Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ

 Οι σχέσεις της Ορθοδόξου εκκλησίας με τον Χριστιανικό κόσμο ...




 διδασκαλία τς κκλησίας 

δέν προλθε πό  στοχασμούς σπουδαίων ἀνδρῶν περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου.

Προηγεῖται ἡ ἔλλαμψη στή καρδιά τοῦ ἀκηράτου φωτός τῆς θεογνωσίας, καί μετά τή διάνοιξη τῶν ὀφθαλμῶν τῆς διανοίας ἔρχεται ἡ κατανόηση τῶν εὐαγγελικῶν κηρυγμάτων.

Ἔχουμε νά κάνουμε μέ μιά μπειρική πιστήμη

Ὅπως τονίζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:

έν μπορον λοι νά φιλοσοφον περί Θεο", ἀλλά μόνον, "οἱ ἐξητασμένοι καί διαβεβηκότες ἐν θεωρίᾳ, καί πρό τούτων καί ψυχήν καί σῶμα κεκαθαρμένοι, ἢ καθαιρόμενοι, τό μετριώτατον",δηλαδή ο καθαροί στή ψυχή καί τό σμα ἢτουλάχιστον καί ὅσοι βρίσκονται στή διαδικασία αὐτῆς τῆς κάθαρσης.Ἰσχύει ὅτι καί σέ ὅλες τίς ἐπιστῆμες πού μελετοῦν τό τετραδιάστατο χωροχρονικό συνεχές, τό λεγόμενο  ὑλικό κόσμο, καί τά φαινόμενά του.

 γία Γραφή δέν εἶναι ἁπλῶς τό βιβλίο τῶν βιβλίων φορτωμένο μέ ἕνα μαγικό ἀλάθητο.

Εναι τό βασικό γχειρίδιο τς ατρικς πιστήμης.

Δέν ἔχει λάθος σέ ὅσες πληροφορίες ἔχουν νά κάνουν μέ αὐτά πού πρέπει νά ξέρουμε γιά νά σωθοῦμε. 

Ὅπως καί ἕνα σύγγραμμα ἰατρικῆς, μπορεῖ νά ἔχει λάθη ὀρθογραφικά ἢ σέ πληροφορίες περί γεωγραφίας, φυσικῆς, ἀστρονομίας, παλαιοντολογίας κ.λ.π. 

Σέ αὐτές τίς περιπτώσεις ἐκφράζει ἁπλῶς τίς ἀπόψεις τῆς ἐποχῆς τοῦ συγγραφέα. 

Δηλαδή  γιος δέχεται τήν ποκάλυψη, βλέπει τά ρρητα ρήματα καί μετά προσπαθεῖ, χρησιμοποιώντας τό μυαλό του καί τίς γνώσεις τῆς ἐποχῆς του, νά μιλήσει σέ τυφλούς γιά τό πράσινο, τό κόκκινο, τό κίτρινο.

Στήν οὐσία προσπαθεῖ νά μᾶς πεῖ ὅτι πάρχει δυνατότητα νά δομε· ὅτι τό νά εἴμαστε τυφλοί δέν εἶναι φυσιολογικό,

ὅπως νομίζουμε, καί ὅτι ὑπάρχει μιά συγκεκριμμένη μέθοδος πούν τήν κολουθήσουμε, θά θεραπευτομε.

Γι’ αὐτό τά λόγια τῆς Γραφῆς καί τῶν ἁγίων εἶναι ρήματα ζωῆς αἰωνίου, κουβαλνε τή ζωή καί θεραπεύουν.

Οἱ γραφές λοιπόν μᾶς μαθαίνουν λα ατά πού πρέπει νά ξέρουμε γιά νά σωθομε. Νά σωθομε χι σχατολογικά, νά πάρουμε δηλαδή  τό εἰσιτήριο γιά τόν παράδεισο θά γίνει ἴσως κι’ αὐτό ἀλλά ἐδῶ, στό νῦν αἰῶνα, σώζομαι, γίνομαι σωστός, γιής.

Ἐνῶ βρίσκομαι σέ λάθος κατάσταση, σέ λάθος κατεύθυνση, εἶμαι ἄρρωστος· θεραπεύομαι, βρίσκω τή σωστή  κατεύθυνση ἐπανέρχομαι στή σωστή κατάσταση, περνάει κανείς  ἀπό  τό  θάνατο στή ζωή, γίνεται σκεῦος ἐκλογῆς, βιώνει τήν ἀνάσταση. 

 Βασιλεία το Θεο δέν ναφέρεται μόνο στήν λλη ζωή.

Αὐτό τό ἀπομόνωσαν στή Δύση τό Μεσαίωνα γιά νά  χειραγωγοῦν καί νά καταδυναστεύουν τούς ἀνθρώπους. 

Τούς ἐνδιέφερε νά γίνουν κράτος ἐν κράτει, ἁπλῶς νά ἔχουν καί νά ἀσκοῦν ἀνθρώπινη δύναμη καί ἐξουσία· γι’ αὐτό  χρειάζονταν χρήματα, πολλά χρήματα, συγχωροχάρτια.   

"λθέτω  Βασιλεία Σου". 

Τί ζητμε δηλαδή νά πεθάνουμε μιά ρα ρχύτερα;

Ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε νά ζητᾶμε νά μᾶς δοθεῖ νά βιώσουμε τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν πό τό νν αἰῶνα.  

Εἶναι ἐντολή τοῦ Χριστοῦ νά ζητᾶμε καί νά παρακαλᾶμε  

νά ζήσουμε τήν θέωση πό ατή μας τήν πίγεια ζωή.

Ἄς διαβάσουμε τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς ἀκολουθίας τοῦ γάμου ὡς θεραπευτικό κειμένο γραμμένο πό  κάποιο  μπειρο γιατρό.

Ἀπό τούς δεκατέσσερις στίχους τοῦ ἀναγνώσματος οἱ δύο πρῶτοι ἀπευθύνονται καί στούς δύο, οἱ ἑπόμενοι τέσσερεις στή γυναίκα καί οἱ τελευταῖοι ὀκτώ στόν ἄνδρα. 

κε τέσσερις φορές ζητάει πό τόν νδρα νά γαπάει τή γυναίκα του καί μόλις στό τέλος τοῦ τελευταίου στίχου τοῦ ἀναγνώσματος, τοῦ Ε' κεφαλαίου πρός Ἐφεσίους  ἀπευθύνεται στή γυναίκα μέ τό τόσο γνωστό  καί  παρεξηγημένο

" δέ γυνή να φοβται τόν νδρα".

πό τόν νδρα ζητάει νά γαπάει τήν γυναίκα. 

Μετά τήν πτώση κυριαρχεῖ ἡ φθορά καί ὁ θάνατος. 

Καταντήσαμε νά ζοῦμε σάν τά ζῶα. 

Κυριαρχεῖται καί καταδυναστεύεται ὁ ἄνθρωπος, ἡ εἰκόνα τοῦ Κυρίου, ἀπό τά ἔνστικτα. 

Στή φύση βλέπουμε τι τό θηλυκό χει μφυτη τήν γάπη καί τή στοργή.Θεωρε  ποστόλος δεδομένη τήν γάπη στή γυναίκα, δέν τς ζητ νά γαπάει τόν νδρα της.

Τήν προτρέπει νά τόν φοβται. 

Νά φοβᾶται μήπως ἐκεῖνος ἐκμεταλλευτεῖ τήν ἀγάπη της. Νά φοβᾶται μήπως ἐκείνη ἐκμεταλλευτεῖ τήν ἀγάπη της· μήπως ἀπό τήν πολλή της τήν ἀγάπη φέρεται ἀδιάκριτα, μέ παρρησία, ἄθελά της τόν προσβάλλει, γενικά  ὑπερβάλλει  καί σβήνει καί τή λίγη γάπη πού τυχόν χει  ντρας της·

 "οὐδέν οὕτω διαλύειν ἀγάπην ὡς ἡ παρρησία, πέφυκε, καί μῖσος ἐργάζεσθαι" (Κλιμαξ).

Πολύ βαρύτερη λοιπόν  σθένεια το νδρα. Πολύ σχυρότερο τό φάρμακο πού το δίνει. 

γάπα, γάπα, γάπα, γάπα.

Κανονικά θά ἔπρεπε νά αἰσθάνονται οἱ ἄνδρες προσβεβλημένοι ἀπό τό ἀνάγνωσμα· δηλαδή τί, εἶναι πέτρες ψυχρές καί παγερές, δέν ἔχουνε καθόλου ἀγάπη; Διαβάζουμε ὅμως τά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας χωρίς νά γνωρίζουμε τίς προϋποθέσεις της καί τά παρεξηγοῦμε.

Τά καταλαβαίνουμε κοινωνικά καί ἐκεῖ ἀκριβῶς πού ὑπάρχει τιμή ἐμεῖς βλέπουμε ὑποτίμηση. 

Πατάει τό πόδι ἡ ἐλαφρόμυαλη, τρώει τή σφαλιάρα καί διαλύεται ὁ γάμος πρίν καλά καλά ἀρχίσει.

Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα. 

Χωρίς φιλαυτία, ὄχι πρός ἴδιον τέλος, ὄχι ἀπό συμφέρον, γιά καλοπέραση, ἀλλά μέ τήν ἀγάπη πού "οὐ ζητεῖ τά ἐαυτῆς".

Τέσσερα γάπα γιά τόν νδρα καί να φοβοῦ γιά  τή γυναίκα

Ἀγάπη μετά φόβου καί, ὅταν ἔρθη μέ τό καλό ἡ ἀγάπη πού ἔξω βάλλει τό φόβο, ἡ ἀγάπη πού οὐδέποτε πίπτει, 

γάπα καί κνε ,τι θέλεις.




Υπέρ της ενότητας της Ρωσικής Εκκλησίας | ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου