Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΝ ΚΑΪΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΆΒΕΛ.

Μετά την αδελφοκτονία, ακούμε τον Κάϊν να λέει στό Χριστό:

Ει εκβάλεις με σήμερον από προσώπου της γής και από προσώπου σου κρυβήσομαι, και έσομαι στένων και τρέμων επί της γής,Και Έσται Πάς Ο Ευρίσκων Με, Αποκτενεί Με.

Και είπεν αυτώ Κύριος ο Θεός:  

Ουχ ούτως, Πάς ο Αποκτείνας Κάιν επτά εκδικούμενα παραλύσει. Και έθετο Κύριος ο Θεός σημείον τω Κάιν του μη ανελείν αυτόν Πάντα τον ευρίσκοντα αυτόν.

Ο Χριστός δίνει στον Κάιν  σημείον, ώστε όποιος τον βρεί να μήν τον σκοτώσει 

(Γεν. δ΄ 14-15). 

Σημειον  ειναι ενα και μοναδικο:

Ο Σταυρος. Σφραγισε, Δηλαδη, Ο Θεος Τον Καιν Με Το Σημειο Του Σταυρου, Που Προστατευει Απο Καθε Κακο. 

Η Αντωνυμια Π α ς  Χρησιμοποιειται Αποκλειστικα Για Προσωπα, Δηλαδη Για Ανθρωπους, Ουδεποτε Για Ζωα. Αρα, 

Ο Καιν Κινδυνευε Απο Αλλους Ανθρωπους  Δεν Υπηρχαν  Στη Γη Μονον Αυτος Και Οι Γονεις Του, Αλλα Και Αλλοι Ανθρωποι.

Ποιά τωρα  ήταν  η γυναικα του Καϊν ;

Ο Κάιν δεν Παντρεύτηκε Κάποια Αδελφή Του 

Ο Αδαμ Και Η Ευα  Απεκτησαν  Παιδια  Διακόσια Τριάντα Χρόνια Μετα Το Θανατο Του Άβελ, .

Έγνω δε Αδάμ Εύαν την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκεν υιόν, και επωνόμαστε το όνομα αυτού Σήθ, λέγουσα: εξανέστησε γάρ μοι ο Θεός σπέρμα έτερον αντί Άβελ όν απέκτεινε Κάιν.

Εζησε Δε Αδαμ Τριακοντα Και Διακοσια Ετη, και εγένησε κατά την ιδέαν αυτού και κατά την εικόνα αυτού και επωνομασε το όνομα αυτού Σήθ. 

Εγένοντο δε αι ημέραι του Αδάμ, άς έζησε μετά το γεννήσαι αυτόν τον Σήθ, έτη επτακόσια, και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας” (Γεν. δ΄ 25 25, ε΄ 3).

Οι θυγατέρες λοιπόν του Αδάμ και της Εύας αναφέρονται… Μονο Μετα Τη Γεννηση Του Σηθ.

Εξ’ άλλου η Γένεση αναφέρει τη γυναίκα του Κάιν αμέσως μετά τη συνομιλία που είχε ο Κάιν με το Χριστό και το σφράγισμά του με το σημείο του σταυρού (Γεν. δ΄ 17).

Αμέσως μετά τη γέννηση του πρώτου του παιδιού ο Κάιν οικοδόμησε μια ολόκληρη πόλη. Και έγνω Κάιν την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ. Και ήν οικοδομών πόλιν και επωνόμασε την πόλιν επί τω ονόματι του υιού αυτού, Ενώχ 

(Γεν. δ΄ 17). 

Γιά ποιούς κατασκευάζει ο Κάιν μια ολόκληρη πόλη; Γιά την τριμελή οικογένειά του;

Ποιά ήταν η γυναίκα του Ενώχ;

Ο Κάιν ήταν γεωργός και ο Άβελ ποιμήν προβάτων. Στους άμεσους απογόνους του Κάιν βρίσκουμε κτηνοτρόφους, τον εφευρέτη του ψαλτηρίου και της κιθάρας, σιδηρουργούς, όπως ο Θόβελ, που ήν σφυροκόπος χαλκεύς χαλκού και σιδήρου

 (Γεν. δ΄ 22).  

Όλα αυτά πρίν αποκτήσουν ο Αδάμ και η Εύα τον τρίτο τους γυιό, τον Σήθ.

Είμαστε, δηλαδή, στη σχετικά πρόσφατη γιά την ανθρωπότητα Εποχή Του Σιδήρου, ενώ ακόμη ο Αδάμ και η Εύα ζούν. 

Αν υπολογίσουμε τα χρόνια της ζωής του Αδάμ και των απογόνων του βρίσκουμε ότι ο Αδάμ πρέπει να έχει ζήσει Περιπου 5500 Χρονια Προ Χριστου. 

Αυτή είναι πάρα πολύ πρόσφατη περίοδος στην ανθρώπινη ιστορία.

Υπηρχαν, Επομενως, Εξω Απο Τον Παραδεισο Οχι Απλως Ανθρωποι,  Αλλα Παρα Πολλοι Ανθρωποι.

Η ΓΕΝΕΣΗ

Όπως ήδη αναφέρθηκε στην αρχή, το βιβλίο της Γενέσεως χωρίζεται Σε Δύο Ενότητες.

Η Πρωτη Ενοτητα,Το Πρωτο Κεφαλαιο Και Οι Τρεις Πρωτοι Στιχοι Του Δευτερου Κεφαλαιου,Αναφέρονται Στη Δημιουργία Του Κόσμου Και Της Ανθρωπότητας Ολόκληρης.

Η Δευτερη Ενοτητα, Το Υπολοιπο Βιβλιο, Απο Τον Στιχο 4 Του Δευτερου Κεφαλαιου Μεχρι Το Τελος,

Δεν Ειναι Αλλο Απο Την Ιστορια Των Ανθρωπων Εκεινων Στους Οποιους Αποκαλυφθηκε Ο Θεος, Οι Οποιοι Γνωριζαν Το Θεο Και Αμαρταναν Και Μετανοουσαν Ενωπιον Του.

ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ.

Το Πρωτο Κεφαλαιο, Η Πρωτη Ενοτης,Δεν Αναφερει Τιποτε Για Τον Αδαμ Και Την Ευα, Δεν Αναφερει Τιποτε Για Τον Παραδεισο, Δεν Αναφερει Τιποτε Για Το Εμφυσημα, Αναφερει, Ομως, Και Μαλιστα Τονιζει Εντονα, Ότι: Ο Ανθρωπος Δημιουργηθηκε Κατ’ Εικονα Της Αγιας Τριαδος: 

Και είπεν ο Θεός:

Ποιήσωμεν Άνθρωπον Κατ’ Εικόνα Ημετέραν Και Καθ’ Ομοίωσιν, Και Αρχέτωσαν Των Ιχθύων Της Θαλάσσης…

Ειναι Χαρακτηριστικη Η Εναλλαγη Του Ενικου, Και Του Πληθυντικου, Τοσο Οταν Αναφερεται Στο Θεο, Οσο Και Οταν Αναφερεται Στον Ανθρωπο.

ΑΥΤΗ Η ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Και είπεν ο Θεός: (Ενικός) 

Ποιήσωμεν (Πληθυντικός)

Άνθρωπον (Ενικος)

κατ’ εικόνα (Ενικός) Ημετέραν (Πληθυντικός)

και καθ’ Ομοίωσιν,Και Αρχέτωσαν (Πληθυντικός).

Τι βγαίνει από αυτές τις εναλλαγές ενικού και πληθυντικού;

Ο Θεος Ειναι Ενας (είπεν ο Θεός), Σε Τρία Πρόσωπα (ποιήσωμεν).Το Ιδιο Ειναι Ο Ανθρωπος.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον, Κατ’ Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον .Ο Θεός θέλει τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Και Κάθ’ Ομοίωσιν, Όμως, Όπως Βλέπουμε, Τον Δημιούργησε Μόνον Κατ’ Εικόνα.

ΤΟ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ.

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον, Κατ’ Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον,Αρσεν Και Θηλυ Εποιησεν Αυτους.

ΙΓ΄ – Η ΗΜΕΡΑ Η ΕΒΔΟΜΗ

Η έβδομη μέρα είναι η γέφυρα που συνδέει τον φθαρτό τούτο κόσμο των έξ ημερών της γενέσεως των πάντων  Με Τον Κόσμο Τον Άφθαρτο Και Αιώνιο Της Ογδόης Ημέρας, Της Ημέρας Που Δεν Έχει Τέλος, Της Ημέρας Της Αιώνιας.

Είναι η ημέρα εκείνη κατά την οποία ο Θεός Κατέπαυσε Από Πάντων Των Έργων Αυτού, Ών Εποίησε, Δια Της Κατα Τον Θανατον Οικονομιας.  Είναι Η Ημέρα Εκείνου Του Μεγάλου Σαββάτου, Η Ηγιασμενη, Κατα Την Οποια Ο Κυριος Αποτελειωσε Ολα Τα Εργα Του,Και Τα Της Δημιουργιας Και Τα Της Σωτηριας. 

Και Έχοντας Ολοκληρώσει Την Ένωσή Του Με Την Κτίση Του Μέχρι Αυτου Του Θανατου, Είπε Επί Του Σταυρού Εκείνον Τον Τελευταίο Λόγο,¨Τετέλεσται¨ Και Κατοίκησε Το Μνήμα “Τη Σαρκί Σαββατίσας”.Αυτο Το Ευλογημενο Σαββατο Ειναι Που Εφερε Τη Κτιση Ολοκληρη Απο Τη Φθορα Στην Αφθαρσια Και..

Δια Της Αναστασεως, Εδωρησατο Ημιν Ζωην Την Αιωνιον 

Και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γή και Πάς Ο Κόσμος Αυτών. Και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού, ά εποίησε,  Και Κατέπαυσε Τη Ημέρα Τη Εβδόμη Από Πάντων Των Έργων Αυτού, Ών Εποίησε.

Και Ευλογησεν Ο Θεος Την Ημεραν Την Εβδομην Και Ηγιασεν Αυτην Οτι Εν Αυτη Κατεπαυσεν Απο Παντων Των Εργων Αυτου, Ων Ηρξατο Ο Θεος Ποιησαι

(Γεν. β΄ 1-3).