Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ

 

Posted on 29 Ιανουαρίου, 2020 by kosmaser

Οι δέκα λεπροί , μόλις αντίκρυσαν τον Χριστό ήραν φωνήν λέγοντες.

Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς,

σα να λέμε φώναξαν δυνατά: 

Ιησού διδάσκαλε, λυπήσου μας.

Η ικεσία των λεπρών είναι η αδιάλειπτη προσευχή    της Εκκλησίας.

Την ακούμε σε κάθε ακολουθία. 

Σε κάθε αίτηση του Ιερέως  

Ο λαός, με το στομα των ψαλτων απαντά  Κύριε ελέησον.

Είμαστε Μέλη Της Εκκλησίας αρα πρέπει να αποκτήσουμε εκκλησιαστικό φρόνημα, και η ικεσία αυτή να γίνει η δική μας   

¨Αδιαλειπτη Προσευχη¨.

Η ικεσία των λεπρών και της δεήσεως της Εκκλησίας, είναι η λεγομένη Eυχή του Ιησού, δηλ. το Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν, που πρεπει να λέμε , για να απαλλαγούμε από 

την ¨πνευματική μας λέπρα¨.

Λέγοντας την ευχή, ζούμε την κατάσταση της ταπεινώσεως, η οποία, κατά τον άγιο Μάξιμο, συνίσταται στην διπλή γνώση. 

Την γνώση της δυνάμεως του Χριστού και 

την γνώση της δικής μας αδυναμίας.

Αντίθετα η άγνοια της δυνάμεως του Χριστού και η άγνοια της δικής μας ασθενείας συνιστά την υπερηφάνεια.

Ό δυτικός πολιτισμός,παρά την λάμψη του,είναι αιρετικός  αφού στην βάση του είναι αυτολυτρωτικός και αυτοθεωτικός.

Επειδή αγνοεί την σωστική δύναμη του Θεανθρώπου και την αδυναμία του ανθρώπου. Με το :

¨Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού¨ 

ομολογούμε την πίστη στον Θεάνθρωπο και  με 

το ¨ελέησόν με τον αμαρτωλόν¨ ζητάμε ως αμαρτωλοί, απ Αυτόν την σωτηρία.

Στην Ορθοδοξία, όπως φαίνεται στην ευχή αυτή, συνδέονται στενά. 

Η πίστη και η ζωή.

Λέμε την ευχή πρωί,  βράδυ, και όποια άλλη ώρα της ημέρας μπορούμε, άλλοτε με τα χείλη, άλλοτε με τον νου, άλλοτε με την καρδιά  και τότε θα ελευθερωθούμε από την λέπρα τη πνευματική κι ισως  αποκτήσουμε την σωτηρία.