Ο Κύριος, για να προφυλάξει την αχρειωμένη φύση μας από τις σειρήνες των κοσμικών απολαύσεων, έκαμε ώστε η αμαρτία και στην αναζήτηση της και στην απόλαυσί της να μας γεμίζει πίκρα και ταραχή.
«Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Ματθ. ιγ’ 9).
Η πίκρα, η ταραχή και η ντροπή της αμαρτίας αποδεικνύουν ότι δεν πλασθήκαμε και δεν ζούμε πάνω στη γη για την αμαρτία, αλλά για μία χαρά ουράνια, πνευματική, αιώνιο. Λοιπόν, ψυχή μου, ζήτα χαρά και ειρήνη στον Θεό. Αυτός είναι η πηγή τους, όπως τόσες φορές έως τώρα η πείρα σου το απέδειξε. Ενώ σε όλες της γήινες χαρές, υπάρχει «σύντριμμα και ταλαιπωρία» και το αποτέλεσμά τους είναι θάνατος.
Αδελφέ μου, νοιώθεις μέσα σου αποστροφή και κακία για τον πλησίον σου;
Είσαι αγανακτισμένος για τις προσβολές που σου έχει κάνει;
Υπάρχει τρόπος να βγης από αυτή τη δυσάρεστη ψυχική κατάστασι. Αναθυμήσου το πλήθος των δικών σου αμαρτημάτων, που είναι αμέτρητα.
Σκέψου την ανοχή και τη μακροθυμία που σου δείχνει ο Κύριος της ζωής σου. Καθημερινά, χωρίς τέλος, σου συγχωρεί τα παραπτώματα, αν του προσευχηθής με συντριβή.
Και συ, από το άλλο μέρος, δεν θέλεις να συγχωρήσης τον πλησίον σου για ένα-δύο παραπτώματα, στα οποία τον έσπρωξε ο Αρχέκακος;
Κατάκρινε λοιπόν τον εαυτό σου και όχι τον πλησίον σου. Έτσι, θα βρης την άφεσι των δικών σου πταισμάτων.
Ο νους σου θα γίνη τότε ολοφώτεινος, η καρδιά σου θα βρη ησυχία, θα μοιάζης του Θεού.
Γίνε πράος, κάνε σαν να μη ακους τα μοχθηρά λόγια των άλλων, σαν να απευθύνονται σε κάποιον άλλον ή στη σκιά σου.
«Εγώ εν άκακία μου επορεύθην» (Ψαλμ. κε’ 1). «Εἶπα φυλάξω τας ὁδούς μου τοῦ μη ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου Εκωφώθην και εταπεινώθην και εσίγησα» (Ψαλμ. λη’ 2,3).
«Εγώ δε ώσει κωφός ουκ ήκουον και ωσεί άλλαλος ουκ ανοίγων το στόμα αυτού» (Ψαλμ. λζ’ 14).
(Η εν Χριστώ ζωή μου – Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 156-157)
πηγή: sostis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου