ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

 

Και Να που φτάσαμε στις Μυροφόρες, οι οποίες δεν κλειδώθηκαν , σαν τους Μαθητές να κλαίνε τη μοίρα τους, αλλά αψήφισαν τα πάντα αγόρασαν αρώματα απ την προηγουμένη και

¨Λίαν Πρωϊ  Έρχονται Επι Τω Μνημείω.¨ ¨Ανατείλαντος Του Ηλίου¨ 

δηλαδή του ¨Ηλίου της Δικαιοσύνης¨του Χριστού.

Να το ξαναπάμε λίγο.

Οι Μυροφόρες ξεκινάνε να πάνε πού;

Εδώ ο όχλος έβραζε πριν λίγο κραύγαζαν Αρον αρον σταύρωσον Αυτόν.Απ την άλλη ήξεραν πόσο φοβερή ήταν η Ρωμαϊκή εξουσία.

Ολα ενατίον τους. Υπήρχε Νόμος που δεν μπορούσες να τον παραβείς , εκείνες τις μέρες.

Το Ρωμαϊκό δίκαιο έλεγε: 

Dura Lex sed Lex. 

Σκληρός ο νόμος όμως Νόμος, που κανείς δεν τον παραβαίνει. Ξεκινάν οι Μυροφόρες για τον Τάφο,  που ήταν έξω απ την πόλη.Ηταν κι ο βαρύς λίθος μπροστά στον Τάφο και δεν σκέφτονται τίποτα απ όλα αυτά εκ των προτερων, γιατί αν έβαζαν κάτω τη λογική τους δεν θα πήγαιναν και προχωράνε στο σκοτάδι και πλησιάζουν στον Τάφο, και τότε μόνο σκέφτονται ποιος θα κυλίσει τον λίθο

 ¨εκ της Θύρας του μνημείου.¨

Τί ηταν εκείνο που τις έκανε να αποτολμήσουν το ακατόρθωτο το αδύνατο το ασύληπτο αν όχι η αγάπη που απ τη φύση της είναι έκσταση, κι η έκσταση δεν είναι παρα η υπέρβαση του εγω  Υπέρβαση του ατομισμού. 

Εξοδος απ τον εαυτό μας.

Γι αυτό κι οι Πατερες της Εκκλησιας  μας μιλάνε για αγάπη προς τον Θεό, που είναι μια Μέθη, όχι σαν τις άλλες , 

Αλλά Νηφάλιος Μεθη.

Δεν χάνεις τη λογική σου μεθώντας απ αυτήν. Είναι έκσταση.

Μας λεει ο  Χάϊντέκερ οτι στην ανθρώπινη υπόσταση βασικό στοιχειο της είναι :

Το Υπάρχειν Και Το Συνυπάρχειν..

Νοιώθουμε οτι υπάρχουμε, και οτι υπάρχει και κάποιος άλλος δίπλα μας.κι έτσι δεν είμαστε μόνοι και φυσικά η έκσταση, που επίσης είναι στοιχείο της ύπαρξής μας, απλά γιατί δεν γεννηθήκανε για να μισούμε αλλά για να αγαπούμε 

Και οι Μυροφόρες γυναίκες,όντας μέσα σ αυτή την έκσταση που δεν υπηρχε λογική αλλά καρδιά, κι αυτό γιατί αγάπησαν πολύ τον Χριστο Αξιώθηκαν Να Γίνουν Ευαγγελίστριες Και Απόστολοι Των Αποστόλων.Ποιές;

Οι απλές, ταπεινές, ανάξιες λογου, ανύπαρκτες για την κοινωνία της εποχης τους γυναίκες Ενώ οι ¨Απόστολοι¨ παρέμεναν κλεισμένοι, για να μετατραπούν σε ¨ανήμερα λιοντάρια¨, μετά όμως την Πεντηκοστή και την έλευση του Αγίου Πνευματος.

Να λοιπόν που η Μαγδαληνη ήταν μπροστά στον Χριστό, ο οποίος της Λεει..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

¨Μη μου άπτου..¨γιατί τον πλησίασε με έντονο συναίσθημα, λεγοντας:

Ο Κύριος μου και Θεός μου.

Διορθώνει την Μαγδαληνη στο συναίσθημα. Διορθώνει τη λογική εμφανιζόμενος στους Μαθητάς του, περνώντας μέσα απ τους τοίχους  πράγμα που συμβολιζει τις συνθήκες της ζωής  Κατέρχεται στον Αδη και εμψυχώνει όλους τους δικαίους που βρίσκονται σ αυτόν.

 

 

 

 

Ετσι ακριβώς κατέρχεται στον 

Αδη της καρδιάς μας της ζωής μας

του καθένα απ εμάς που τον ζητάμε, γιατί ο καθένας μας έχει έναν άδη μέσα του μια κόλαση  που τον παιδεύει ποικιλοτρόπως  αρκεί βέβαια να αναζητήσουμε τη βοήθειά του.

Σήμερα οι γυναίκες δεν ξέρουν ν αγαπούν δεν νοιώθουν την έκσταση των Μυροφόρων. 

Σήμερα απλά ζούν επιβιώνουν