δεύτερη φορά..

Ελάτε να το φτιάξουμε.

Με το αλεύρι πιάνουμε ένα πηχτό κουρκούτι,που το δουλεύουμε αρκετά μέχρι να γίνει μια απαλή κρέμα.Αφού μας δέσει το νερό χλιαρό με το αλεύρι,και ξαναδουλευουμε το χυλό για λίγο..ρίχνουμε το λαδάκι και τη ρακι Η μυρουδιά και η συμμετοχή του τσίπουρου είναι άλλο πράμα.Το αφήνουμε για λίγα λεπτά να ηρεμήσει, και στη συνέχεια .Με Αγάπη Βαπτιζουμε Τα Κομμάτια Του Μπακαλιάρου,και τα αφήνουμε για 5 λεπτάΗδη έχουμε βαλει το λάδι μας,που ,αν έχουμε τη δυνατότητα,δεν το αφήνουμε να περάσει τους 180 βαθμούς,και τηγανίζουμε,σε ανοξείδωτο τηγάνι μεχρι να ροδοκοκκινίσουν.

Σημειώστε οτι τηγανητά δεν συνηθίζουμε να τρώμε.Η μόνη εξαίρεση , η σημερινή ημέρα.Βγάζουμε τον μπακαλιάρο μας απ το τηγάνι μας και τον αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας να ξεκουραστεί, και να εγκατελείψει το επι πλέον λάδι και τον εξαφανίζουμε αμέσως μετά μαζί με σκορδαλιά αν θέλουμε.Προσωπικά μου πέφτει βαρειά.Μήπως να σας ξαναθυμήσω μερικά απο Τα μυστικά του μπακαλιάρου;

Το ξαρμύρισμα είναι το Α και το Ω της επιτυχίας .

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες ακόμη λεπτομέρειες που πρέπει να προσέξετε:Διαλέξτε φύλλα βακαλάου, με λευκό κρέας, παχιά σάρκα και καλοσχηματισμένα. Θα πρέπει να ξέρετε, οτι ο μπακαλιάρος¨φτουράει¨,

Ετσι 1 κιλό αλατισμένου βακαλάου προσφέρει μετά το ξαρμύρισμα λογω απορρόφησης νερού 1,5- 1,8 κιλά καθαρού ψαριού. Αφού τον ξεπετσιάσουμε και πετάξουμε το κόκκαλο και τα περιττά, θα θα μας μείνει 1,5 κιλό ψαχνό για μαγείρεμα.Και λέω μαγείρεμα, γιατί εγώ τον φτιάχνω ,μην αηδιάσετε, στον ατμό με μπρόκολο, πατάτα νευροκοπίου, και μελιτζανα.

Είναι ένα εύκολο, σχετικά φθηνό ( δεν πετάς τίποτα) , απόλυτα ισορροπημένο ΚΑΙ υγειινό πιάτο, γιατί ο ατμός πήζει τη πρωτεϊνη στους 95-105 βαθμούς κι έτσι δεν έχουμε πολυκυκλικές ενώσεις με αναλογιά πρωτεϊνης, υδατάνθρακα και λίπους 40-30-30% Σε κάθε έναν απ τους συμμετέχοντες στην ευωχία,θα υπολογίσουμε 140-170 γρ. αλατισμένου βακαλάου. τον κόβουμε σε μέτρια κομμάτια..

Τον Βάζουμε Σε Άφθονο, Καθαρό Αποχλωριομένο Κρύο Νερό,Το Τονίζω Αυτό Γιατί Ο Μπακαλιάρος Απορροφά Και Συγκρατεί Το Χλωριο για 24- 72 ώρες,αλλάζοντας το νερό κάθε 12 ώρες. Αν τον κάνουμε στον ατμό,αρκεί ξαρμύρισμα 48 ωρών.Ο ατμός του αφαιρεί αλάτι.Αφαιρουμε εύκολα το δέρμα μετά την αφαλάτωση.Τον ξαρμυρισμένο βακαλάο μπορούμε να φυλαξουμε στην κατάψυξη, στους -18 βαθμούς,γι’ αυτό δεν πειράζει αν ξαρμυρίσουμεπαραπάνω ποσότητα θα έχουμε έτοιμο ψάρι για το επόμενο μαγείρεμα στον ατμό πλέον Αν τώρα βαριόμαστε να τα κάνουμε όλα αυτά,αγοράζουμε έτοιμα ξαρμυρισμένα φύλλα μπακαλιάρουαπό τα σούπερ-μάρκετ.

Δοκιμάστε τον και στον ατμό Επιμένω.Καλη ορεξη, και του χρονου…Χαιρετε