Υπήρξε ζωντανό παράδειγμα αυτού, που στην Ορθόδοξη Παράδοση ονομάζουμε.
Το Μ ε γ α Τραυμα
Σ όλη τη ζωή του την έψαχνε :
Την Κ ά θ α ρ σ η .
Τον παρέσυρε ο¨κόσμος¨ που λάτρευε και μισούσε θανάσιμα.
Ειχε μια διαρκή αναζήτηση του Θεού, και της φύσης, εκτιμώντας πως δύο από τα έργα του,
η “Α σ κ η τ ι κ ή ”, που έγραψε σε πολύ νεαρή ηλικία, και το τελευταίο του έργο, η “Αναφορά στον Γκρέκο ”, που ο θάνατος δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει, είναι οι δύο πνευματικές του διαθήκες.
Σε μιαν από τις συνεντεύξεις των τελευταίων χρόνων της ζωής του, το 1955, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. ¨Ανέκαθεν ένοιωθα πως ζούμε και υπάρχουμε σε δυο Ελλάδες.
Η μια είναι αυτή που μας ‘πεθαίνει’ και η άλλη αυτή που μας δίνει ανάσες αλλά και αφορμέςνα νιώθουμε περήφανοι. Κι αν το όνειρό μας για μιαν άλλη Ελλάδα έχει ακόμα χρώμα, είναι γιατί κάποιοι μεγάλοι Έλληνες, ήξεραν να το ζωγραφίζουν έτσι ώστε η ¨όποια ουτοπία να μετατρέπεται σε θαύμα.¨
Χαίρετε,
ο Θεος να τον αναπαυσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου