Κατ αρχας, οφειλουμε να ξερουμε πως ο θυμός είναι σαν να αρπάζεις ένα αναμμένο κάρβουνο με σκοπό να το πετάξεις σε κάποιον.
Εσύ είσαι που θα καείς πρώτος.
Πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο άνθρωπος με τον οποίον θυμώνουμε έχει τις δικές του ανάγκες, τους δικούς του φόβους και τα δικά του προβλήματα.
Όταν οι ανάγκες μας δεν καλύπτονται βλέπουμε τους ανθρώπους ως εμπόδια που στέκονται ανάμεσα σε μας και σε αυτά που θέλουμε να έχουμε.
Τους βλέπουμε σαν αντικείμενα κι όχι σαν ανθρώπους με τους οποίους πρέπει να επικοινωνήσουμε και να συναναστραφούμε.
Όταν είμαστε εξοργισμένοι βλέπουμε τα πάντα σε μαύρο – άσπρο. Ο θυμός μάς κάνει να βλέπουμε πως οι άλλοι έχουν πάντα κακές προθέσεις ακόμα και αν μας πούνε ότι έκαναν λάθος, και ζητήσουν ειλικρινά συγγνώμη. Λεμε :
Το έκανες επίτηδες
Κι ομως, Θεωρειται υγιές να εκτονώνουμε τον θυμό μας αντί να τον κρατάμε, για να αποφύγουμε οποιαδήποτε ζημιά μπορεί να προκληθεί στην υγεία μας. Ωστόσο η εκτόνωση του θυμού είναι εξίσου επιβλαβής για την καρδιά και το ανοσο όσο και η παρακράτησή του.
Η ¨διαχείριση του θυμού¨ δεν σημαίνει ότι μαθαίνεις να εκτονώνεις τον θυμό σου ή να τον καταπνίγεις, αλλά ότι μαθαίνεις να θυμώνεις σπάνια, με μικρότερη ένταση και να ξέρεις τους λόγους για τους οποίους θυμώνεις.
Ενας σοφος συμβουλευει:
Κάθε φορά που αισθάνεσαι ότι χάνεις τον έλεγχο, Δες τον άλλον σαν ένα αβοήθητο νηπιο κι έτσι ο θυμός σου θα σβησει. Πώς μπορεις να θυμωσεις , μ ένα νηπιο.
Ο θυμός, συνηθως, έρχεται αστραπιαια.
Ετσι καλό είναι να προετοιμαστούμε.
Μαθαινουμε να αναπνεουμε..εννοειται από μια καθαρη μυτη
4 δευτερόλεπτα εισπνοή και 8 δευτερόλεπτα εκπνοή.Τοσο απλα.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου