Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023

ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ..ΛΟΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 





Η Επιστημη  δεχεται  στον άνθρωπο Δύο ειδών Μνήμες.

Την Κυτταρική , το DNA, που φροντιζει για τις προγραμματισμένες εξελίξεις καθε κυττάρου. 

Και την Μνήμη του εγκεφαλου

















Η Κυτταρικη Μνημη ασχολειται με τα κυτταρα.

Ετσι τα κύτταρα ξέρουν τι να κάνουν.

Εδώ έχουμε κάτι  παράξενο. 

Το κυτταρο διαιρείται αδιαιρέτως, δηλαδή 

μερίζεται αμερίστως εν μεριστοίς .

Παράξενο πράγμα, γιατι μοιάζει με το Μυστήριο της Παρουσίας του Θεού στον κόσμο, οπως το περιγράφουν οι Πατέρες της Εκκλησίας  που ο Θεός 

μερίζεται αμερίστως εν μεριστοίς.

Αυτό κάνουν και τα κύτταρα.

Ένα κύτταρο πολλαπλασιάζεται χωρίς  να χάση την ταυτότητά του, γιατί κάθε φορά που χωριζεται κάθε κύτταρο, είναι ολόκληρο , και περι λαμβανει το συνολο των γονιδιων.

Μέσα στο κύτταρο υπάρχει το DNA, που ειναι υπευθυνο για  την εξέλιξη και τον πολλαπλασιασμό του . 

Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει απ το κύτταρο, αν δεν ειχε μνήμη. Αρα :

Υπάρχει ένα Μνημονικό σύστημα μέσα του, που εγγυάται την σωστή εξέλιξη όλων των βιολογικών υπάρξεων του κόσμου ..

όλων των ζώων.

Και τωρα ερχομαστε στην αλλη μνημη Εκτός απ αυτή την κυτταρικη. 





Την μνήμη του Εγκεφαλου· 

Μ αυτην πορευομαστε στην καθημερινοτητα μας. 

Αυτές τις μνήμες γνωρίζει σήμερα η επιστήμη. 

Εκτος απ αυτες  στην Ορθόδοξη παράδοση, υπάρχει και 

η αέναη μνήμη Θεού, 

που έχει έδρα την καρδιά του ανθρώπου. 

Ενα μνημονικό σύστημα που έπαυσε να λειτουργεί εξ αιτίας της πτώσεως του ανθρώπου. 

Οταν οι Πατέρες μιλάνε για πτώση, εννοούν τον τερματισμό του μνημονικού συστήματος , 

που υπήρχε στους Πρωτοπλάστους.



Η ουσία του προπατορικού αμαρτήματος είναι ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο με 

Δύο κέντρα  δηλαδή. 

Το Ενα κέντρο το Νευρικό σύστημα. Με επικεφαλης τον Εγκέφαλο τη φαιά ουσία , που συνδέεται 

με το νευρικό σύστημα του και κατευθύνει τις σχέσεις του προς τα έξω , τον Κοσμο ..Και

Το κυτταρικό σύστημα που ξέρουμε από τοη Βιολογια, με τα 60 τρις κυτταρα , της κυτταρικής μνήμης.

Εκτός απ αυτα , είναι και ένα άλλο κέντρο που εδρεύει στην καρδιά, 

Το Πνευματικό κέντρο της προσωπικότητας του ανθρώπου.




Αποτέλεσμα εικόνας για Εμπειρική Δογματική¨



Έτσι, η Πτώση είναι ο τερματισμός του Πνευματικού μνημονικού συστήματός του. 

Αυτό ήταν οντολογικό πρόβλημα.

Πολλοί θεολογουντες εννοούν την πτώση σήμερα ως ηθική , ενώ όταν μιλά ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος για πτώση, 

δεν εννοεί ηθική πτώση, κι αυτο γιατι..

Ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος είναι ασκητής.

Διδάσκει ασκητική και όχι ηθική και σκέφτεται ασκητικά όχι ηθικά. Εννοεί ότι οι άνθρωποι δεν έχουν νοερά προσευχή.

Αυτός ο τερματισμός του μνημονικού συστήματος  της καρδιάς, 

στους Αγίους Πατέρες λέγεται αμαύρωση του κατ’ εικόνα, σκοτασμός του νοός, ασύνετος νους.

