ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ..ΘΕΛΕΙ

 

 

 

 

 

 

 

Η παραβολή του σ π ο ρ έ ω ς , έχει σχέση με την φανέρωση  του μυστηρίου της 

¨β α σ ι λ ε ί α ς του  Θ ε ο ύ ¨.

Ο,τ ι  έλεγε ο Χριστός ειχε σχεση  με το Μυστηριο της  Βασιλείας .

Δεν ησχολείτο με προβλήματα της καθημερινότητας. Ουτε τον ενδιέφερε τι  κάνει  ο  Κ α ί σ α ρ α ς, ή οι πολιτικοί της εποχής Του.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ετσι και στην Π α ρ α β ο λ ή   του Σπορέα, για την την Βασιλεία μίλησε παραβολικά . Αποκλειστικά και μόνο για Το μυστήριο της βασιλείας του Θεού, ό π ω ς   α υ τ ό  συνδέεται με την καρδιά  του ανθρώπου.

Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως,  ιδού γαρ η βασιλεία 

ε ν τ ό ς   υ μ ώ ν  ε σ τ ι

 Εδώ συμβαίνει όπως και με την αίσθηση μας της οράσεως. Βλέπουμε, αντιλαμβανόμασθε  μεσω ενός πολύπλοκου, αντιφατικού, απίστευτα  δύσκολου, οπτικου συστήματος. Συνειδητοποιούμε ένα ελάχιστο   ποσοστό του ορατού φάσματος,και δυστυχώς ισχυριζόμαστε, ότι πέρα τουτου δεν υπάρχει τίποτα άλλο,μια  και δεν  το  βλέπουμε.

Ομοια θεωρούμε ότι η Bασιλεία του Θεού είναι κάτι ανύπαρκτο, ένας μύθος των θεολογούντων, που το περιεχόμενό της κανένας δεν έχει διάθεση να εξετάσει και να λάβει υπόψη του.

Ο Θ ε ό ς – Λ ό γ ο ς  όμως, παρ όλα όσα λέγονται απο τους φλυαρούντες περι τα θεολογικά, αυτο-αποκαλύπτεται στην καρδιά   του ανθρώπου. 

Ποια όμως είναι η κατάσταση  της καρδιάς που θα δεχτεί το  Λόγο;

Στην ερώτηση,γιατί εν παραβολαίς  λαλείς αυτοίς; ο Ιησούς απαντά:

Σε Σας Έχει Δοθεί Να Γνωρίσετε Τα Μυστήρια Της Βασιλείας Των Ουρανών, Σε Εκείνους Όμως Δεν Έχει Δοθεί.

Η γνώση της έχει δοθεί στους μαθητές, αλλά όχι σ’ εκείνους που  βλέποντες   ου βλέπουσι και ακούοντες ουκ ακούουσιν , ουδέ συνιούσι. Βαριακούν και κλείνουν τα μάτια τους, για να μη δουν με τα μάτια και ακούσουν με τα αυτιά και συναισθανθούν με την καρδιά, και επιστρέψουν  σε μένα και τους   θεραπεύσω . Από τί να μας  θεραπεύσει ;

Ο Ιησούς έχει επίγνωση της απόρριψης του Ευαγγελικού μηνύματος από τους ανθρώπους.  Οι ακροατές του, δεν μπορούν να   αφομοιώσουν   την αλήθεια της βασιλείας που  ευαγγελίζεται ο Χριστός. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στην παραβολη του σπορεα, ο σπόρος που πέφτει στο δρόμο , αναφέρεται στους ανθρώπους που δεν δέχονται τον λόγο της βασιλείας. Και έρχεται ο πονηρός κι αρπάζει ό,τι σπάρθηκε, σπέρνοντας σκάνδαλα  και αφανίζοντας τον λόγο της βασιλείας από την  καρδιά τους.

Και μόνο στο άκουσμα της λέξης  π ο ν η ρ ό ς  οι περισσότεροι αντιπαρέρχονται μετά βδελυγμίας το λεγόμενο. Ετσι όμως δεν είναι σε θέσηνα εξηγήσουν  τα σκάνδαλα, που φυτρώνουν εκεί που κανείς δεν τα περιμένει.Μέρος της σποράς πέφτει σε πετρώδες έδαφος που το χώμα δεν είναι πολύ, και παρόλο που φυτρώνει, μόλις ανατέλλει ο ήλιος το  καίει   και μην έχοντας ρίζες το ξεραίνει.

Στην κατηγορία του πετρώδους εδάφους βρίσκεται ο άνθρωπος που η καρδιά του δεν είναι οργωμένη από την υπομονή του  πόνου.  Κλονίζεται με τις δοκιμασίες και τους διωγμούς, και λησμονεί εκείνο που αρχικά με χαρά δέχτηκε. Ο σπόρος μένει στην επιφάνεια  και χάνεται.

Ένα άλλο μέρος του σπόρου πέφτει στα αγκάθια και πνίγεται. Είναι εκείνοι που ακούνε τον λόγο, αλλά οι μέριμνες του κόσμου και η απάτη  του πλούτου ,δεν αφήνουν το ¨σπόρο του Λόγου¨ να βλαστήσει.

Ο νους τους, απορροφημένος απ την απόκτηση των επίγειων αγαθών, με την λαχτάρα  που γεννά η αφθονία των υλικών πραγμάτων, νομίζοντας πως έτσι κυριαρχούν στη ζωή, δεν αφήνουν χώρο στην καρδιά τους, ώστε να τους θρέψει ο Λόγος.

 

 

 

 

 

 

 

 

Σε άλλους ο σπόρος θα πέσει σε γη  καλή  και καρποφόρα και ο καρπός θα είναι πολλαπλάσιος. Είναι εκείνοι που ακούν  το λόγο  και τον δέχονται σαν πολύτιμο μαργαριτάρι,που για να το αποκτήσει κανείς αξίζει να τα θυσιάσει όλα.

 

Οι Παραβολές, που αναφέρονται στα ιερά ευαγγέλια, είναι 74 μαζί με τις ¨μεταφορές¨ που χρησιμοποιούσε ο Χριστός .

Μιλώντας Με Παραβολές, αποκρύπτει και τη μεσσιανική του ιδιότητα.

Ο υ δ έ π ο τ ε  εμφανίζεται ως Μεσσίας ενώπιον του πλήθους.

Ο πνευματικός αγώνας, στον οποίο καλεί ο Ιησούς είναι προσωπικός, και απευθύνεται ξεχωριστά στον κάθε άνθρωπο. Ο σπόρος του λόγου ρίχνεται επί πάντων. 

Σε όλων τα ώτα φτάνει ο Λόγος του Θεού.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κι εμεις, προσλαμβανουμε τον Λογο περι της Βασιλειας του Θεου, απλά οπως  παίρνουμε τα φάρμακα μας, με πίστη στο γιατρό που μας τα εδωσε, ότι δεν θελει το κακό , αλλά τη θεραπεία μας.

Ακριβώς με τον ιδιο τρόπο

¨θεραπεύει¨η Εκκλησια¨ μας.

Εννοείται π ο τ έ  αναγκαστικά και φορτικά . Αλλωστε ο Χριστός πάντα έλεγε

¨Όστις θ έ λ ε ι  οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, αράτω  τον  σταυρόν  αυτού , και ακολουθείτω μοι¨.

Χαιρετε.