Η ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

 

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό βιβλίο του

Συμβουλευτικόν Ἐγχειρίδιον  ἤτοι περί φυλακῆς τῶν πέντε αἰσθήσεων,που  ἔγραψε κατά παράκληση τοῦ ἐξαδέλφου του Ἐπισκόπου Εὐρίπου Ἱεροθέου, στό ὑποκεφάλαιο γιά τήν ἀγρυπνία γράφει γιά τήν τάξη τῆς ἀγρυπνίας, καί τόν τρόπο καί τήν τάξη τῶν ἀγρυπνούντων.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τότε ὁ ἅγιος Νικόδημος ἠσκεῖτο στό κατάξερο νησάκι Σκυροπούλα, καί κατέγραψε τήν παράδοση  τῆς Ἐκκλησίας , γιά τό πῶς πρέπει νά ζοῦν οἱ Ἀρχιερεῖς.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πάνω στό θέμα αὐτό, μεταξύ τῶν ἄλλων, γράφει ὅτι ὁ Πλάτων ἔλεγε ὅτι οἱ κοιμώμενοι δέν διαφέρουν  σέ τίποτε ἀπό τούς μή ζῶντας, δηλαδή τούς νεκρούς.

Καί ἔπειτα γράφει ὅτι ὁ Ὅμηρος εἶπε γιά τόν Ἀγαμέμνονα ὅτι ἐκεῖνος πού ἔχει εὐθύνη γιά

τό ἔργο τῆς ἐπιστασίας τοῦ λαοῦ δέν πρέπει νά κοιμᾶται ὅλη τήν νύκτα.

Γράφει ὁ Ὅμηρος:

Οὐ χρή παννύχιον εὔδειν βουληφόρον ἄνδρα∙ ᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται καί τόσα μέμηλεν.

Αὐτά σκέφθηκα ἀμέσως, ὅταν διάβασα ἕνα ἄρθρο στήν Καθημερινή 3-2-2019

τοῦ Ἀρίστου Δοξιάδη μέ τίτλο  : 

Ἡ ἀϋπνία τοῦ δημιουργοῦ.

Γράφει ὅτι σέ μιά συζήτηση μιά ἐπιτυχημένη πλοιοκτήτρια ἔλεγε ὅτι στή δουλειά της ἔχει μιά ἰδιαίτερη πίεση πού ἴσως δέν τήν ἔχουν οἱ ἐπιχειρηματίες σέ ἄλλους κλάδους. 

Τά ποντοπόρα πλοῖα δέν ἔχουν ὡράριο. Ἄν προκύψη πρόβλημα σέ ἕνα λιμάνι τοῦ Εἰρηνικοῦ, πρέπει νά ἀντιδράση στίς τρεῖς τή νύχτα, ὥρα Ἑλλάδος. Χάνει συχνά τόν ὕπνο της καί γι’ αὐτό δέν θά προτείνει στήν κόρη της νά κάνη τήν ἴδια δουλειά.

Ἕνας ἐπίσης πετυχημένος, αὐτοδημιούργητος βιομήχανος τῆς ἀπάντησε: Κι ἐγώ μένω συχνά ξάγρυπνος, ὄχι γιατί προκύπτει κάτι μέσα στή νύχτα, ἀλλά γιατί σκέφτομαι τήν ἑπόμενη  πενταετία τῆς ἐπιχείρησης.

Ὁ δημοσιογράφος σημειώνει ὅτι πολλοί ἔχουν εὐθύνες γιά τίς ὁποῖες πρέπει νά ἀντιδροῦν χωρίς ὡράριο: οἱ γονεῖς γιά τό παιδί τους, γιατροί, πιλότοι τῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας, πυροσβέστες, μηχανικοί ἀσφαλείας. Πόσοι ὅμως ξαγρυπνοῦν ἀπό τήν ἀγωνία γιά νά πετύχουν ἕνα μακροπρόθεσμο στόχο, πού ἀπαιτεῖ μεθοδική καθημερινή δουλειά;.

 

 

 

 

 

 

 

 

Στήν συνέχεια γράφει ὅτι αὐτή ἡ ἀγρυπνία  εἶναι  ἡ ἀγωνία τοῦ δημιουργοῦ, γιατί αὐτοί θέτουν στόχους ἀπό τούς ὁποίους ἐξαρτῶνται πολλοί ἄνθρωποι.

Οἱ νέες ἐπιχειρήσεις τεχνολογίας, καί ὅσες ἄλλες ἀνοίγονται στήν διεθνῆ ἀγορά μέ ἀξιώσεις, διοικοῦνται  ἀπό ἀνθρώπους πού ἔχουν τήν ἀγωνία τοῦ δημιουργοῦ, προσλαμβάνουν συνεργάτες μέ παρόμοια νοοτροπία καί μοιράζονται μαζί τους τίς εὐθύνες καί τήν ἰδιοκτησία.

Στίς τρεῖς τή νύχτα σκέφτονται τά ἑπόμενα πέντε χρόνια.

Ἐπίσης, σημειώνει ὅτι ὑπάρχουν καί ἄλλες ἀγρυπνίες. Ἡ ἀγρυπνία τῶν προηγουμένων δέν εἶναι τόσο βασανιστική ὅσο τοῦ ἀνέργου πού φοβᾶται ὅτι θά χάση τό σπίτι του καί προσπαθεῖ νά σκεφθεῖ λύσεις μέσα στήν ἄγρια νύχτα. Θά πρόσθετα δέ καί τήν ἀγρυπνία τόσων ἄλλων τάξεων ἀνθρώπων μέσα στήν κοινωνία.Ὅμως, στάθηκα περισσότερο στήν ἀγρυπνία αὐτήν πού ἔχουν ὅσοι ἔχουν σοβαρές θέσεις γιά νά διοικοῦν καί νά φροντίζουν τούς ἀνθρώπους γιά τούς ὁποίους ἔχουν εὐθύνη. Καί πάνω ἀπό ὅλα τήν ἀγρυπνία μέ προσευχή τῶν ποιμένων πού ἔχουν νά δώσουν λόγο στόν Θεό

γιά τούς ἀνθρώπους πού καθοδηγοῦν.

 

 

 

 

 

 

 

 

Κυρίως ἐννοῶ τήν ἀγρυπνία τῶν Ἐπισκόπων, τῶν ὁποίων ἡ εὐθύνη εἶναι μεγάλη γιά τήν σωτηρία τους καί τήν ποιμαντική διακονία τῶν ἀνθρώπων πού τούς ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός.

Ἄλλωστε, ἄν ἀγρυπνοῦν ὅσοι ἔχουν πλοῖα πού πλέουν στίς θάλασσες, πόσο μᾶλλον αὐτό ἰσχύει γιά τούς Ἐπισκόπους, πού εἶναι κυβερνῆτες  τῆς νοητῆς νηός. Ἡ ἀγωνία τους καί ἡ ἀγρυπνία τους πρέπει νά εἶναι κυρίως γιά νά διαφυλάξουν τήν ὀρθόδοξη παράδοση, πού ἀποτελεῖται ἀπό αὐτά πού ἀποκάλυψε ὁ ἄσαρκος καί σεσαρκωμένος Λόγος στούς Προφῆτες, τούς Ἀποστόλους καί τούς Πατέρας, καί νά διαφυλάξουν τό ποίμνιο ἀπό λύκους πού ἔρχονται ἀπ’ ἔξω καί συναναστρέφονται  μέ τά πρόβατα, καί γίνονται προβατόσχημοι λύκοι.

 

Χρειάζεται ἀγρυπνία μέ προσευχή στόν Θεό.

 

 

Ν.Ι.