Η Θεολογία συμπορεύεται με την Ιστορία, δεδομένου ότι δεν μπορεί
κανείς να θεολογήσει φανταστικά, εκτός τόπου και χρόνου, αλλά βλέποντας τα ιστορικά γεγονότα.
Ό Τριαδικός Θεός ομιλούσε διά των Προφητών, και «έπ'
εσχάτων τών ημερών τούτων έλάλησεν ήμίν εν υίώ» ο Οποίος σαρκώθηκε, καί έσκήνωσεν εν ήμίν, καί έθεασάμεθα την
δόξαν αύτού, δόξαν ώς μονογενούς παρά πατρός πλήρης
χάριτος καί αληθείας» Ίω. α', 14,
Αυτόν
έδωκε κεφαλήν "υπέρ πάντα τη εκκλησία", ήτις εστί
τό σώμα αυτού, τό πλήρωμα τού τά πάντα εν πάσι πληρουμένου Έφ. α', 22-23.
Η Θεολογία συνδέεται και με την Πολιτική, αφού πολλές φορές η Πολιτική χρησιμοποιεί την Θεολογία για να κυριάρχηση.
Φυσικά το ίδιο γίνεται και με την Αίρεση. Διά μέσου των αιώνων παρατηρήθηκαν αποκλίσεις από την ορθόδοξη
αποκαλυπτική αλήθεια και έτσι δημιουργήθηκαν
σχίσματα, διαιρέσεις, παρασυναγωγές.
Η
μεγάλη διαίρεση έγινε τον 11° αιώνα, όταν ο Δυτικός Χριστιανισμός αποκόπηκε από την Ορθόδοξη
Ανατολή, και τον 15° αιώνα όταν ένα μεγάλο τμήμα του Δυτικού Χριστιανισμού, η Μεταρρύθμιση, αποκόπηκε από τον Παπισμό, διαμαρτυρόμενο για υπερβάσεις και υπερβολές.
Η Σχολαστική Θεολογία πού χαρακτηρίζεται και Φραγκική
Θεολογία, γιατί
δημιουργήθηκε μέσα στις επιδιώξεις των Φράγκων, διαφοροποιήθηκε από την
ορθόδοξη ρωμαίικη παράδοση, με όλες τις συνέπειες πού δημιουργήθηκαν στον δυτικό χώρο.
Αυτά τα γεγονότα είναι ιστορικά και δείχνουν ότι συνδέεται στενά η Θεολογία με την Πολιτική.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτη Ναυπάκτου «Πατερική και Σχολαστική θεολογία και το περιβάλλον τους» σελ.563-564
tel:+302261035135
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου