Λεμε πως μας σπάει τα νεύρα ο γείτονας, ή πως ειμαστε κουρασμένοι απ’ τη δουλειά.
Τα συναισθήματα μας δεν καθορίζονται απόλυτα από το περιβάλλον μας αλλά από την αντίδραση μας σ’ αυτα.
Οι αντιδράσεις μας επηρεάζονται από ριζωμένα ασυνείδητα αισθήματα.
Τελικα είναι απαραίτητο να ξέρουμε ποια είναι αυτά τα βασικά συναισθήματα.
Υπάρχουν, για παράδειγμα, πολλοί λογικοί τρόποι να ρυθμίσουμε τις διαφορές που έχουμε με το γείτονα μας.
Μπορούμε να του πούμε να προσέχει περισσότερο ή να τον αποφύγουμε όταν διασταυρωθούμε μαζί του ή ακόμη και ν’ αποφασίσουμε πως δεν αξίζει ν’ ασχολούμαστε με τέτοιον άνθρωπο.
Όταν όμως καταπιεζόμαστε από το πρόβλημα πού έχουμε και υποφέρουμε σιωπηλά, τότε ο γείτονας μας δεν φταίει.
Αιτία της συμπεριφοράς μας απέναντι του είναι τα αισθήματα που μας αναγκάζουν να τον αντιμετωπίσουμε έτσι.
Οταν μιλάμε για συναισθήματα σκεφτόμαστε κυρίως την ψυχολογική και νευροβιολογική διάστασή τους .
Πέραν αυτου, στους παράγοντες που επηρεάζουν το τι αισθανόμαστε και κυρίως το πώς εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, υπαρχουν και τα κοινωνικά δεδομένα, οπως ο φόβος του θανάτου που αντιμετωπίζεται διαφορετικα από κάποιον που πιστεύει στη μετά θάνατον ζωή, διαφορετικά από έναν ισλαμιστή ο οποίος θα αυτοκτονήσει στον ιερό πόλεμο,διαφορετικά από κάποιον που έχει ζήσει μια τρισάθλια ζωή, διαφορετικά από έναν βολεμένο και διαφορετικά από τον οπαδό μιας φιλοσοφικής ή θρησκευτικής θεωρίας.
Στη λήψη των αποφάσεων μας, τα συναισθήματα είναι οι πλέον αποφασιστικοί παράγοντες, έστω και αν παραμένουν ασυνείδητα.
Η λογική από μόνη της δεν επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε την πολυπλοκότητα και την αβεβαιότητα της ζωής μας.
Όσο πιο συνειδητά είναι τα συναισθήματα μας, τόσο πιο ελεύθεροι είμαστε στη ζωή.
Τα συναισθήματα, πολλές φορές, μας τρομάζουν γιατί μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία πραγματικότητα που θα προτιμούσαμε να μην ξέρουμε, μας υποχρεώνουν να δούμε την αλήθεια.
Η μεγάλη αποστασιοποίηση αναισθητοποιεί.
Καταστέλλοντας τα συναισθήματα μας για να τα κάνουμε ομοιόμορφα και αποδεκτά από την κοινωνία χάνουμε πολύτιμες πληροφορίες γύρω από τα ψυχικά μας βιώματα, τα θάβουμε στο υποσυνείδητο και ζούμε μία ζωή που υπαγορεύουν οι περιστάσεις και οι συμβατικότητες.
Η έννοια αίσθημα συγχέεται πολλές φορές με το συναίσθημα. Υπάρχει, όμως, διαφορά ανάμεσά τους και καλό θα είναι να μη συγχέονται μεταξύ τους.
Βλέπω, ακούω, οσμίζομαι, γεύομαι είναι ότι αντιλαμβάνομαι με τη βοήθεια των αισθήσεων αλλά και αισθάνομαι αίσθημα ανωτερότητας και κατωτερότητας εξ αιτίας επεξεργασίας ερεθισμάτων λόγω σύγκρισης.
Η χαρά, η λύπη, η ντροπή, ο θυμός, το πάθος και ο πόθος, η επιθυμία, ο έρωτας και η φιλία
είναι συναισθήματα που νοιώθει ο άνθρωπος στην ψυχή του σε αντίθεση με ό,τι συλλαμβάνει το μυαλό.
Θεωρουμεθα ως ο κατ’εξοχήν συναισθηματικός λαός ως πολίτες με συναισθηματική νοημοσύνη αλλά χωρίς συναισθηματική ωριμότητα όπως υποστηρίζουν μελετητές λαών, τους οποίους, βέβαια… απορρίπτουμε
Η τυχόν ανικανότητά μας να παρατηρήσουμε τα πραγματικά μας αισθήματα μας αφήνει στο έλεός τους.
Το να χειραγωγούμε και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας έτσι ώστε να είναι τα κατάλληλα ανά πάσα στιγμή, είναι μια ικανότητα που οικοδομείται πάνω στην γνώση του εγώ μας.
Άτομα που στερούνται αυτής της ικανότητας μάχονται πάντα τα αισθήματα της κατάθλιψης, ενώ όσοι διακρίνονται γι’ αυτή τους την ικανότητα μπορούν πολύ πιο γρήγορα να ξεπεράσουν τα πισωγυρίσματα της ζωής.
Χαιρετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου