Η ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΑΥΤΑΠΑΤΗ..ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ

 

Posted on 18 Ιανουαρίου, 2014 by kosmaser

 

 

 

Στον  κόσμο μας  δεν μπορείς να είσαι απόλυτα βέβαιος για τίποτε.

Ας πουμε Ελπίζεις ότι ο γιατρός θα σε βοηθήσει, 

αν όμως κάνει κάποιο λάθος; 

Ελπίζεις ότι ο ανελκυστήρας θα σε κρατήσει, αν όμως ένα από τα καλώδιά του είναι φθαρμένο;

Άνθρωποι που νομίζουν ότι πίστη σημαίνει να νιώθεις εκατό τοις εκατό βέβαιος, προτού  αποφασίσεις τελικά να κάνεις κάτι, παραμένουν συνήθως αδρανείς χαμένοι στο τίποτα και στις αμφιβολίες, και το κυριώτερο απόλυτα, βαθύτατα δυστυχείς, μέσα στη κενή νομοτέλειά τους. Δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα. 

Περιμένουν  να νιώσουν πρώτα την απόλυτη σιγουριά,  αυτό όμως δεν συμβαίνει ποτέ, επειδή, στην πραγματικότητα, 

η βεβαιότητα πάει πάντα παρέα  με την αβεβαιότητα. 

Το βλέπουμε αυτό καλύτερα στις μεγάλες αποφάσεις που καλούμεθα να πάρουμε κατά καιρούς, στη διάρκεια της ζωής μας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. 

Δεν νιώθεις εκατό τοις εκατό σίγουρος και δεν βλέπεις με ποιο τρόπο θα αποκτήσεις αυτή τη βεβαιότητα.

Έτσι, λοιπόν, το συλλογίζεσαι,  ελπίζεις,  προσεύχεσαι για καθοδήγηση, περιμένεις κάποια συμβουλή, τα βάζεις όλα κάτω και τα ζυγίζεις ξανά και ξανά, περιμένοντας κάποια αστραπή από τον ουρανό, κάτι όμως που δεν συμβαίνει ποτέ.

Τι είναι, η ¨βιβλική πίστη¨ .

Στις μεγάλες αποφάσεις της ζωής, πίστη δεν σημαίνει να νιώσεις εκατό τοις εκατό βέβαιος για κάτι. 

Πίστη σημαίνει να  αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στην πεποίθηση και τη μη πεποίθηση, τη βεβαιότητα και την αμφιβολία, την ελπίδα και την απελπισία και στο τέλος, διστακτικά να ενεργεις με βάση την πεποίθηση και τη βεβαιότητα.

Το να ζεις διά της πίστεως , 

σημαίνει να κάνεις ένα βήμα μπροστά, έστω μικρό, έστω αμφίβολο, 

έστω κι αν δεν νιώθεις απόλυτα βέβαιος για τον εαυτό σου. 

Πίστη σημαίνει να έχεις πεποίθηση  και συνάμα να μην έχεις πεποίθηση, αλλά στο τέλος να ενεργείς 

ως να έχεις πεποίθηση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Clinton Richard Dawkins  Παραδόξως τον γνωρίζει πολύς κόσμος, εξ αιτίας των ριζο σπαστικών ιδεών του.  Είναι εξελικτικός βιολόγος και συγγραφέας. Δεδηλωμενος άθεος αντιπρόεδρος της British Humanist Association . 

Το 2006 στο βιβλίο ¨Η περί Θεού αυταπάτη¨ο Dawkins υποστηρίζει ότι ένας υπερφυσικός δημιουργός είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν υπάρχει, και ότι η θρησκευτική πίστη 

είναι μια αυταπάτη  μια  σταθερή εσφαλμένη πεποίθηση. 

Από τον Ιανουάριο του 2010, η αγγλική έκδοση είχε πουλήσει πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα και είχαν μεταφραστεί σε 31 γλώσσες Αυτα λεει η Βικιπαίδεια.

Κάποιοι συνεργάτες του Richard Dawkins, ζήτησαν από φίλους και πελάτες τους να γράψουν άρθρα με συμβουλές για νέους που αρχίζουν τη ζωή τους. 

Τότε ο Dawkins συνέλαβε την ιδέα να γράψει μία ανοιχτή επιστολή προς την δεκάχρονη τότε κόρη του Juliet με Τίτλο 

¨Καλοί και κακοί λόγοι για να πιστεύεις¨

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μεταξύ πολλών φιλοσοφημένων ανοησιών λέει και για τους μεγαλύτερους προφανώς αναγνώστες του και τα εξης.

Ο τρόπος με τον οποίο οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τις αποδείξεις ,για να μάθουν τον κόσμο, είναι πολύ πιο έξυπνος και πιο περίπλοκος από ό,τι μπορώ να περιγράψω σε ένα μικρό γράμμα. Τώρα όμως θέλω να προχωρήσω πέρα από την απόδειξη, η οποία είναι ένας καλός λόγος για να πιστεύεις σε κάτι, και να σε προειδοποιήσω για τρεις κακούς λόγους για να πιστεύεις σε οτιδήποτε.

Ονομάζονται:

Παράδοση, Εξουσία Αποκάλυψη

Οι άνθρωποι πιστεύουν κάποια πράγματα επειδή απλώς κάποιοι άλλοι άνθρωποι πίστευαν στα ίδια πράγματα για αιώνες. 

Αυτό είναι η παράδοση.

Όμως διαφορετικές θρησκείες έχουν, σε ολόκληρο τον κόσμο, τα παιδιά. 

Η ιστορία του κάθε παιδιού δεν έχει σχέση με αποδείξεις και όλα τους πιστεύουν  ό,τι και οι γονείς τους και οι παππούδες, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν βασίζονταν ούτε εκείνοι σε αποδείξεις.

Περιττό βέβαια να πω ότι από τη στιγμή που όλοι πιστεύουν σε διαφορετικά πράγματα, δεν θα μπορούσαν να έχουν όλοι δίκιο. 

Στην πραγματικότητα η κάθε διαφορετική πίστη οφείλεται ολοκληρωτικά στις διαφορετικές παραδόσεις τους.

Στην αρχή είχαν φτιαχτεί με τον ίδιο τρόπο που φτιάχνεται κάθε ιστορία σαν αυτή της Χιονάτης. 

Όμως, με την πάροδο των αιώνων, μετατράπηκε σε παράδοση και οι άνθρωποι άρχισαν να την παίρνουν στα σοβαρά, απλώς και μόνον επειδή η ιστορία μεταβιβάστηκε σε τόσο πολλές γενιές.

Εάν κατασκευάσεις μίαν ιστορία που δεν είναι αληθινή, τότε, με το να τη μεταφέρεις δια μέσου των αιώνων δεν θα γίνει πιο αληθινή.  

Η εξουσία ως λόγος για να πιστεύεις κάτι, σημαίνει ότι το πιστεύεις  επειδή σου το είπε κάποιος που είναι σημαντικός.  

Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο Πάπας είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο, και οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει δίκιο απλά και μόνο επειδή είναι ο Πάπας και έχει εξουσία όπως και οι Αγιατολάχ στην θρησκεία του Μουσουλμανισμου.

Πολλοί νέοι Μουσουλμάνοι είναι έτοιμοι να διαπράξουν φόνους, ακριβώς επειδή τους το ζητούν οι Αγιατολάχ. 

Τώρα, κάποια από τα πράγματα που είπε ο Πάπας κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν πιθανώς αληθινά και κάποια άλλα δεν ήταν.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψεις οτιδήποτε κι αν πει μόνο και μόνο επειδή ήταν ο Πάπας, όπως δεν υπάρχει λόγος να πιστεύεις οτιδήποτε κι αν πουν πολλοί άλλοι άνθρωποι που έχουν εξουσία. 

Δεν έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια την απόδειξη ότι το φως ταξιδεύει με ταχύτητα 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αντίθετα πιστεύω στα βιβλία που μου λένε την ταχύτητα του φωτός οι άνθρωποι που έγραψαν τα βιβλία έχουν δει τις αποδείξεις και ο καθένας  μας έχει τη δυνατότητα να τις ελέγξει προσεχτικά οποιαδήποτε στιγμή αν το θέλει.

Όμως Όταν οι θρησκευόμενοι έχουν μιαω αίσθηση  μέσα τους ότι κάτι πρέπει να είναι σωστό, ακόμα κι αν δεν υπάρχει απόδειξη ότι είναι σωστό, ονομάζουν την αίσθησή τους αποκάλυψη.

Αυτή η εσωτερική αίσθηση δεν είναι από μόνη της σοβαρός λόγος για να πιστέψεις.

Χρειάζεσαι αποδείξεις 

Λέει κι άλλα πολλά, πάνω σ αυτό το μοτίβο. Λέξεις χωρίς βάθος.Απόψεις φιλοσοφικές, χωρίς ζωή πνοή ελπίδα  απόψεις του  

Clinton Richard Dawkins, 

περίεργο, και ,εν πολλοίς, άσχετο.

Αλλά τρία ονόματα είχαν οι... δολοφόνοι δύο διασήμων αμερικανών Προέδρων. Τώρα τί σχέση μπορεί να έχει ο συγγραφέας: 

Κι όμως, κι αυτός με τον τρόπο του, προσπαθεί να εξαφανίσει κάτι για το οποίο δεν έχει ιδέα : την  οντολογική  πλευρά της ¨πίστης¨που λυσσωδώς  μάχεται, περίπου σαν τον ήρωα του Θερβάντες. 

Μπορείς να σκεφθείς, αναλογιζόμενος, τί ακριβως αναζητούσαν τα 2 εκατομ. αναγνώστες του βιβλίου :

¨Η περί Θεού αυταπάτη¨  

του   συγκεκριμμένου συγγραφέα.

Καλή Σας μέρα…