ΟΛΟΙ ΖΗΤΟΥΜΕ ΣΩΤΗΡΙΑ

 

 

 

 

 

Ο Νώε έκανε Κιβωτο. Ολοι τον ειρωνευονταν. Ετσι σωθηκε. 

Για μας Κιβωτός γίνεται ο ίδιος μας ο εαυτός. 

Η Κιβωτός είναι το σώμα μας  αλλά  καλείται να πεθάνει για όλα για να γίνει  Κιβωτός,  ειδάλλως θα  μας καταδικάσει. 

Οι αισθήσεις μας είναι οι πόρτες  απ όπου μπαίνει ο πονηρός.

Πρέπει να κλείσουν κατα το δυνατον οι αισθήσεις.

Ο νεκρος  Δεν έχει αισθήσεις . Δεν θέλουμε να Τον προσκυνήσουμε γιατί ακόμα προσκυνάμε ¨Εαυτό¨. 

Μετά από την Ανάσταση θα μπορούσε η Δευτέρα Παρουσία να ρθει αμέσως,αλλά δεν Την θέλουμε. Ακόμα θέλουμε την καταξίωση του ¨εαυτού¨.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σωτηρία σημαίνει  αφανισμός του εγω. Η φανέρωση του Χριστού είναι η σωτηρία. Μόνον ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Δεν έχει τίποτα άλλο ο Παράδεισος. 

Εκεί πέρα Δεν υφίστασαι , Δεν υπάρχεις σαν εσύ εγώ  Εκείνος υπάρχει.

Οι μέριμνες και οι φροντίδες που έχουμε δεν πειράζουν. 

Αυτές  κάνουν καλό, γιατί φθείρουν τον εαυτό.

Δεν καταξιώνεσαι  σ’ αυτά. 

Το πρόβλημα ειναι Εκεί που έχουμε άποψη, εκεί θέλει προσοχή.

Εκεί που νομίζουμε ότι ξέρουμε το καλό, το κακό.

 

 

 

 

 

τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρω  τότε προσφέρω τον άρτο τον δικό μου.Εκείνος θα το κάνει σάρκα Του και αίμα Του.

Αν δεν το προσφέρω όμως πώς θα γίνει σάρκα Του και αίμα Του;

Πώς θα σαρκωθεί μέσα μου; Πώς; Αν δεν είμαι τελείως ανεξάρτητος  απ’ ότι συμβαίνει στο αισθητό;  

Να μη με ενδιαφέρει για τίποτα, ούτε να σωθώ εγώ, ούτε αν κάποιος δικός μου, ας πούμε, στεναχωρηθεί ή δεν στεναχωρηθεί αν αρρωστήσει ή δεν αρρωστήσει,αν πεθάνει ή δεν πεθάνει.

Στον Θεό δεν υπάρχει θάνατος.

 

 

 

 

 

 

Τη γνώση του καλού του κακού από πού την πήραμε; 

Αν δεν αρνηθούμε αυτή τη γνώση του καλού του κακού όλη αυτή τη γνώση.

Αν δεν αρνηθούμε αυτή τη γνώση..

Τον άλλο θα φανερώσουμε σαν Θεό Οπότε τώρα δεν έχει σημασία αν εμείς χαιρόμαστε ή αν λυπόμαστε, αν ζοριζόμαστε ή δεν ζοριζόμαστε, έχει σημασία ότι όλα αυτά συμβαίνουν για έναν λόγο,για να μας βεβαιώσει την Παρουσία Του ο Κύριος.

Μόνον  μην φοβηθούμε.

Μη μας πιάσει πανικός. 

Ο αγιος  Παΐσιος έλεγε:

όσο πιο πολύ θα βλέπετε να ζορίζεται η έξωθεν κατάσταση σημαίνει ότι τελειώνει ο πονηρός.

Οπότε αυτό θα είναι η βεβαίωση ότι πλέον τελειώνει.

Εμείς θα κοιτάξουμε όμως τα έσωθεν  γιατί τα έξωθεν πολύ εύκολα μας αποπροσανατολίζουν. 

Ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν.

Ο Χριστός Όσα Είπε 

Δεν Ήταν Τίποτα Για Το Έξω. Όλα για μέσα, για την ψυχή 

 

 

 

 

 

 

 

Στην Πρώτη Παρουσία Του ,τον κατάλαβαν πέντε-δέκα. Στη Δεύτερη , όποιων το έξω είναι νεκρό για όλα τ άλλα αυτοί μόνο θα δουν.

Για όλους τους άλλους.

Δύσκολες Μέρες.Φοβερές Στιγμές 

Δεν είναι ούτε φόβος να μας πιάσει, ούτε πανικός.

Πρώτη φορά στη ζωή μας θα αμφισβητήσουμε ό,τι βιώναμε μέχρι τώρα.

Δεν ξέρουμε πώς θα ‘ρθει.

Γιατί και τότε περίμεναν τον Μεσσία.

Τον περίμεναν ένδοξο Βασιλιά.

Κι Αυτός γεννήθηκε σε μια φάτνη. 

Πώς θα γίνει αυτό στις μέρες μας;

Που έχουμε ένα σωρό επιθυμίες επάνω μας;

Που Έχουμε Πολλαπλές, Χιλιάδες Εκατομμύρια Υποστάσεις.

Ενός Ανθρώπου.

Βάλαμε πολλά δεσμά  κι έτσι η ψυχή δεν μπορεί να κοινωνήσει με το πνεύμα της μέσα. 

Δεν γεννάει τον Λόγο

 

 

 

 

 

 

 

Σταμάτησα την προσευχή.

Όλα καλά λίαν τα ‘φτιαξε ο Κύριος.

Κι εκεί πια ο άνθρωπος αρνείται τα καλά του Θεού, και προσπαθεί να γίνει κάτι αυτός που θέλει, με δική του επιλογή.

Και από πολύ αγάπη ο Κύριος ,τον βγάζει εκτός της καρδιάς Του, εκτός του παραδείσου,για να νοιώσει την εξορία, ώστε συνειδητά να ‘ρθει στιγμή να επιστρέψει πάλι στη καρδιά Του παραδίδοντας τον καρπό της γνώσεως.

Αυτό θα γίνει στο τέλος,εν τω προσώπω των δύο προφητών, που πλέον αυτοί θα αρνηθούν όλη αυτή τη γνώση,όλη αυτή τη φανέρωση που θα είναι μπροστά στο πρόσωπο του αντιχρίστου. 

Θα αρνηθούν όλο αυτό το πράγμα  και θα το στηλιτεύσουνε για να επιστρέψει η ψυχή μετά από τόσους αιώνες πάλι στην καρδιά του Χριστού

αρνούμενη τον δηλητηριασμένο καρπό. 

 

 

 

 

 

Μην ¨στεκεστε¨ στις υψηλες συναντησεις ιερωμενων 

Μεινετε μεσα στη καρδια σας  παρεα με τον μονο που μπορει να της χαρισει 

την ι α σ η

Χαιρετε.