ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

 

Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο ειδη ¨πίστεως¨.

Η μία είναι η εγκεφαλική, λογική της αποδοχής Ο άνθρωπος εδώ αποδέχεται κάτι λογικά και πιστεύει σ’ αυτό που αποδέχεται.

Αυτή όμως δεν είναι η πίστις που τον δικαιώνει

Όταν η Αγία Γραφή λέγει ότι ο άνθρωπος δια

¨μόνης της πίστεως σώζεται¨

δεν εννοεί την πίστη της αποδοχής.

Η άλλη πίστις είναι η ¨καρδιακή¨ , οχι της διάνοιας. Είναι δώρο Θεού, και ονομάζεται ενδιάθετος πίστις.

Αυτήν την πίστη επεκαλεσθη ο πατέρας του σεληνιαζομένου νέου να του χαρίση, ο Χριστός λέγοντας:

«Κύριε, βοήθει μου τη απιστία».

Ο πατερας πίστευε λογικά. Δεν είχε την βαθιά, την ενδιάθετο πίστη, που είναι δώρο Θεού,και προέρχεται από την εμπειρία της Χάριτος.

Ετσι για τον Ορθόδοξο, η ενδιάθετος πίστις είναι η νοερά προσευχή.

Ενας άνθρωπος με νοερά ευχή στην καρδιά , που είναι η προσευχή του Αγίου Πνεύματος, έχει και την ενδιάθετο πίστι, και δια αυτης ,μέσω της προσευχής, βλέπει αόρατα πράγματα.

Γι’ αυτό , αυτη όρασις, λέγεται θεωρία.

Η όρασις γίνεται με δύο τρόπους:

Με την ευχή του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά, όταν ο άνθρωπος δεν έχη φθάσει ακόμη στην θέωση, οπότε μπορεί και βλέπει, μέσω όμως της προσευχής,

ή με την θέωση, κατά την οποία καταργείται η ενδιάθετος πίστις, καθώς και η ελπιδα και μένει μόνον η αγάπη προς τον Θεόν ως δώρο Του.

Αυτό εξ άλλου εννοεί ο απόστολος Παύλος, όταν λέγη:

«Όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται»

Όταν έλθη το τέλειον, καταργείται η πίστις και η ελπίδα και μένει μόνο, η αγάπη.

Και η αγάπη αυτή είναι η θέωσις.

Στην θέωση καταργείται γνώσις και προφητεία παύει η γλώσσα, που είναι η νοερά ευχή και μένει μόνον η αγάπη.

π. Ιωάννης Ρωμανίδης

"ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ"

Πηγη https://www.facebook.com/analogion