ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

Μετά τον θαυμαστό χορτασμό των πέντε χιλιάδων με τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια, ο Χριστος ειπε τους μαθητές Του να πλεύσουν στην απέναντι όχθη της λίμνης, στην Κα­περναούμ, ενώ ο Ίδιος πήγε στο όρος να προσευχηθεί. 

Εν τω μεταξύ έφυγαν από την Τιβεριάδα βάρκες και άνθρωποι , κι έπλευσαν στην Καπερνα­ούμ και βλέποντας εκεί τον Ιησού, Τον ρώτησαν: Ραββί Πότε ήρθες εδώ;

Ο Ιησούς αντί της απλής απάντη­σης στην ερώτησή τους,  είπε τα εξής κατα­πληκτικά λόγια:

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ζητείτε με, ουχ ότι είδετε σημεία, αλλ’ ότι εφάγετε εκ των άρτων και εχορτάσθητε. Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο υιός τού ανθρώπου υμίν δώσει· τούτον γαρ ο πατήρ εσφράγισεν ο Θεός. Καλώντας τους ετσι να συλλογιστούν όχι για τα επίγεια αλλά για τα πνευματικά αγαθά  χάριν των οποίων πρέπει να προ­στρέχουμε σ’ Αυτόν.

Οι άνθρωποι έμειναν κατάπληκτοι με τέτοια ασυνή­θιστη απάντηση. Ο συλλογισμός τους αμέσως άλλαξε, εξαφανίστηκε η περιέργειά τους. Και Τον ρωτούν: 

Τι πρέπει να κάνουμε, ώστε να εργαζόμαστε τα έργα του Θεού; Και ο Ιησούς απαντάει: Τούτο εστι το έργον τού Θεού, ίνα πιστεύσητε εις ον απέστειλεν εκείνος. 

Τον ρώτησαν: Τι σημείο θα δώσεις, ώστε να δούμε και να πιστέψουμε σε Εσένα; 

Ο Ιησούς είπε: 

Αμήν αμήν λέγω υμίν, ου Μωϋσής δέδωκεν υμίν τον άρτον εκ του ουρανού, αλλ’ ο πατήρ μου δίδωσιν υμίν τον άρτον εκ του ουρανού τον αληθινόν. Ο γαρ άρτος τού Θεού εστιν ο καταβαίνων εκ του ουρανού και ζωήν διδούς τω κόσμω.

Ο Ιησούς τους είπε: Εγώ είμι ο άρτος τής ζωής· ο ερχόμενος προς με ου μη πεινάση, και ο πιστεύων εις εμέ ου μη διψήση πώποτε

Και πολλοί σκανδαλίστηκαν , λέγοντας ότι αυτός ο λόγος του ανθρώπου δεν είναι λογικός και έφυγαν από Αυτόν. Και μόνον οι Απόστολοι έμειναν πιστοί στον Διδάσκαλό , και τότε ο Κύριος τους ρώτησε: Μη και υμείς θέλετε υπάγειν; και ο Σίμων Πέτρος Του απάντησε: Κύριε, προς τίνα απελευσόμεθα; ρήματα ζωής αιωνίου έχεις.

Επομένως, και καθένας από μας μπορεί και πρέπει να φροντίσει ώστε να μην περάσει όλη του τη ζωή στην ακάθαρτη γη. 

Οι ιουδαίοι δεν κατάλαβαν τους λόγους του Κυρίου, εκνευρίστη­καν, εφυγαν, θεωρώντας Τον παράφρονα. Κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. 

Και τώρα  τεράστιος αριθμός ανθρώπων που δεν πι­στεύουν στον Χριστό έτσι συμπεριφέρεται

Ας εμποτίζεται πάντα η καρδιά μας με  σεβασμό και αγάπη προς τον Κύριο. Και Εκεινος  θα μας πάρει από το χέρι και θα μας οδηγήσει στην βασιλεία Του. Αμήν.

11 Φεβρουάριου 1945

Πηγή: “Ρήματα ζωής αιωνίου” Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.