Στην πατερική γραμματεία το θέμα της πτώσεως είναι  

ο Σκοτασμός του Νοός 

Ο πεπτωκώς άνθρωπος είναι ο έχων εσκοτισμένον νουν.

Συγχρόνως, ο πεπτωκώς  νους  χαρακτηρίζεται ανενέργητος, δηλαδή έπαυσε να λειτουργεί φυσιολογικά, όπως δημιουργήθηκε από τον Θεό.

Οι Άγιοι Πατέρες μελετούσαν την ιστορική περιγραφή της πτώσεως που αναφέρει η Αγία Γραφή, αλλά ερμήνευαν τα γεγονότα αυτά μέσα από την προσωπική τους εμπειρία, αφού γνώρισαν 

τι είναι ο φωτισμένος νους.




Αποτέλεσμα εικόνας για Εμπειρική Δογματική¨



Ο φωτισμός του ανθρώπου είναι η κατοίκησις του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά του , οπότε ο άνθρωπος γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος και το ίδιο το Άγιο Πνεύμα του Θεού ενεργεί μέσα στον νου του και τον φωτίζει.

Εμείς πώς ξερουμε πως ο νους του Αδάμ σκοτίσθηκε; 

Γνωρίζουμε ότι τώρα  έχουμε εσκοτισμένον νου.  

Οπότε, η εμπειρία του εσκοτισμένου και του φωτισμένου νου καθοδήγησε τους Αγίους Πατέρες στην ερμηνεια τόσο την προπτωτική όσο και την πτωτική κατάσταση του Αδάμ. 

Οι Άγιοι Πατέρες δεν μιλούσαν φιλοσοφικά και φανταστικά, 

αλλά εμπειρικά.

Τι είναι ανενέργητος νους.

Ο νους του ανθρώπου, όπως δημιουργήθηκε από τον Θεό έπρεπε να κινείται προς Αυτόν, να διακρίνεται για την λεγόμενη 

υπέρ φύσιν κίνηση. 

Με την πτώση, όμως, έχασε αυτήν την κίνηση και κινείται 

κατά φύσιν και παρά φύσιν.




Δηλαδή, η ενέργεια του νου είναι ελαττωματική και αυτό εκφράζεται με το ότι ο άνθρωπος γίνεται φίλαυτος στρέφεται προς το σώμα, και αντί να έχει ανιδιοτελή έχει ιδιοτελή αγάπη.

Στην πτωτική κατάσταση υπάρχει ο νους  ανενέργητος, με υποτυπώδη ενέργεια και πρέπει να τεθεί σε ενέργεια γιατι δεν λειτουργεί σωστά.





Αποτέλεσμα εικόνας για Εμπειρική Δογματική¨



Πτώση στον νου, ειναι όταν ο νους παυει να λειτουργεί. 

Αυτή είναι η πτώση.

Η μη φυσιολογική λειτουργία του νου σημαίνει ότι 

δεν δέχεται την ενέργεια  του Φωτός του Θεού, σκοτίζεται και γι’ αυτό κάνουμε λόγο για 

σκοτασμό του νοός,  

το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα της πτώσεως.

Εσκοτισμένος νους σημαίνει ότι η νοερά ενέργεια της καρδιάς του ανθρώπου δεν ενεργεί σωστά. 




Κι αυτό είναι η αμαρτία. 

Αμαρτία είναι ο σκοτασμός του νοός, το σκοτάδι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. 

Όλοι οι Πατέρες μίλησαν για τον σκοτασμό του νου.

Οι Θεούμενοι ερμηνεύουν την αμαρτία ως ασθένεια .

Στην αυγουστίνια παράδοση εμφανίσθηκε η αμαρτία υπό μίαν ηθική μορφή, ενώ στους Πατέρες της Εκκλησίας έχει μορφή αρρώστιας και εμφανίζεται η εξάλειψη της αμαρτίας με μορφή θεραπείας.

Οπότε, έχουμε αρρώστια και θεραπεία.

