ΑΠΛΑ ΠΙΣΤΗ

 

 

Η υποβολή και αυθυποβολή  δεν περνά απ τον έλεγχο του μετωπιαίου φλοιού,  δηλαδή της λογικής. 

Στην υποβολή  έχουμε συνειδητή δράση από κάποιο υποκείμενο που δρα ως πομπός  προς κάποιον που λειτουργεί ως δέκτης.

Στην αυθυποβολή  δεν έχουμε έναν συνειδητό πομπό. 

Η συναισθηματική μεταδοτικότητα, στηρίζεται σε παρόμοιους μηχανισμούς. 

Σήμερα σε μεγάλο βαθμό, έχει κατανοηθεί ο νευροβιολογικός μηχανισμός αυτής της μετάδοσης με τον ρόλο των 

κατοπτρικών νευρώνων.

Αυτή είναι μια διαδικασία που συμβαίνει συνεχώς, χωρίς να το συνειδητοποιούμε.

Ουσιαστικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην παρατεταμένη παιδική ηλικία όταν ο μετωπιαίος λοβός δεν έχει ωριμάσει,η διαδικασία της μάθησης έχει κυρίως τέτοιο χαρακτήρα.

Όλο αυτό το διάστημα είμαστε προγραμματισμένοι  να μαθαίνουμε να αφομοιώνουμε ότι μας λένε.

Αυτοί που λειτουργούν σαν πομποί σ’ αυτή την περίπτωση είναι τα πρόσωπα που έχουν σημασία για μας,κυρίως οι γονείς σε πρώτη φάση.

Τα παιδιά δεν έχουν διαμορφώσει δικές τους απόψεις, περιμένουν την έγκριση από τους μεγαλύτερους.

Η αφομοίωση, σ΄αυτό το στάδιο, γίνεται χωρίς την επεξεργασία από το μετωπιαίο φλοιό, ο οποίος έτσι κι αλλιώς δεν έχει ωριμάσει, μια διαδικασία που προχωρά σταδιακά.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι εγγραφές που γίνονται στην παιδική ηλικία είναι  ισχυρές και με όσο πιο ισχυρό συναίσθημα επενδύονται τόσο πιο ισχυρές γίνονται.

Στο βαθμό που το παιδί ενηλικιώνεται και αναπτύσσονται οι λειτουργίες του μετωπιαίου φλοιού και ο έλεγχος που επιβάλλει, έχοντας αναπτύξει αυτονομία σκέψης, αυξημένη αυτοπεποίθηση,η μετάδοση  πληροφοριών  δράσεων, συναισθημάτων , αφομοιώνονται αφού περάσουν από αυτή την αξιολόγηση, με βάση ένα αυτόνομο σύστημα αξιών, γνώσεων που έχει αποκτήσει.

Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο σ’ αυτή την ηλικία είναι οι ανάγκες επιθυμίες, με κυριότερη αυτην της αποδοχής  

Άλλος παράγοντας είναι η έλλειψη αυτονομίας σκέψης,  αυτοπεποίθησης για τις ικανότητές του, για τους λόγους που αναφέρθηκαν.

Ο τρίτος παράγοντας είναι το πρόσωπο που λειτουργεί σαν πομπός αυτής της μετάδοσης που στα μάτια του παιδιού είναι αναβαθμισμένο ως αυθεντία,του οποίου τη γνώμη, θέληση κλπ δεν μπορεί να αμφισβητήσει και ταυτόχρονα επιζητα την αποδοχή του.

Αυτοί οι παράγοντες, ακολουθουν το υποκειμενο εως το τελος της βιολογικης του υπαρξης 

Κυρίως επειδή τα συναισθήματα ρυθμιζουν όλη τη διάρκεια της ζωής,και πολλές φορές βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τη λογική. 

Και όταν κυριαρχησει ένα ισχυρό συναίσθημα τότε οι λειτουργίες του μετωπιαίου φλοιού σχεδον αδρανοποιούνται 

Γι αυτό  κανείς  δεν είναι απρόσβλητος από την υποβολή, αλλα και την αυθυποβολή όλοι έχουμε το αδύνατό σημείο μας που μπορεί να αποτελέσει πύλη εισόδου και κατάληψης  του υποσυνείδητου  ακριβως όπως ένας ιός  βρίσκει ένα αδύνατο σημείο εισόδου και καταλαμβάνει τον οργανισμο

Οι επιθυμίες μας εξάλλου, βασίζονται σε ισχυρές  συναισθηματικές ανάγκες .

Η ισχυρή επιθυμία μας υποβαλλει ποιες ιδέες θα δεχθούμε ή όχι. Αυτό γίνεται τόσο στην υποβολή όσο και στην αυθυποβολή. 

Στα παιδιά η επιθυμία εκφράζεται με την ανάγκη να μεγαλώσουν, να έχουν την αποδοχή των μεγάλων,και να γίνουν δεκτοί στην κοινωνία των .

Και οι ενήλικοι όμως συνεχίζουν να έχουν επιθυμίες.

Στην αυθυποβολή, ανάλογα προς τα που μετατοπίζει την κλίμακα των συναισθημάτων μας,είτε προς μια θετική εκτίμηση του εαυτού και των δυνατοτήτων του, με ενίσχυση της αυτοπεποίθησής του, είτε προς αρνητικά συναισθήματα  φόβου, απελπισίας  , μπορούμε να μιλήσουμε για θετική και αρνητική αυθυποβολή

Παράδειγμα θετικής αυθυποβολής είναι το φαινόμενο placebo   .

Γνωστο ότι ένα 30-40% της δράσης των φαρμάκων οφείλεται σ αυτό 

Εδώ έχουμε και την ισχυρή επιθυμία να γίνουμε καλά αλλά και τη διαβεβαίωση από μιαν αυθεντία, τον γιατρό που εμπιστευόμαστε και εκπροσωπεί την επιστήμη.

Η θετική αυθυποβολή σ’ αυτές τις περιπτώσεις κινητοποιεί την αυτοπεποίθηση, και διώχνει αρνητικές σκέψεις, με αποτέλεσμα να μπορούν να λειτουργήσουν οι επανορθωτικές δυνάμεις  αυτοΐασης που υπάρχουν μεσα μας.

Είναι ακριβως ο μηχανισμός με τον οποίον θεραπεύει η πίστη, όπου έχουμε συνδυασμο της ισχυρής επιθυμίας και πιστης . 

Οι ¨σ α μ α ν ο ι¨ θεράπευαν με παρόμοιο τρόπο, εκει στο ρόλο της υποτιθέμενης δύναμης που θα θεραπεύε,μπαινουν τα πανίσχυρα πνεύματα που ο μάγος επικοινωνεί μαζί τους και μόνον αυτός  έχει τη δυνατότητα να τα κινητοποιήσει προς όφελος του ασθενούς. 

Συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις γινόταν και κάποιου είδους συμφωνία με το ισχυρό πνεύμα, θεότητα, μιαν ανταλλαγή δηλαδή, όπου ο ασθενής ή αυτός που ζητούσε κάτι, υποσχόταν να δώσει και αυτός ένα αντάλλαγμα. Η ιδέα της ανταλλαγής ενισχύει την πεποίθηση ότι θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία, μιας και προσφέρουμε και μεις κάτι, δεν ζητάμε μόνο 

Το αντάλλαγμα ήταν ανάλογο με το μέγεθος του αιτήματος

Και πάλι , όπως και στη θετική υποβολή, ο στόχος είναι ο συναισθηματικός εγκέφαλος,όπου γίνεται κατάληψη του από έναν ισχυρό  φόβο ,στον οποίον θεωρούμε ότι είμαστε ανίκανοι να αντιδράσουμε και αυτό με τη σειρά του επιδρά σε όλη τη σκέψη αλλά και τη λειτουργία του οργανισμού. 

