ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

 

 

 

 

 

 

Προσοχή, μη βγάλετε όνομα καλό, γιατί το όνομά σας θα γίνει μετά ο μεγαλύτερος εχθρός της ησυχίας σας.

Μεγαλύτερη προσοχή χρειάζεται να μην βγάλει ο Μοναχός όνομα από την προσεγμένη πνευματική του ζωή, διότι χάνει τους κόπους του από τους κοσμικούς επαίνους.

Ενώ από την απρόσεκτη ζωή κανείς, όταν μετανοήσει, επειδή έχει ξεπέσει στα μάτια των ανθρώπων, εξοφλά και καμιά αμαρτία.

Το καλό που κάνει ο άνθρωπος, όταν το κάνει γνωστό, και υπερηφανεύεται, το εξοφλάει, κουράζεται άσκοπα και κολάζεται.

Ο Μοναχός που σκέφτεται κοσμικά, φαίνεται ότι λάθεψε τον δρόμο του, ενώ ξεκίνησε για τον Χριστό, η ψυχή του πάει στον κόσμο.

Οι Μοναχοί που ασχολούνται συνέχεια με περιττά κτίσματα και κοσμικά φτιαξίματα, φανερώνουν ότι είναι γήινοι τούβλα-πηλός, και καθόλου νους θεϊκός.Τα απλά κτίρια και τα ταπεινά αντικείμενα μεταφέρουν τους Μοναχούς νοερώς στις σπηλιές και τα απέριττα Ασκητήρια των Αγίων Πατέρων μας, και έτσι ωφελούνται πνευματικά.

Ενώ τα κοσμικά θυμίζουν κόσμο και κάνουν τους Μοναχούς κοσμικούς στην ψυχή Άνθρωποι σαν κι εμάς ήταν οι Αθωνίτες Άγιοι. Βουνό άγριο ήταν και ο Άθωνας, όπως και τα άλλα βουνά. Αλλά για να αγωνιστούν φιλότιμα οι Πατέρες μας, αγίασαν και αυτοί , αγίασαν και το όρος και ονομάστηκε Άγιον Όρος, και εμείς τώρα καμαρώνουμε ως Αγιορείτες Οι Άγιοι Πατέρες μας την έρημο την είχαν αγιάσει, την είχαν μεταβάλλει σε πνευματική πολιτεία, ενώ εμείς , δυστυχώς, την μεταβάλαμε σε κοσμική πολιτεία.

Η κάθε κοσμική τάξις στον Μοναχισμό είναι και μια μεγάλη αταξία πνευματική. Μη θελήσεις αδερφέ να προσαρμόσεις, αδερφέ, την ήρεμη έρημο με τον ανήσυχο κοσμικό εαυτό σου, αλλά σεβάσου την έρημο για να σε βοηθήσει με την ηρεμία της, να ερημωθείς από τα πάθη σου και να χαριτωθείς από τον Χριστό.

Εάν θέλεις να γίνεις Ησυχαστής, για να παραμείνεις στην ησυχία, απόκτησε πρώτα την εσωτερική σου ησυχία μέσα στην εξωτερική σου ανησυχία, με καλούς λογισμούς.

Ο αρχάριος που ξεκόβεται από την Αδελφότητα, για να γίνει ησυχαστής, μοιάζει με το άγουρο σύκο που κόβεται από την συκιά, αλλά στάζει γάλα ακόμη φαίνεται πως έχει ανάγκη ακόμη από γάλα.

Παλαιά που ήταν περισσότεροι οι γεροντάδες, έκαναν και οι νεώτεροι πνευματική προκοπή. Στην εποχή μας που είμαστε οι περισσότεροι γέροι, τι να κάνουν και οι νέοι;

Παλαιά οι Πατέρες μας είχαν αγωνιστικό πνεύμα. Νήστευαν πολύ και προτιμούσαν τα νερόβραστα, γι’ αυτό και είχαν και αγιότητα και σωματική υγεία.

Στην εποχή μας που αποφεύγουμε την άσκηση και τα νερόβραστα,  γίναμε εμείς νερόβραστοι. Και η κότα ακόμη, εάν δεν ξεσκάλιζε και πετούσε τα πάχια της, θα πετούσε, και δεν θα την έπιανε το γεράκι.

Eνα τουρβά μεταφέρει κανείς και λέει πότε να τον ξεφορτωθεί. Πόσο μάλλον να κουβαλάει συνέχεια περίσσιο βάρος, το οποίο προσθέτει με την πολυφαγία, και βλάπτει και στην υγεία.

Ο ασκητικός άνθρωπος βλέπει την σκελετωμένη του σάρκα σαν φίλο της ψυχής του, που τον βοηθάει για τον αγιασμό της ενώ ο καλοθρεμμένος την σάρκα την εχθρό της ψυχής του, και τον πολεμάει. Ευκαιρία ζητάει τότε ο πονηρός να τον βομβαρδίσει με αισχρούς λογισμούς.

Μετά την νηστεία το ψωμί είναι γλυκό.Μετά την αγρυπνία ο ύπνος είναι γλυκός. Και μετά την κούραση και η σκληρή πέτρα μας ξεκουράζει καλύτερα και από την πολυθρόνα.

 

 

 

 

 

Όσο αποφεύγει κανείς την ανθρώπινη παρηγοριά, τόσο τον πλησιάζει και η θεία.

Εάν οι άνθρωποι ζούσαν απλά, Ευαγγελικά, κοντά στον Χριστό, θα γλυκαίνονταν πνευματικά από τον Χριστό και δεν θα τους έπνιγε το κοσμικό άγχος, ώστε να πικραίνονται με τα ψυχοφάρμακα και να γίνονται φυτά.

Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή, και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο, γι’ αυτό έγιναν οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες.

Ο Γιώργος Μπλάτζας, από τους πιο καταξιωμένους χειρουργούς, άνθρωπος συνειδητά πιστός  φίλος, και γιατρος του Αγιου ΠαΪσιου, κοιμηθηκε τουτες τις μερες. 

Ως διευθυντής χειρουργός στο Θεαγένειο επί πολλά χρόνια είχε βοηθήσει και σώσει κυριολεκτικά χιλιάδες ανθρώπων, ενώ είχε την ιδιαίτερη ευλογία να χειρουργήσει δυο φορές και τον Άγιο Παΐσιο 

[ΕΔΩ οι αναμνήσεις του]. 

Ευχόμαστε οι άγιοι να τον καλοδεχθούν και να τον έχουν κοντά τους στα άνω βασίλεια.