Posted on 8 Αυγούστου, 2019 by kosmaser
Πολλες φορες λεμε πως κάποιος ζει ανόητα
Ο τ α ν τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό του.
Δεν υπάρχει ίχνος προβληματισμού για τον οποιονδήποτε συνάνθρωπό του. Αυτός ο εγωισμός του, ως νοσηρή στροφή μόνον στον εαυτό του, δεν περιέχει ίχνος αναφοράς και προς τον Θεό.
Συνήθως, ακόμη και σε ασχέτους προς την πίστη του Θεού ανθρώπους ,σε στιγμές ευτυχίας τους ακούμε και ένα
δ ό ξ α τ ω Θ ε ώ .
Η διαγραφή του Θεού και του ανθρώπου όμως φέρνει άγχος.Αντί η ευημερια, να δίνει χαρά ως ευκαιρία, προσφοράς χαράς και σε άλλους, προσθέτει θλίψη και στενοχώρια
Εχουμε ψευδαίσθηση της αληθινής ζωής. Ξεχνουμε το πιο βέβαιο γεγονός της ζωής, την ύπαρξη του θανάτου.
Μας νανουριζει εκμαυλιστικα, σε επίπεδο σχεδόν αιωνιότητας , η στιγμιαια ευτυχια της παρούσας ζωής. Και καποια στιγμη ακουμε το φοβερο:
Την Ψυχήν Σου Α π α ι τ ο ύ σ ι ν Από Σου
Πώς λοιπόν πρέπει να ζει ο άνθρωπος, ώστε στο τέλος του να ακούσει με χαρά ότι ευαρέστησε τον Θεό;
Για τον σώφρονα άνθρωπο, ο Θεός είναι το κέντρο της ζωής του. Ο σώφρων άνθρωπος, δεν ζει με άγχη και ανασφάλειες. Και βεβαίως, ο σώφρων, έχει συναίσθηση της θνητότητας Και Της Φθαρτότητάς Του.¨Καθ’ ημέραν αποθνήσκει¨, με την έννοια ότι δεν τρέμει τον θάνατο, αλλά τον προσδοκά με χαρά, γνωρίζοντας ότι ο ίδιος ο Θεός θα παραλάβει την ψυχή του. Στην αντιθετη περιπτωση θ ακουσει το τελεσιδικο..
Άφρον σήμερα θα πεθάνεις .Οι δαίμονες,που
υ π α ρ χ ο υ ν Ζητάνε την ψυχή σου
Τότε είναι ο απόλυτος τρόμος και ο τριγμος των οδοντων . Μη γένοιτο.
Χαιρετε,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου