Σημερα βιωνουμε μια περιεργη κατασταση. Ενας ιος ηρθε απ το πουθενα αφανισε τον πλανητη. Καθημερινα πεθαινουν με αφανταστη ταλαιπωρια 100 ανθρωποι γιατι αρνουνται να καταλαβουν το αυτονοητο.
Στην αλλη ακρη του νοητου νηματος
η Χαναναία του Ευαγγελιου.
Μια προβολή του ταπεινού και εκμηδενισμενου ανθρώπου .Το κίνητρό της ισχυρό. Αγαπά
Δεν ξεκινάει εγωκεντρικά οχι για τον εαυτό της αλλά από αγάπη για το άρρωστο παιδί της.
Δεν κάμπτεται Δεν το βάζει κάτω.
Ζητά ,Όχι Απλώς Τη Θεραπεία Την Πρόσκαιρη Ανακούφιση Αλλά Την Ίαση…επιμένει, αδιαφορώντας για την αξιοπρέπειά της ,τρέχει πίσω απ τον Χριστό και γίνεται φορτική.
Ονομάζει τον Ιησού Υιό Δαβίδ.Τον Αναγνωρίζει Ως Τον Αναμενόμενο ΜεσσίαΤης Εβραϊκής Θρησκευτικής Παράδοσης.
Η Πίστη Της, Την Οποία Θαυμάζει Ο Χριστός, Είναι Η Βεβαιότητα Ότι Ο Ιησούς Από Την Ναζαρέτ Είναι Ο ΜεσσίαςΤον Οποίο Προσδοκούν Οι ΠροφήτεςΤης Παλαιάς Διαθήκης.
Κι όμως Η Χαναναία δεν γνωρίζει ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας απλά αναγνωρίζει την αγιότητα και τη Χάρη στο πρόσωπο Του.
Συναισθάνεται το φως της παρουσίας Του.
Ενθουσιάζεται, Θαυμάζει, Γοητεύεται,Και Αγαπά Τον Χριστό. Ελπίζει Σ Αυτόν. Τον Πλησιάζει Με Πάθος Δεν Προβληματίζεται, Δεν Αναλύει,Δεν Θεολογεί,Δεν Αμφισβητεί απλά πιστεύει.
Γι αυτό και όταν ο Ιησούς αρνείται να την βοηθήσει, εκείνη επιμένει. Ακούει τους επιτιμητικούς λόγους Του καταλαβαίνει γιατί Εκείνος αρνείται να την βοηθήσει, αλλά τα λόγια Του δεν αρκούν για να αλλάξουν τη διάθεσή της. Δεν ενδιαφέρεται για τα λόγια.
Η Χαναναία, Πρότυπο Πίστης Δεν Διαλέγεται. Εκλιπαρεί.Δεν σκέπτεται νηφάλια. Αρπάζεται από τον Χριστό σαν ναυαγός.
Η Χαναναία δεν σκέπτεται, πάσχει.
Η Πίστη Της Είναι Πάθος, Μέθη, Δάκρυα, Έρωτας, Προσευχή. Είναι Άκρα Ταπείνωση .
Η Χαναναία άθελά της.. θεολογεί.
Συμπερασμα
Ο πόνος, μάς βοηθά να ζητησουμε βοηθεια. Τη μονη που δινει ιαση.
Στην Ευαγγελική αφήγηση της Χαναναίας,το σημαντικό δεν είναι η ίαση της κόρης.
Αλλά Η Ταπείνωση Και Η Αγάπη Της Μητέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου