ΑΝΑΚΟΠΗ..ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ

 

Σχεδον καθημερινα πλεον ακουμε για την Καρδιακή ανακοπή 

που είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία η καρδιά χάνει την ικανότητα λειτουργίας της οδηγώντας σε αιμοδυναμική κατάρρευση του ατόμου. 

Αρα βασικη μας μεριμνα χωρις περιττολογιες.. 

Η Πρόληψη:

Μοναδικό μέσο μείωσης της πιθανότητας αιφνιδίου καρδιακού θανάτου αποτελεί 

η διάγνωση υποκείμενων αιτιών και η πρόληψη της εμφάνισης αυτών. 

Η καρδιακή ανακοπή και ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος, ατυχως αποτελούν συνηθως την πρώτη εκδήλωση υποκείμενης νόσου την ύπαρξη της οποίας ο ατυχος αγνοεί, χωρίς να έχει προηγηθεί καποια συμπτωματολογία. 

Εδω σωτηριο ρόλο αποτελεί η  καθοδήγηση από καρδιολόγο. 

Για τη στεφανιαία νόσο μακαρι να μπορουσαμε πριν το κακο ν αλλαξουμε νουν :  

Σωστη διατροφή, ρύθμιση της υπέρτασης, και της  γλυκοζης.Απλα πραγματα εξαιρετικα ομως δυσκολα για τον μεσο συναναθρωπο.  

Ξεκιναμε με ηλεκτροκαρδιογραφικό έλεγχο ή και ηλεκτροφυσιολογική μελέτη ώστε να εντοπιστούν άτομα ηυξημένου κινδύνου για αιφνίδιο θάνατο. 
Ψαχνουμε για δομικές παθήσεις και βαλβιδοπάθειες κανοντας  τη βάση της διάγνωσης αποτελεί  

ενα  triplex ή  μαγνητική ή αξονική καρδιάς 

Εδω  εξετάζεται η ένδειξη για εμφυτεύσιμο απινιδωτή που θα μπορούσε να αποτρέψει μελλοντικα εναν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

Ως αιφνίδιος θάνατος ορίζεται το θανάσιμο γεγονός που εκδηλώνεται αιφνίδια και χωρίς παρουσία τραυματισμού εντός μίας ώρας από την έναρξη συμπτωμάτων,σε ένα άτομο που μέχρι εκείνη τη στιγμή φαινόταν υγιές 

 Όταν ο αιφνίδιος θάνατος αποδίδεται σε νόσο της καρδιάς ή σε περιπτώσεις που η αυτοψία αποδείξει υπάρχουσα καρδιακή νόσο ή δεν αποδείξει μη καρδιακή αιτία θανάτου τότε ο αιφνίδιος θάνατος ονομάζεται αιφνίδιος καρδιακός θάνατος. 

Όλες οι παραπάνω καταστάσεις δεν αποτελούν νόσους αλλά αποτελούν το αποτέλεσμα υποκείμενων  παθήσεων

H πλειονότητα των περιπτώσεων αιφνιδίου θανάτου οφείλονται σε υποκείμενη καρδιολογικη νόσο, δηλαδή αποτελούν 

αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.
Ως συχνότερη   καταγράφεται η στεφανιαία νόσος, περίπου το 75-80% των περιπτώσεων. 

Άλλες αιτίες αποτελούν οι συγγενείς ανωμαλίες των στεφανιαίων αγγείων, οι μυοκαρδιοπάθειες  διατατική μυοκαρδιοπάθεια, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια , η μυοκαρδίτιδα, οι βαλβιδοπάθειες  η στένωση της αορτικής βαλβίδας. 

Η καρδιακή ανακοπή έχει πολύ χαμηλό ποσοστό επιβίωσης.
Μοναδική αντιμετώπιση αποτελεί η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και η χρήση απινιδωτή. 

Αρα Προληψη τιποτα αλλο.