ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ..ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Ειμαστε ψυχοπαθεις κατά την Πατερικήν ερμηνεια. Οχι σχιζοφρενεις απλα ψυχοπαθεις.

Η ψυχοπάθεια υπάρχει σ εκείνον που δεν λειτουργεί σωστά η νοερά ενέργεια μέσα του. Όταν ο νους του είναι γεμάτος από λογισμούς, κακούς , αλλά και καλούς αυτός ο άνθρωπος από Πατερικής απόψεως είναι ψυχοπαθής.

Μπορει οι λογισμοί αυτοί να ειναι ηθικοί, ηθικώτατοι, ή ανήθικοι ή οτιδήποτε άλλο.

Ετσι, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας όποιος δεν έχει περάσει κάθαρση της ψυχής από τα πάθη, και δεν έχει φθάσει σε μια κατάσταση φωτισμού, με την Χάρι του Αγίου Πνεύματος είναι ψυχοπαθής.

Όχι όμως με την έννοια της Ψυχιατρικής.

Για την Ορθοδοξία ένας που δεν έχει καθαρισει τη ψυχή του από τα πάθη και δεν έχει φθάσει σε φωτισμό, δεν είναι φυσιολογικος

Όλες οι ακολουθίες καθώς και η ασκητική παράδοση της Εκκλησίας, αναφέρονται

σε τρεις πνευματικές καταστάσεις:

Στην κάθαρση από τα πάθη της ψυχής και του σώματος,

Στον φωτισμό του νου από την Χάρι του Αγίου Πνεύματος, και

Στην θέωση ψυχής και σώματος .

Κυρίως όμως μιλούν για την κάθαρση και τον

φωτισμό, επειδή οι Ακολουθίες της Εκκλησίας είναι εκφράσεις της λογικής λατρείας.

Οπότε ο φυσιολογικος Ορθόδοξος δεν είναι απλα ο βαπτισμένος, αλλα αυτος που εχει καθαρθει απ την ηδονη και οδυνη κι επαψε να εχει αγνοια Θεου, εχοντας περασει στη φωτιση

Αυτός είναι ο φυσιολογικος Ορθόδοξος.

Άρα σε τι διαφέρουν οι φυσιολογικοι

Ορθόδοξοι από τους άλλους ;

Απλα εχουν περασει απ την καθαρση στον φωτισμο.

Δε εχει σημασια το δόγμα . Οι Ορθοδόξοι, γενικά, μεταξύ τους όλοι έχουν το ίδιο δόγμα, την ίδια παράδοση και κοινή λατρεία.

Μέσα σε έναν ιερό Ναό μπορεί να υπάρχουν τριακόσιοι Ορθόδοξοι, κι απ αυτούς μόνον πέντε να είναι σε κατάστασι φωτισμού.

Και μάλιστα οι άλλοι να μην έχουν ιδέα του τι είναι κάθαρση.

Οι ¨φυσιολογικοι¨ Ορθόδοξοι Χριστιανοί μεταξύ αυτών ειναι μόνον οι πέντε.

Η κάθαρση και ο φωτισμός είναι συγκεκριμένες καταστάσεις ¨θεραπείας¨, που μπορούν να διαγνωσθουν από εμπείρους και φωτισμένους πνευματικούς πατέρες.

Εδώ εχουμε καθαρά ιατρικά κριτήρια.

Εφ’ όσον ο νους είναι ένα φυσιολογικό όργανο του κάθε ανθρώπου , διότι ολοι διαθετουν νουν όχι μόνον οι Έλληνες ή οι Ορθόδοξοι αλλά και οι Μουσουλμάνοι και οι Βουδιστές και όλος ο κόσμος .Αρα όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια ανάγκη για κάθαρση και φωτισμό.

Η δε θεραπευτική αγωγή είναι μία για ολους

Δεν υπάρχουν πολλές θεραπευτικές αγωγές γι’ αυτό το νόσημα.

Ατυχως γι αυτά τα θέματα οι σημερινοί Ορθόδοξοι Δεν σκέπτονται την Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή μέσα στα πλαίσια:

Νόσου και θεραπείας.

Δεν θεωρούν την Ορθοδοξία σαν θεραπευτική αγωγή, αν και όλες οι ευχές της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρες πάνω στο θέμα αυτό. Διότι ο Χριστός, για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ειναι ο

ιατρός των ψυχών και των σωμάτων

Στην Παπική και Προτεσταντική παράδοση, αυτή η επωνυμία για τον Χριστό, ως ιατρό, δεν υπάρχει πουθενά .

Ο Χριστός μόνον στην Ορθόδοξη παράδοση αποκαλείται ¨ιατρός¨.

Οι Παπικοι και Προτεστάντες , όταν ακουνε για θεραπευτική αγωγή, ξαφνιάζονται. Διότι η ανάγκη της καθάρσεως και του φωτισμού η ανάγκη της εσωτερικής αλλαγής, έφυγε από τους ανθρώπους αυτούς στην δική τους Θεολογία.

Γι’ αυτούς εκείνος που αλλάζει δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεός.

Ο άνθρωπος γι’ αυτούς δεν αλλάζει. Το μόνο πράγμα που κάνει ο άνθρωπος γι’ αυτούς είναι ότι γίνεται ¨καλό παιδί¨.

Και όταν ο άνθρωπος από κακό παιδί που ήταν γίνη καλό παιδί, τότε ο Θεός τον αγαπά.

Διαφορετικά, τον αποστρέφεται

Αν παραμένει ή γίνεται κακό παιδί, τότε ο Θεός δεν τον αγαπά Δηλαδή, αν ο άνθρωπος γίνη

καλό παιδί, τότε αλλάζει και ο Θεός και γίνεται καλός. Και από εκεί που δεν τον αγαπούσε, τώρα τον αγαπά Όταν ο άνθρωπος γίνεται κακό παιδί, ο Θεός θυμώνει και, όταν ο άνθρωπος γίνεται καλό παιδί, ο Θεός χαίρεται

Αυτό δυστυχώς γίνεται στην Ευρώπη.

Αλλά το κακό είναι ότι αυτό δεν γίνεται μόνο στην Ευρώπη, αλλά γίνεται και στην Ελλάδα και σε πολλούς μέσα στην Εκκλησία αυτό το πνεύμα επικρατεί.

Έχει καταντήσει να είναι η Ορθοδοξία μία θρησκεία, που ο Θεός αλλάζει διαθέσεις

Όταν ο άνθρωπος είναι καλός, ο Θεός τον αγαπάει. Και όταν είναι κακός, ο Θεός δεν τον αγαπάει . Ο Θεός δηλαδή τιμωρεί και βραβεύει

Οπότε η ουσία της Ορθοδοξίας σήμερα είναι μία ηθικολογία στην Ελλάδα.

Αυτά διδάσκανε τα Κατηχητικά στα παιδιά και οι παραεκκλησιαστικές Οργανώσεις, που έχουν Δυτικά πρότυπα και διέβρωσαν το Ορθόδοξο πνεύμα . Λοιπόν, αν κάποιος μετά από αυτά θελήσει να μάθη γιατί κατήντησε η Ορθοδοξία σ’ αυτά τα χάλια, ας διαβάση Αδαμάντιο Κοραή

Αυτός μετά την Επανάσταση του 1821 εγκαινίασε αυτή την γραμμή στην Ελλάδα.

Αυτός είναι εκείνος, ο οποίος εγκαινίασε τον διωγμό εναντίον του Ησυχασμού, εναντίον του παραδοσιακού Μοναχισμού, εναντίον της Ορθοδόξου και μόνης σωστής θεραπείας της ψυχής του ανθρώπου.

Αλλά ας ξεκινήσωμε από αλλού.

Ας υποθέσωμε ότι ένας ερευνητής επιστήμονας, που δεν έχει σχέση με θρησκείες , ένας άθεος, αν θέλετε, κάνει έρευνα πάνω στις θρησκευτικές παραδόσεις και φθάνοντας στην Ορθόδοξη παράδοση σκαλίζει, ανακαλύπτει και περιγράφει αυτά τα πράγματα. Οπότε λέγει:

Για κοιτάτε εδώ Αυτή η παράδοση μιλάει για ψυχή, για νοερά ενέργεια της ψυχής και για συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή.

Μετά αυτός ο άνθρωπος ερευνώντας φθάνει να αναγνωρίση ότι, αν αυτή η θεραπευτική αγωγή εφαρμοσθή στις κοινωνίες των ανθρώπων, θα έχει πολύ ωφέλιμα αποτελέσματα για την ατομική και κοινωνική υγεία. Μετά, συνεχίζοντας το ψάξιμο, αρχίζει να εξακριβώνει από πότε εμφανίσθηκε αυτή η παράδοση, ποιες είναι οι πηγές της πόσους αιώνες επιτυχώς εφαρμόσθηκε στην πράξη, που εφαρμόσθηκε και συνεχίζοντας βρίσκει γιατί δεν υπάρχει σήμερα στους Ορθοδόξους, στην πλειοψηφία τους, αυτή η παράδοσι, και γιατί η Ορθοδοξία υπέστη αλλοίωση. Και ο ερευνητής αυτός συνεχίζει και βρίσκει ότιαυτό συνέβη, διότι εδιώχθη ο Ησυχασμός και ο παραδοσιακός Μοναχισμός, που είναι ο φορέας της παραδόσεως αυτής.

Γιατί εδιώχθη όμως;

Διότι οι χώροι στους οποίους ήκμαζε άρχισαν να δυτικοποιούνται πολιτιστικά, όπως συνέβη στην

Ρωσσία μετά την μεταρρύθμισι του Μεγάλου Πέτρου, και στην Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821.

Ο σύγχρονος ιστορικός Τoynbee λέει ότι ο Ορθόδοξος πολιτισμός αφομοιώνεται σιγά-σιγά σήμερα από τον Δυτικό πολιτισμό. Έχει γράψει

ολόκληρο βιβλίο, στο οποίο διακρίνει τους υπάρχοντες σήμερα ¨πολιτισμούς¨ σε πέντε μόνον, από τους είκοσι με είκοσι πέντε που

υπήρχαν στο παρελθόν. Αυτοί οι πέντε πολιτισμοί είναι ο Ινδικός , ο πολιτισμός της Άπω Ανατολής Κίνα Ιαπωνία,ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο Ορθόδοξος πολιτισμός και ο πρωτόγονος πολιτισμός που υπάρχει σήμερα ακόμη σε περιοχές της Αυστραλίας και της Αφρικής.

Και έχει ο Toynbee την θεωρία ότι όλοι οι πολιτισμοί σήμερα δυτικοποιούνται.

Στο παρελθόν αυτή η δυτικοποίησης κατεβλήθη προσπάθεια να γίνη μέσω της Ιεραποστολής των Δυτικών ιεραποστόλων.

Οι Ευρωπαίοι στο παρελθόν αλλά και σήμερα ακόμη εξαποστείλανε και εξαποστέλλουν στρατούς ιεραποστόλων για να κάνουν όχι μόνο τα άλλα έθνη Χριστιανούς, αλλά και να τους δυτικοποιήσουν.

Και γι’ αυτό υπάρχουν και στην Ελλάδα όλοι αυτοί οι ¨αιρετικοί¨ και δρουν ακόμη. Η ιεραποστολή αυτή όμως, λέγει ο Toynbee, απέτυχε στα ειδωλολατρικά έθνη της Αφρικής και όπου αλλού, διότι οι ιεραπόστολοι χώριζαν μεταξύ τους τους ανθρώπους. Π.χ. σε μία οικογένεια ειδωλολατρών συνέβαινε ο ένας να γίνη Λουθηρανός, ο άλλος αδελφός να γίνη Αγγλικανός,ο άλλος Βαπτιστής, ο εξάδελφος Μεθοδιστής, Πεντηκοστιανός,ο άλλος Ευαγγελικός κλπ., οπότε όχι μόνο διέσπασαν το έθνος τους σε μικρά κομμάτια από πλευράς θρησκευτικής, αλλά και τις ίδιες τις οικογένειες.

Διεπιστώθη λοιπόν ότι η ιεραποστολή αυτού του είδους είχε μεγάλη αποτυχία στην δυτικοποίηση των ανθρώπων του τρίτου κόσμου.

Ο Τoynbee λοιπόν πρότεινε το 1948 μία νέα λύσι. Η δυτικοποίησις αυτή να γίνη μέσω της τεχνολογίας, καθώς και μέσω

της οικονομίας.

+ π. Ιωάννης Ρωμανίδης

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ "ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ"¨ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΗΓΗ https://www.facebook.com/analogion/?