Η παράκαμψη  του μετωπιαίου φλοιού και του λογικού ελέγχου και εδώ είναι απαραίτητη, αν και όταν γίνεται κατάληψη από ένα ισχυρό συναίσθημα τότε εμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό η λειτουργία  και ο έλεγχος από τον μετωπιαίο φλοιό. 

Ο λογικός έλεγχος  μπορεί να διώξει τον φόβο ή να φέρει την θεωρούμενη ως απειλη στις πραγματικές της διαστάσεις.

Όταν θεωρείς ότι δεν μπορείς να αντιδράσεις σε έναν κίνδυνο τότε οδηγείσαι στον πανικό  ή στην αίσθηση της πλήρους παραίτησης και αδυναμίας του εαυτού. 

Αυτό μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες κατ’ αρχήν στην άμυνα του οργανισμού, μια σχέση που έχει αρκετά κατανοηθεί.

Το ανοσο  σύστημα με το νευρικό  όπως και το ορμονικό, είναι στενά συνδεδεμένα έχουν πολλούς κοινούς υποδοχείς και σήμερα σε μεγάλο βαθμό θεωρούνται ως ένα κοινό νευροορμονο-ανοοποιητικό σύστημα .

Το πόσο ισχυρή είναι η αρνητική αυθυποβολή το είχε επισημάνει ο Φρόιντ, τοτέμ και ταμπού  αν κάποιος παραβίαζε ένα ταμπού η τιμωρία για αυτή την παράβαση ήταν ο θάνατος,αρκεί να έδειχνε ο μάγος της φυλής τον παραβάτη και να ανακοίνωνε την τιμωρία που του αρμόζει, ώστε αυτός μετά από λίγο διάστημα  να πέθαινε.

Ο παραβάτης είχε απέναντί του τη θέληση της φυλής και το κύρος του μάγου, στα οποία θεωρούσε ότι ήταν αδύνατο να αντιπαρατεθεί.

Με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και η  μαύρη  μαγεία στα θύματά της, τα οποία αισθάνονται ανήμπορα απέναντι στις πανίσχυρες δυνάμεις που θεωρεί ότι μπορεί να κινητοποιήσει ο μάγος. 

Αρνητικές αυθυποβολές δημιουργούνται και όταν σε μια αντιπαράθεση θεωρήσουμε για κάποιο λόγο ότι ο αντίπαλος υπερέχει, οπότε μπορεί να αυθυποβάλουμε την ιδέα ότι θα χάσουμε  έτσι κι αλλιώς.

Αρνητική αυθυποβολή εχουμε  και στην αντιμετώπιση θανατηφορων ασθενειών  ή καταστροφικων όπως πολλά είδη καρκίνου.Το σοκ που δέχεται αυτός που πληροφορείται ότι πάσχει από μια τέτοια ασθένεια και η αίσθηση αδυναμίας,με όλη την μυθολογία  που υπάρχει γύρω από αυτήν, είναι αρκετα για να καταβάλει την άμυνα του οργανισμού, κάτι που μπορεί να οδηγήσει από μόνο του και στην παραπέρα επιδείνωση.

Οι Α υ θ υ π ο β ο λ έ ς   Είτε Θετικές Είτε Αρνητικές, είναι ένα στοιχείο των σχέσεών μας με τους άλλους Όλοι έχουν τα αδύνατά τους σημεία από τα οποία μπορεί να εισχωρήσει μια τέτοιου είδους υποβολή

Τωρα τί μπορεσατε να καταλαβετε απ ολα αυτα δεν εχει σημασια  αρκει  να τα  διαβασατε Οι κατοπτρικοι  Νευρωνες, θα κανουν τη σοβαρη δουλεια.

Χαιρετε