ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ..ΖΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ο Αριστειδης , καποια στιγμη πηγε με φιλους υποψιασμενους οπως ειπε στο Αγιο Ορος.
Μεχρις εδω ολα καλα. 

Γοητευτικη η διαδικασια.

Το Διαμονητηριο οι αδειες, τα εισιτηρια, το καραβακι, ολα ομορφα και παραξενα για τον Αριστειδη.
Και να που εφτασαν καποια στιγμη στο Μοναστηρι προορισμου τους. Εκει αλλη εκπληξη για τον φτωχο Αριστειδη. 

Νεα παιδια 25 χρονων Μοναχοι. 

Δεν αντεξε , πλησιασε καποιον. Συνηθως οι νεοι Μοναχοι δεν μιλουν στο κοσμο. 

Αυτος με την αδεια του Γεροντα του τους μιλησε.
Γιατί γίνατε μοναχός;
Έγινα μοναχός για να αγγίξω έστω για λίγο Ουρανό.

Εγινα μοναχός, και έφυγα απ’τον κόσμο, γιατί αγαπώ τον κόσμο. Εγινα μοναχός για να πεθάνω ζώντας με τον Χριστό.
Εγινα μοναχός γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να δώσω στον Θεό μου, σαν αντίδωρο της Ζωής, παρά την ίδια μου την ζωή.

Τα αρνούνται όλα…κάθε επίγειο δεσμό, κάθε ηδονική φυλακή, κάθε κοσμική προσμονή.
Βλέπεις το πρόσωπό τους να λάμπει από χαρά, και βλέπεις στο πρόσωπό τους την απλότητα και την ειρήνη. 

Τα μάτια τους χάνονται μέσα στην αλμύρα των δακρύων, και όλη τους η ύπαρξη γίνεται μία ευχή υπέρ της του κόσμου σωτηρίας













Αυτοί είναι οι μοναχοί άνθρωποι που ζουν εκτός του κόσμου για τον κόσμο. 

Εχουν πεθάνει εκούσια για χάριν των πολλών, για χάρη της Αγάπης Του, για χάρη του Πατέρα τους.

Πεθαίνουν και αναπνέουν πλέον αφθαρσία. 

Φυλακίζονται εκούσια και ζουν πλέον ελεύθεροι.
Όταν ένας άνθρωπος προσέρχεται για να λάβει το μοναχικό σχήμα, ένα πράγμα χρειάζεται, ένα γεγονός έχει αποδεχτεί.
Ο θάνατός μου είναι κάτι το πεπερασμένο και όχι κάτι το μελλοντικό 

Εχω πεθάνει γιατί θέλω να ζήσω, θέλω να χαθώ γιατί θέλω να συν-υπάρχω με Εκείνον.
Ετσι κινειται πλεον ελεύθερος,  μέσα στις σκιές της ανυπαρξίας και της συντριβής  γι αυτό όμως και λάμπει σαν φάρος.

Πηγη :askitikon.eu