ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 

Ξυπνησες για να πιείς ένα ποτήρι νερό;

Στάσου εκεί μέσα στο σκοτάδι και μην κάνεις κάποια κίνηση ή κάποιον ήχο.

Κάνε τον χρόνο να σταματήσει, αιχμαλώτισε την στιγμή και παρουσίασε την μπροστά στον Χριστό σαν μια ταπεινή προσφορά:

Αυτός είμαι εγώ, αυτός είναι ο πραγματικός μου εαυτός, αυτός είναι εκείνος ο οποίος πρέπει Εσύ να σώσεις.

Στην πραγματικότητα, ίσως είναι χρήσιμο το να ξεχάσεις το ότι χρειάζεται να προσευχηθείς.

Οι περισσότεροι , έχουμε παραμορφωμένες ιδέες

για το τι είναι η προσευχή.

Καλύτερα να ξεχάσουμε απλώς το ότι οφείλουμε να προσευχηθούμε.

Απλα στεκομαστε εκεί μέσα στο σκοτάδι .

Αν μπορω κάνω μια μετάνοια , κλεινω τα μάτια ,ενώ ειμαι στο πάτωμα, και μενω εκεί , περιμενω εκεί.

Κρατω το σώμα σε στάση αναμονής διωχνω από το νου κάθε σκέψη.

Δεν σκεφτομαι κάτι.

Δεν φανταζομαι κάτι.

Δεν προσευχομαι καν.

Ουτ κουνιέμαι.

Απλα περίμενω να αισθανθω την παρουσία Του.

Περίμενω Εκείνον να δώσει προσοχή στην σιωπή μου, στην ακινησία μου, στον θάνατο μου.

Περίμενω τον Χριστό και Εκείνος θα έρθει γιατί η αγάπη τον ωθεί.

Αυτό είναι το προνόμιο του να προσεύχεσαι εκείνη τη στιγμή.

Η νύχτα είναι μία ασπίδα ενάντια στις σκέψεις, ενάντια στις φαντασιώσεις και στους συναισθηματισμούς.

Προσπάθησε να είσαι παρων σ αυτή τη στιγμή, να έχεις επίγνωση της σιωπής που σε κυκλώνει.

Αφησε το κενό αυτού του σκοταδιού να σε αγκαλιάσει, να μπει μέσα σου και να σε γεμίσει με γαλήνη και ησυχία.

Υπάρχει κάτι σχεδόν μυστηριακό σε αυτή την κρυμμένη σιωπή και ακινησία μπροστά στον Χριστό.

Αυτό το σκοτάδι, η απομόνωση, αυτή η ενστικτώδης επίγνωση της θνητότητας κάποιου, όλα αυτά ωθούν κάποιον να ανοιχτεί σε δρόμους στους οποίους θα του ήταν αδύνατον να ανοιχτεί την ημέρα.

Να έχεις επίγνωση πως είσαι άγρυπνος μπροστά στον Χριστό την στιγμή που ο κόσμος κοιμάται, ανυπεράσπιστος και ευάλωτος.

Είσαι άγρυπνος μπροστά στον Χριστό, αγωνιζόμενος για τον κόσμο, έχεις γίνει ένας μεσίτης για αυτόν τον πεσμένο, κοιμισμένο κόσμο ο οποίος είναι ένα με εσένα και για τον οποίο ο Χριστός πέθανε.

Δέκα λεπτά μόνος με τον Χριστό, την μία νύχτα μετά την άλλη και η ζωή σου θα αλλάξει.

Όταν ξυπνάς και αντιμετωπίζεις τις έγνοιες της νέας ημέρας, υπάρχει κάτι μέσα σου που αναγαλλιάζει , εσύ και ο Χριστός μοιράζεστε ένα μυστικό, εσύ και ο Χριστός μοιράζεστε μια μάχη.

Η ψυχή σου γνωρίζει πως τράφηκε και επίσης γνωρίζει πως οτιδήποτε και αν συμβεί κατά τη διάρκεια της ημέρας η νύχτα θα επιστρέφει πάντα με την γαλήνη της και την ακινησία της.

Θα ζεις την ημέρα αναμένοντας την νύχτα, όταν πέφτει η νύχτα, θα φέρεις πάλι τον εαυτό σου σαν μια προσφορά μπροστά στον Δημιουργό σου και ο Δημιουργός σου θα σε θρέψει για ακόμη μια φορά.

Πηγη π. Σεραφείμ Αλντέα