Η αμαρτία είναι αρρώστια 

δεν είναι απλώς  αταξία του ανθρώπου, ο οποίος δεν υπακούει στον Θεό σαν ένας υποτακτικός  

Η αμαρτία δεν είναι πράξη και παράβαση εντολών του Θεού, όπως γίνεται η παράβαση των νόμων του Κράτους . 

Υπάρχουν νόμοι Ενας παραβάτης παραβαίνει τον νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί από τον νόμο .

Ο Αυγουστίνος κατάλαβε την αμαρτία κατ’ αυτόν τον τρόπο δηλαδή ότι ο Θεός έδωσε εντολές, ο άνθρωπος παραβίασε την εντολή του Θεού και ανάλογα τιμωρήθηκε.

Οι Πατέρες γνωρίζουν ότι με την πτώση ασθένησε ο άνθρωπος, αφού αρρώστια είναι ο σκοτασμός του νοός.

Γι’ αυτό κάνουν λόγο για 

διάγνωση και θεραπεία.

Η διάγνωση είναι ότι ο άνθρωπος υποφέρει από αυτή την αρρώστια που λέγεται αμαρτία, που είναι ο σκοτασμός. 

Όλοι, μιλάνε για σκοτασμό του νου.

Ο σκοτασμός είναι η διάγνωση. 

Η θεραπεία είναι Ο φωτισμός του νοός. 

Έχουμε σκοτασμό και φωτισμό. 

Είναι η ίδια ορολογία.

Σκότος και φως. Σκοτασμός και φωτισμός 

Επειδή ο Θεός είναι Φως και η απουσία του Φωτός δημιουργεί σκότος, γι’ αυτό όταν ο νους δεν φωτίζεται από τον Θεό σκοτίζεται, δηλαδή αμαυρώνεται.

Τι είναι η Διάγνωση; 

Είναι το ότι η καρδιά του ανθρώπου έχει αμαυρωθεί. 

Αυτό που λέμε Νους στην  γλώσσα των Πατέρων, αυτή η καρδιά έχει αμαυρωθεί· εξ αιτίας της πτώσης έχει χάσει την μνήμη του Θεού που πρέπει να επανέλθει .

Υπάρχει  αναλογία μεταξύ του νου και του φακού ενος τηλεσκοπίου. Όταν ο φακός έχει πρόβλημα, δεν μπορεί να περάσει το φως μέσα από αυτόν και να δει ο άνθρωπος. 

Έτσι και όταν ο νους αμαυρωθεί,  δεν μπορεί να δει τον Θεό.

Τα άκτιστα μάτια που έχει, δηλαδή η άκτιστη Χάρη, που κατοικεί μέσα του, μέσα στον νου του ανθρώπου μέσα στην καρδιά του, αυτή η άκτιστη Χάρη έχει αμαυρωθεί από τις κηλίδες 

στον φακό που λέγεται Νους. 

Και επειδή ο φακός δεν είναι γυαλισμένος, σ αυτό το τηλεσκόπιο γι’ αυτό το φως δεν λάμπει μέσα στον φακό και  δεν αφήνει το φως να περάσει, για να μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει το τηλεσκόπιο, 

για να βλέπει σωστά τα άστρα.

Κατά παρόμοιο τρόπο ο φακός που λέγεται Νους Καρδιά του ανθρώπου 

έχει αμαυρωθεί και γι’ αυτό δεν βλέπει ο άνθρωπος την Βασιλεία του Θεού που είναι μέσα του 

την άκτιστη θεία Χάρη 

Κι αυτό λέγεται τύφλωση.










Όταν κάνουμε λόγο για σκοτασμό του νου, δεν εννοούμε σκοτασμό της λογικής.

Με την πτώση του Αδάμ δεν έπαθε κάτι η λογική του , αλλά ο Νους.

Ο νους ήταν εν θεοπτία και εσκοτίσθη.

Δεν ήταν η λογική. 

Δεν έχουμε σημεία ότι η λογική του ανθρώπου είχε σκοτισθεί. 

Και οποιος έχει γνώση της συγχρονης επιστήμης, βλέπει ότι ο άνθρωπος στο μυαλό του λειτουργεί μια χαρά. 

Ο άνθρωπος, ενώ μπορεί να είναι πολύ έξυπνος κατά την λογική του, εξ αιτίας της πτώσεως των Πρωτοπλάστων δεν φαίνεται να έπαθε κάτι, διότι όταν οι Πατέρες λένε ότι εσκοτίσθη ο νους του, 

δεν εννοούν την λογική του. 

Όταν οι Πατέρες λένε ότι εσκοτίσθη ο νους των Πρωτοπλάστων, 

δεν εννοούν τον λόγο,

αλλά μιαν άλλη ενέργεια της ψυχής, που έχει ως κέντρο την καρδιά. 





Μπορεί ο άλλος να είναι σπουδαίος στις θετικές επιστήμες. 

Αλλά εξ επόψεως θεολογίας να είναι αγράμματος, διότι ο νους του είναι σκοτισμένος.

Η λογική του είναι φωτισμένη, απ τις θετικές επιστήμες. 

Οπότε, εξ αιτίας της πτώσεως δεν έπαθε τίποτε η λογική του .   

Εκείνο που έπαθε είναι ο νους του που σκοτίσθηκε.

Οι Πατέρες γνωρίζουν τον σκοτασμό του νου  από την εμπειρία τους, αλλά και από την ποιμαντική τους πείρα όταν καθοδηγούν τα πνευματικά τους παιδιά. 

Επομένως οι άνθρωποι χωρίζονται σ εκείνους που έχουν σκοτισμένο και σε εκείνους που έχουν 

φωτισμένο νου.

Μαζί με τον σκοτασμό του νου        το προπατορικό αμάρτημα είναι 

η σύγχυση του νου με την λογική, 

τα πάθη και το περιβάλλον. 

Ο νους προ της πτώσεως  εκινείτο με ορμή προς τον Θεό, ελεύθερος από την ενέργεια της λογικής των παθών και του περιβάλλοντος, 

όμως όταν παρέμεινε ανενέργητος ταυτίσθηκε με την λογική, τα πάθη και το περιβάλλον. 

Αυτό χαρακτηρίζεται ως πτώση.

Μετά την πτώση ο νους είναι εσκοτισμένος. Γιατί; 

Διότι είναι γεμάτος από λογισμούς. Πότε συμβαίνει αυτό, το να σκοτισθεί ο νους από τους λογισμούς; 





Συμβαίνει, όταν οι λογισμοί της διανοίας κατεβούν στην καρδιά και γίνουν λογισμοί του νοός.

Υπάρχουν, δηλαδή, λογισμοί στον νουν, που δεν πρέπει να υπάρχουν εκεί, 

διότι ανήκουν στη λογική-διάνοια.

Ο νους πρέπει να είναι άδειος από λογισμούς ώστε να μπορεί να έλθει  το Πνεύμα το Άγιο να κατοικήσει και να παραμένει μέσα του.

Η Πτώση εξ επόψεως πατερικής είναι η ταύτιση των ενεργειών του νοός με τις ενέργειες της λογικής   

Όταν ο νους σκοτισθεί, ταυτίζεται με την λογική και τα πάθη.

Όταν η νοερά ενέργεια δεν λειτουργεί σωστά, τότε πλανάται εδώ και εκεί και συγχωνευεται με την λογική ,κι αυτήν την ενέργεια την ονομάσανε νοερά ενέργεια  

το νου του ανθρώπου που 

δεν είναι ο λόγος του .

Ο νους στην κατάσταση αυτή δεν εργάζεται, άλλα ειναι αιχμάλωτος της λογικής, δηλαδή των λογισμών· δεν λειτουργεί κανονικά.

Επομένως, προπατορικό αμάρτημα είναι :

το ανενέργητο του νου, 

ο σκοτασμός του νου και 

η ταύτισή του με την λογική, τα πάθη και το περιβάλλον. 

Αυτό έχει φοβερές συνέπειες.


σ.σ. Αυτες που βλεπουμε σημερα !




Αποτέλεσμα εικόνας για Εμπειρική Δογματική¨



Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις τού + π. Ι. Ρωμανίδη 

Τόμος Β΄. 

Μητροπολιτου Ναυπάκτου 




Αποτέλεσμα εικόνας για Μητροπολιτου Ναυπάκτου

Advertisements

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου