Η ΑΣΘΕΝΗΣ ..ΜΗΔΕΝ

 

Μέ τήν φράση ἡ ἀσθενής μηδέν χαρακτηρίσθηκε ἡ πρώτη ἀσθενής ἀπό τόν νέο ἰό, πρίν ἕνα χρόνο, Δήμητρα Βουλγαρίδου, ἡ ὁποία εἶχε ταξιδεύσει στό Μιλάνο καί κόλλησε τόν νέο ἰό, ὁπότε εἶναι τό πρῶτο κροῦσμα στήν Ἑλλάδα.

Μέ τήν συμπλήρωση ἑνός ἔτους ἀπό τό τραγικό ἐκεῖνο γεγονός ἡ ἀσθενής μηδέν ἔκανε κάποιες δηλώσεις πού δημοσιεύθηκαν, στίς ὁποῖες ἐκφράζει τά συναισθήματα πού ἔνοιωσε, ὅταν ἔμαθε αὐτό τό γεγονός, καθώς ἐπίσης καί τίς ἐμπειρίες της ἀπό τήν νοσοκομειακή νοσηλεία της.

Οἱ δηλώσεις αὐτές εἶναι ἀξιοπρόσεκτες καί ἐκφράζουν πολλούς ἀνθρώπους πού πέρασαν καί περνοῦν τήν δοκιμασία τῆς πανδημίας αὐτῆς, γι’ αὐτό καί θά παραθέσω μερικά σημεῖα ἀπό αὐτές.

Κατ’ ἀρχας θά ἤθελα νά ἐνημερώσω ὅσους ὁμιλοῦν γιά τά θέματα αὐτά ὅτι ἐνῶ στήν ἀρχή, ὅταν ἐμφανίσθηκε ἡ ἀσθένεια, ὅλοι μιλοῦσαν γιά τόν ἰό covid-19, τώρα ἔχει ἀλλάξει ἡ ὁρολογία, ὁπότε ὁ ἰός χαρακτηρίζεται ὡς sars cov-2 καί ἡ ἀσθένεια-λοίμωξη χαρακτηρίζεται covid-19. Γι’ αὐτό λένε ἡ covid-19.

Ἐπανερχόμενος στό θέμα μου σημειώνω ὅτι, ὅταν ἡ Δήμητρα Βουλγαρίδου ἔμαθε ὅτι εἶναι φορέας τοῦ νέου ἰοῦ, ὅπως συνήθως γίνεται στίς περιπτώσεις αὐτές, ἀγχώθηκε. Εἶπε: Ἀγχώθηκα πολύ. Παράλληλα σκεφτόμουν ὅλους ὅσους ἦρθα σέ ἐπαφή. Τόν σύζυγό μου, τό παιδί μου, τούς γονεῖς μου. Ἀνησυχοῦσα γιά τό ἄν τούς κόλλησα.

Ἔπειτα, νοσηλεύθηκε καί ἔμεινε γιά 16 ἡμέρες στόν θάλαμο ἀρνητικῆς πίεσης. Εἶναι ἐκφραστική ἡ δήλωσή της γιά τήν νοσηλεία της στό Νοσοκομεῖο.

Ἦταν πολύ δύσκολο. Ὅταν εἶσαι σέ τέτοιους χώρους συνειδητοποιεῖς ὅτι στή ζωή ἐρχόμαστε καί φεύγουμε μόνοι μας. Ὅλο αὐτό τό ἀβέβαιο μέ ἔκανε καί αἰσθανόμουν μελλοθάνατη. Καθημερινά ἔκανα πολλές ἐξετάσεις καί δέν ἤξερα τί πρόκειται νά ἀντιμετωπίσω. Τά ἴδια συναισθήματα εἶχαν καί οἱ γιατροί. Τό μόνο πού ἔβλεπα μέσα ἀπό τίς στολές τους ἦταν ἡ ἀμφιβολία καί τό ἄγνωστο στά μάτια τους. Ὡστόσο, μεγαλύτερη δοκιμασία ἦταν ὅτι βρέθηκε θετικό τό παιδί μου.

Νομίζω εἶναι μιά τέλεια περιγραφή αὐτῆς τῆς κατάστασης. Σέ τέτοιες στιγμές ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται ὡς μελλοθάνατος καί ἐμφανίζεται ἡ ἀγωνία τοῦ θανάτου. Παρατηρεῖ κανείς τούς γιατρούς μέσα στά μάτια τους γιά νά δῆ τήν σκέψη τους, καί πολλές φορές βλέπει αὐτήν τήν ἀγωνία καί τό ἄγνωστο. Τότε αἰσθάνεται ὅτι εἶναι μόνος καί ἀνυπεράσπιστος, ἀλλά ὅταν ἔχη πίστη ἀφήνεται στόν Θεό, στήν Πρόνοιά Του, σάν νά πέφτη σέ ἕνα κενό, μεταξύ βιολογικῆς ζωῆς καί θανάτου. Σέ πολλούς ἀνθρώπους, μαζί μέ τήν ἀγωνία τῆς μοναξιᾶς καί τοῦ θανάτου, ἀναπτύσσονται καί τύψεις γιά τόν τρόπο πού ἔζησε καί τό ποῦ πηγαίνει.

Μέσα σέ αὐτήν τήν δύσκολη κατάσταση ἡ μόνη παρουσία ἀπό πλευρᾶς ἀνθρώπων εἶναι οἱ γιατροί καί οἱ νοσηλευτές. Εἶπε ἡ ἀσθενής μηδέν: 

Δέν ἔχω λόγια πάντως γιά τή συμπεριφορά τῶν γιατρῶν καί τῶν νοσηλευτῶν. Προσπαθοῦσαν νά μέ καθησυχάσουν καί πραγματικά ἡ συμπαράσταση ἦταν πολύ μεγάλη. Ἐπίσης, εἶπε: Μέχρι καί τώρα σκέφτομαι αὐτούς τούς ἀνθρώπους στίς ΜΕΘ, τούς γιατρούς καί τούς νοσηλευτές, πού εἶναι μέ οἰκογένεια, παιδιά καί προσωπική ζωή.

Πρέπει νά σκεφτόμαστε καί νά προσευχόμαστε γιά ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού εἰσέρχονται σέ αὐτήν τήν περιπέτεια. Ἡ ἴδια εἶπε: 

Ὅταν ἤμουν στόν θάλαμο ἀρνητικῆς πίεσης, τό μυαλό μου ταξίδευε. Σκεφτόμουν πῶς εἶναι ἡ ζωή στίς φυλακές. Ὅταν ἀρνητικοποιήθηκα, συνειδητοποίησα τή σημασία τῆς ἐλευθερίας.

Τό καταλαβαίνουμε ἐμεῖς αὐτό;

Ν. Ι.

Πηγη : 

https://www.parembasis.gr/index.php/el/menu-teyxos-296/6805-2021-296-07