Posted on 16 Ιουλίου, 2013 by kosmaser
Το ανοσο μας συστημα διαθετει δύο βασικές ομάδες κυττάρων,
Τα λεμφοκύτταρα κύτταρα της λεμφικής σειράς και
Τα κύτταρα της μυελικής σειράς.
Τα λεμφοκύτταρα περιλαμβάνουν
τα Β-λεμφοκύτταρα, τα Τ-λεμφο κύτταρα,καθώς επίσης και
τα Μεγάλα Κοκκιώδη Κύτταρα Κύτταρα
Φυσικοί Φονιάδες Natural Killer Cells.
Τα Τ κύτταρα επεμβαίνουν τις περισσότερες φορές ακαριαία για να σταματήσουν αρχόμενες μολύνσεις του άνοσου συστήματος.
Στον αντίποδα,
τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα σταματούν μιαν ανοσοποιητική πράξηστο σημείο που πρέπει, πριν δηλαδή αυτή γίνει επιθετική, και οδηγήσει στην εμφάνιση αυτοάνοσων όπως είναι
ο Λύκος ή ο διαβήτης τύπου Ι.
Η έλλειψη , ή η πλημμελής ανάπτυξη, αυτών των ρυθμιστικών Τ κυττάρων, σχετίζεται με την εμφάνιση των αυτοάνοσων και φλεγμονωδών νόσων, ενώ όσοι διαθέτουν μεγαλύτερο, από τον φυσιολογικό, αριθμό ρυθμιστικών Τ κυττάρων, δεν είναι σε θέση,να καταπολεμήσουν τις μολύνσεις αποτελεσματικά.
Απ το
Flanders Institute for Biotechnology Laboratory for Autoimmune Genetics
του Πανεπιστημίου Leuven στο Βέλγιο,ανεκοινώθη πως
Τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα παράγονται συνεχώς στο σώμα μας, αλλά ο αριθμός τους διατηρείται σταθερός μέσω της ¨απόπτωσης ¨, μιας διεργασίας προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου.
Κατά τη διάρκεια της οποιας το κύτταρο συρρικνώνεται, η μιτοχονδριακή του μεμβράνη διαρρηγνύεται και το κύτταρο αποδομείται
Ο θάνατος είναι σημαντικός ,σε πολλούς τύπους ανοσοποιητικών κυττάρων, για την αντικατάσταση αυτών που είναι ελαττωματικά, κατεστραμμένα ή βρίσκονται σε έλλειψη.
Η απόφαση σχετικά με το κατά πόσον θα ζήσουν ή θα πεθάνουν ελέγχεται από μια ¨οικογένεια πρωτεϊνών
Bcl-2.
Η συγκεκριμένη ομάδα πρωτεϊνών αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τον αριθμό των ρυθμιστικώνΤ-κυττάρων.
Τα κύτταρα , έχουν γονιδιακή εντολή να πεθάνουν τη συγκεκριμμένη στιγμή, κι αυτό γίνεται με την απόπτωση
Οποιαδηποτε¨παρακοή¨έχει σαν αποτέλεσμα την πυροδότηση έναρξης της αλυσσιδωτής αντίδρασης της κακοήθειας, που καταλήγει και πάλι σε θάνατο, μόνο που αυτή τη φορά είναι ο θάνατος του οργανισμού σαν συνολον.
Αρα ουσιαστιά, η ¨παρακοή¨, οδηγεί εκ του ασφαλούς στο θάνατο,μόνο που αυτός επέρχεται με οδύνες, κακουχία, κι ο,τι η (μοιραία), αρρώστια συνεπάγεται.
Τί σημαίνει όμως αυτό.
Πως η υπακοή και η συμμόρφωση στον Νόμο,η προσεκτική επιλογη του ορθού δρόμου, η τήρηση κανόνων συμπεριφοράς, που χάραξε η πείρα κι η εμπειρία αιώνων ζωής, βοηθούν στη διατήρηση της ζωής, που έχει κάποιον συγκεκριμμένο σκοπό να μας πάει ήρεμα και με πρόγραμμα σε κάποιο λιμάνι προορισμού, ενεργεί και φέρνει αποτέλεσμα;
Είναι φυσικά κι η αναντίρρητη ψευδαίσθηση της ¨δυνάμεως¨ έναντι του άλλου, του ασθενούς
Εχουμε το παράδειγμα της τηλεφωνικής ομιλίας των μακαριστών:
Γέροντος Πορφυρίου και Γιώργη Παπαζάχου ¨ιατρών¨και των δύο, απο ξεχωριστή πλευρά ο καθένας.
¨Γιώργη θα πάμε στην κόλαση¨.
Μαζί σου Γέροντα κι εκεί πάω.
Γιώργη δεν αστειεύομαι.
Γιατί το λές Γέροντά μου; Μήπως παίρνω λεφτά απ το επάγγελμά μου;
Μήπως έχω τις υπέρογκες καταθέσεις;
Μήπως έχω τα πολυτελή αυτοκίνητα;
Οχι Γιώργη μου, αλλά μόλις πριν λίγο,πώς ένοιωσες όταν το ζευγάρι που είχες στο ιατρείο σου σε κοίταζε σαν Θεό, λέγοντάς ευχαριστώ για τη βοήθειά σου.
Τί ήταν το αεράκι αυτό που ένοιωσες να φυσάει μέσα σου;
Η ψευδαίσθηση της δύναμης, της εξουσίας, πάνω στον συνάνθρωπο, και μια πλούσια ζωή, γεμάτη απολαύσεις και ηδονές, είναι το κυρίαρχο στοιχείο στις ψυχές των περισσοτέρων νέων που επιλέγουν ενσυνείδητα , και με με ανοιχτά μάτια την υπακοή ,και αποδοχή των πειρασμών εκείνων , που Πρώτος μας υπέδειξε ο Χριστός οταν στην έρημο , μετά απο σαράντα μέρες νηστεία, αρνήθηκε στον διάβολο, που σαν Πρόσωπο προς Πρόσωπο του υπέβαλε.
Αρα να που βρίσκεται το κομβικό σημείο, όλης της ύπαρξης μας.
Στον Πειρασμό, Και Στην Υπακοή.
Πολύ σημαντική όντως η ανακοίνωση του Flanders Institute .
Αλλά δεν κάνει τίποτα περισσότερο παρά να επιβεβαιώνει, για μιαν ακόμη φορά, το αμετακίνητο του Νόμου εκείνου ,που Πρώτος ο Υιός του Ανθρώπου επεκύρωσε,
Μην Υποκύπτωντας Στους Πειρασμούς που Του πρότεινε ο Διάβολος σαν πρόσωπο προς Προσωπο κι όχι αορίστως.
Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου