Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

 "εγώ ειμί το φως του κόσμου" 

(Ιω. η', 12), 

Η Εκκλησία και η Βασιλεία του Θεού συνδέονται με την θεοπτία, την όραση του ακτίστου φωτός 

Το φως αυτό ενεργεί κατά δύο τρόπους, φωτιστικό και καυστικό, κατά τον βαθμό της πνευματικής καταστάσεως του ανθρώπου. 

Οι Μαθητές αξιώθηκαν να δούν την θεουργία της ανθρώπινης φύσης του Χριστού, γιατί μεταμορφώθηκαν  οι ίδιοι.

Ο Πατήρ επιβεβαίωσε ότι Αυτός είναι ο Υιός Του ο αγαπητός, και το Άγιον Πνεύμα ήταν η νεφέλη φωτεινή που επισκίασε τους Μαθητάς.

Η μεταμόρφωση των Μαθητών έγινε στην ψυχοσωματική τους ύπαρξη. 

Οι Μαθητές δεν είδαν το θείο φως μόνο με τον νού τους, που είναι ο οφθαλμός της ψυχής, αλλά και με αυτές τις σωματικές αισθήσεις, οι οποίες όμως προηγουμένως δυναμώθηκαν μεταμορφώθηκαν από την άκτιστη ενέργεια του Θεού για να το δούν.

Κατά  τη Μεταμορφώση, όπως λέγει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος:έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φώς (Ματθ. ιζ', 2).

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς διδάσκει ότι τα λαμπρά ιμάτια είναι το γράμμα του λόγου του Θεού, το οποίο όμως φαίνεται λαμπρό σε αυτούς που βλέπουν 

εν πνεύματι τα του πνεύματος.

Αντίθετα, οι στοχαστές, δεν μπορούν να τα εξηγήσουν, αλλά ούτε και να τα καταλάβουν, ενώ τα εξηγούν οι θεόπτες. 

Αυτό σημαίνει ότι μόνον οι θεούμενοι μπορούν να καταλάβουν τον λόγο του Θεού αλλα και τον λόγο των θεουμένων.

Το ότι το σώμα του Χριστού κατέστη πηγή της ακτίστου Χάριτος έχει συνέπειες συνταρακτικές στην εκκλησιαστική ζωή. 

Μπορούμε να κοινωνήσουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.

Η θεία Κοινωνία ενεργεί ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου.

Η Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνει τί ακριβώς και ποιά είναι η Εκκλησία, αλλά και ποιός είναι ο σκοπός της. 

Κι αυτός είναι να οδηγήση τον άνθρωπο στην θέωση, που είναι η όραση του ακτίστου φωτός.

Το έργο των ποιμένων αποβλέπει σ αυτόν τον υψηλό στόχο. 

Η θέωση, δεν αποτελεί πολυτέλεια για την χριστιανική ζωή, αλλά είναι η μυστική εντελέχεια και ο βαθύτερος σκοπός της.

Οι Πατέρες, μιλώντας για την Μεταμόρφωση του Χριστού και την μέθεξη της θείας δόξης, κάνουν λόγο για προσωπική ανάβαση 

στο όρος της θεοπτίας.

Συνεχής είναι η κραυγή της Εκκλησίας:

Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αΐδιον.

Συμπερασματικά 

πρέπει να πούμε ότι η Μεταμόρφωση του Χριστού αποτελεί κεντρικό γεγονός στην ζωή Του , αλλά και βασικό σημείο στην ζωή του ανθρώπου. 

Γι’ αυτό δεν μπορεί να αναλυθή με καλές, ηθικές σκέψεις, εξάρσεις  συναισθηματικές ,αλλά μέσα στα πλαίσια της ορθοδόξου θεολογίας.

Άλλωστε, ζούμε μέσα στην Εκκλησία και δεν επιδιώκουμε απλώς να γίνουμε καλοί άνθρωποι, 

αλλά κατά Χάριν θεοί. 

Σ αυτό το ύψος μας καλεί η εκκλησιαστική ζωή και η ορθόδοξη θεολογία.