Posted on 20 Μαΐου, 2015 by kosmaser
Το μεσημέρι της 27ης Οκτωβρίου του 312 ο Κωνσταντίνος ο Α’ βλέπει στον ουρανό το σημείο του Σταυρού, και τη φράση ¨Εν Τουτω Νικα¨.
Το βράδυ της ίδιας ημέρας βλέπει το Χριστό να του ζητά να το κάνει σημαία του.
Στις 28 Οκτωβρίου νίκησε τον στρατό του Μαξέντιου και ανέλαβε τη διοίκηση της μισής δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Ο Μ. Κωνσταντίνος Έγινε Αυτοκράτορας και έτσι Απήλαξε Τους Χριστιανούς Από Φοβερούς Διωγμούς Δυόμισυ Αιώνων.
Για να είναι όμως αποδεκτός από το ρωμαϊκό, ειδωλολατρικό, κατεστημένο, έπρεπε να εμφανίζεται, ως μέγας αρχιερεύς
Μπορούσε λοιπόν να βοηθήσει κοινωνικά την Εκκλησία. Δεν μπορούσε όμως να βαπτιστεί.
Έκανε τη θυσία να γίνει αυτοκράτορας. Έστειλε Εξορία Τον Άγιο Μέγα Αθανάσιο , επηρεασμένος από αρειανόφιλους επισκόπους.
Δεν είχε ο ίδιος δογματική συνείδηση, ούτε καν χριστιανός ήταν.
Λίγους μήνες πριν πεθάνει βαπτίσθηκε καί,πλημμυρισμένος από το θείο φώς, ζούσε την αναγέννησή του.
Κοιμήθηκε στις 22 Μαΐου του 337.
Λιγη ιστορια.
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία γύρω στο 300 μ.Χ. ήταν διαλυμένη και γερασμένη.
Την παρέλαβε ο Μεγας Κωνσταντίνος, Και Η Επιλογή Του Να Ελευθερώσει Τη Χριστιανική Εκκλησία.Έδωσε Στην Αυτοκρατορία, Ζωή Ακόμα Έντεκα Αιώνων.
Αυτός ο ρωμαίος μεταρρυθμιστής, είναι :
το φυσικό σύμβολο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης
και όχι ο βάρβαρος, Καρλομάγνος Αναγνωρίζοντας τη χριστιανική Εκκλησία εξασφάλιζε για τους πολίτες του,
Ένα Μοναδικό¨Θεραπευτήριο ψυχών¨ και σωμάτων.
Κατάλαβε ότι η μόνη ελπίδα για την ρωμαϊκή αυτο κρατορία ήταν ο Σταυρός του Χριστού, αλλα και ο ιδιος Ο Χριστός.
Ποτέ δεν είδε τον Χριστιανισμό σαν
Μια Καινούργια Θρησκεία,Αλλά Μάλλον σαν τη θεραπεία της ασθενειας που γεννά θρησκείες.
Ο Χριστός ήρθε και εξαφανισε το θάνατο πατήσας δια του Θανάτου τον θάνατον.
Ο Μ. Κωνσταντίνος στερέωσε την αυτοκρατορία του στον Σταυρό του Χριστού και της πρόσφερε ζωή αιώνων.
Πολλά λέγονται για τον βίο και την πολιτεία του Μεγάλου αυτού Ανδρός και μετέπειτα Αγίου της Εκκλησίας.
Λόγια στοχαστών φιλοσοφούντων άνευ ιχνους εμπειρίας.Το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της μητέρας του Αγίας Ελένης, αμφισβητήθηκε απο φλυαρούντες ανοήτους, που λιμνάζουν στο επίπεδο της βιολογικής ημι υπάρξεως
Σκότωσε μέλη της οικογένειάς του, εξόρισε, δίωξε, και τόσα άλλα που επικαλούνται, είναι όντως γεγονότα.
Ομως υπάρχει ένα μεγάλο ¨αλλα.¨
Το Διάταγμα των Μεδιολανων.
και μόνον αυτό φτάνει για να ονομασθή κανείς ¨μεγάλος¨.
Διάταγμα των Μεδιολάνων αλλιώς και διάταγμα του Μιλάνου, Το διάταγμα της θέσπισης της ανεξιθρησκείας στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με το οποίο ο Μέγας Κωνσταντίνος σταμάτησε τους διωγμούς των χριστιανών το 313 μ.Χ.
Με το διάταγμα νομιμοποιήθηκε η Εκκλησία η χριστιανική, ως
«επιτρεπομένη θρησκεία» Religio licita
οι οπαδοί της οποίας έπρεπε να προσεύχονται στον δικό τους θεό για την ευτυχία του κράτους. Με αυτή την κίνηση ο Κωνσταντίνος δεν έκανε το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία της Αυτοκρα τορίας, απλώς εγγυήθηκε την ανοχή του κράτους απέναντι στους χριστιανούς.
Παρόλο που το διάταγμα ίσχυε, οι διωγμοί σταμάτησαν μόνον όταν ο Κωνσταντίνος έγινε μονοκράτορας (324).
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι χριστιανοί να μην κρύβονται και κατά συνέπεια να μην χρησιμοποιούν τις κατακόμβες ως μέρος για να κρύβονται και να τελούν τις θρησκευτικές τους τελετές.
Αυτά τα λίγα για να λυθεί παρεξήγηση αιώνων και απορίες πολλών,ανοήτων ψιθυριστών, αλλά και όψιμων ,δήθεν βαθυστόχαστων χριστιανών.
Χαιρετε.
σ.σ Όλα τα παραπάνω, είναι ¨σκεψεις¨ του Εδώ και είκοσι χρόνια, φίλου αγαπητου, Διονύση Ν. Παπαχριστοδούλου, Διδάκτορα Θεολόγου, απ το λαμπρό Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος με έναν καθαρά προσωπικό τρόπο που τον έχει βάλει ,αρκετές φορές σε μπελάδες,περιγράφει πρόσωπα ιστορικά και καταστάσεις, υπο το πρίσμα πάντα της,( ιδιόμορφης,ή όχι) δικής του αντίληψης.
Και πάλι τον ευχαριστω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου