Και ξαφνικα βρεθηκαμε με ενα καινουργιο κομμα,τα στελέχη του οποιου ισχυριζονται πως αυτοί είναι οι αυθεντικοί ερμηνευτές του Ευαγγελίου και των πατερικών κειμένων, και δεν επιδιώκουν παρά την καθιέρωσή τους ως κριτών της πίστης και της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων των άλλων.
Μηπως τελικα αντιμετωπίζουμε μιαν αναβιωση των κατηχητικών της δεκαετίας του ’50 του 20ού αιώνα, με..καινοτομο..πρόγραμμα.. εμπλουτισμένο με εθνολαϊκισμό και εθνοφυλετισμό ..
Κι ομως αυτοί οι άνθρωποι ειναι θρήσκοι. Το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία.
Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι, και για τον εαυτο τους και για τους αλλους.
Να ριξουμε μια ματια στο προσφατο παρελθον της Πανδημιας.
Χαλαρος ο Επαμεινωνδας, πηγαινε κρυφα στις Λειτουργιες που εκανε επαναστατης κληρικος. Το χαιροταν κιολας οτι εκανε αντισταση στην Εκκλησια που υπακουε τυφλα το κρατος.
Καποια στγμη αρρωστησε απο κορωνοϊο ο ιερεας, ο ψαλτης ο νεωκορος και καμια δεκαρια πιστοι.
Ο Επαμεινωνδας χαιρονταν οτι αυτος δεν κολησε, μεχρι που ανεβασε πυρετο, με βηχα και δυσπνοια.
Τοτε ταβαλε με τον Θεο, που δεν τον φυλαξε.
Ο θρησκος ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό.
Απλώς και μόνον κάνει εκανε τα καθήκοντα του απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε γι αυτό κι ο Θεός δεν λέει γι αυτόν τον άνθρωπο τίποτε.
Γι αυτό οι θρήσκοι είναι το πιο δύσκολο είδος μεσ’ την Εκκλησία.
Γιατί ξέρετε κάτι αυτοί οι άνθρωποι δεν προκειται να θεραπευθούν απλα γιατί νομίζουν ότι είναι κοντά στον Θεό ,ε νώ οι αμαρτωλοί, οι χαμένοι ας πούμε, αυτοί που ξέρουν ότι είναι αμαρτωλοί Θα σωθουν.
Οι αλλοι θα χαθουν αν δεν προλαβουν να μετανοησουν.
Γιατί ο λόγος του Θεού, δεν άλλαξε την καρδιά τους.
Απλώς αρκούνταν στην τήρηση των θρησκευτικών τύπων.
Προσεξτε λιγο. Η εκκλησία είναι Νοσοκομείο μας θεραπεύει μας μαθαινει να αγαπούμε τον Χριστό.
Πως είναι δυνατό να διαβάζεις το ευαγγέλιο και να μην δέχεσαι τον αδερφό σου.
Εδώ, ο Χριστός έφτασε στο σημείο να πει για τις παρθένες εκείνες ότι δεν είχε καμιά σχέση μαζί τους.
Παρ’ όλα που ‘χαν όλες τις αρετές
Δεν είχαν όμως αγάπη.
Τι τα θέλω εγώ τώρα αν νηστευω το λάδι δεν εχω όμως αγαπη
Μπορεί να μην τρώω λάδι ας πούμε και να τρώω τον αδερφό μου από το πρωί ως το βραδυ.
Έλεγαν στο Άγιο Όρος μην ρωτάς αν τρώω ψάρι Τον ψαρά να μην φας και ψάρι φάε. Το να φας τον άλλον από την γλώσσα, είναι πολύ χειρότερο από το να φας μία κουταλιά λάδι.
Κι όμως εμεις εκεί .Τρώμε λάδι, δεν τρώμε λάδι, τρώμε ψάρι, δεν τρώμε ψάρι.
Γελοία πράγματα και μας κοροϊδεύουν οι άνθρωποι που είναι εκτός Εκκλησίας.
Κι όταν βλέπουν εμας τους ανθρώπους της Εκκλησίας μεταμορφωμένους ώριμους, άνθρωπους ισορροπημένους, ολοκληρωμένους γεμάτους αρμονία μας βλέπουν δυστυχώς με όλα αυτά τα πάθη μας και λένε:
E, να γίνω έτσι; Καλύτερα να μου λείπει. Εσύ που πας στην Εκκλησία τι σε ωφέλησε η Εκκλησία;
Πήγες Στα Προσκυνήματα Είδες Τους Πατέρες έχεις Γεροντα .
Είδες Τα Άγια Λείψανα, Είδες Το Άγιον Όρος, Την Παναγία Της Τήνου.Όλα Αυτά Πήγαμε, Ήρθαμε. Ποιό Το Όφελος Τελικά Από Όλα Αυτά τα πράγματα;
Μετα-μορφώθηκε η καρδιά μας;
Γίναμε πιο ταπεινοί άνθρωποι;
Γίναμε πιο γλυκεις άνθρωποι Γίναμε πιο πραείς άνθρωποι στο σπίτι μας , την οικογένειά μας στο μοναστήρι μας;
Ας γίνουμε ταπεινοί. Εάν ούτε και αυτό το καταφέραμε τότε είμαστε άξιοι πολλών δακρύων
Είμαστε για κλάματα.
Διότι δυστυχώς ο χρόνος περνά και χάνεται κι εμείς μετρούμε χρόνια.
Έλεγε ο Αγιος Παίσιος όταν τον ρωτούσαν:
Γέροντα πόσα χρόνια έχεις εσύ στο Άγιο Όρος;
Ελεγε.Ήρθα την ίδια χρονιά που ήρθε και το μουλάρι του γείτονα.
Ο γείτονας του ο γερό-Ζήτος, είχε ένα μουλάρι και ξέρετε στο Άγιο Όρος, κάθε κελί ,έχει κι ένα ζώο ένα μουλάρι μ αυτό κουβαλούν τα πράγματά τους Ε, το ζώο αυτό ζει πολλά χρόνια δεν αγοράζεις κάθε μέρα μουλάρια είναι ακριβά.
Λοιπόν, την χρονιά που ήρθα εγώ λέει στο Άγιο Όρος, αγόρασε και ο γείτονας το μουλάρι του.
Έχουμε τα ίδια χρόνια στο Άγιο Όρος, αλλά το καημένο εκείνο έμεινε μουλάρι κι εγώ το ίδιο έμεινα.
Δεν άλλαξα. Λοιπόν λέμε πολλές φορές εγώ έχω σαράντα χρόνια. Έχω σαράντα χρόνια στο μοναστήρι.
Μα τα χρόνια είναι εις.. βάρος σου.
Ο Θεός θα σου πει:
Σαράντα χρόνια και ακόμα δεν κατάφερες να γίνεις τίποτα;
Έχεις σαράντα χρόνια κι ακόμα θυμώνεις,κατακρίνεις, ακόμα αντιλογείς, ακόμα αντιστεκεσαι , ακόμα δεν υποτάσσεσαι;
Έχεις σαράντα χρόνια και δεν έμαθες το άλφα, το πρώτο πράγματα της μοναχικής ζωής της χριστιανικής ζωής;
Τι να κάμω τα χρόνια σου; Τι να σε κάμω αν έχεις πενήντα χρόνια με σκληρη νηστεια και δεν μπορείς να απαντήσεις στον άλλον μ έναν καλό λόγο.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου