Ο μεγάλος Εφέσιος αποκαλούμενος σκοτεινός φιλόσοφος του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος – μπόρεσε να συλλάβει την αλήθεια για την ανθρώπινη ψυχή, διατυπώνοντάς την με μια απέριττη αλλά και συγκλονιστική σαφήνεια.
Η φιλοσοφία του, επηρέασε φανερά τον Ελβετό ψυχίατρο Carl G.Jung,που ενσωμάτωσε στο φιλοσοφικό του σύστημα αλλά και στις μεθόδους ψυχοθεραπείας που εφηρμοσε, τον Νόμο της Εναντιο-δρομίας ο οποίος βασίζεται στη φιλοσοφία του Ηράκλειτου περί αρμονίας των αντιθέτων.
Ο Jung απέδωσε την έμπνευση και τη φιλοσοφική σύλληψη αυτού του Νόμου στον ίδιο τον Ηράκλειτο, ο οποίος πρώτος μίλησε για την επιτακτική ανάγκη της συνένωσης των αντιθέτων,τόσο μέσα στη Φύση όσο και μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο.
Πάνω σε αυτή την αρχή, ο Jung προσπαθούσε πάντα στη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής του πορείας να απλώσει μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο φαινομενικά αντίθετα στοιχεία στην προσωπικότητα των εκάστοτε ασθενών του:
Στο συνειδητό από τη μία με την ορθολογική σκέψη και τον κριτικό νου, και το ασυνείδητο από την άλλη με όλες τις αρχέγονες και ατιθάσευτες ενέργειες του.
Aυτή η συνύπαρξη συνειδητού και ασυνείδητου, με τις εκ διαμέτρου αντίθετες δυνάμεις τους, ήταν για τον Jung το κλειδί της ψυχικής ισορροπίας κάθε ανθρώπου,όπως ακριβώς για τον Ηράκλειτο η θαυμαστή τάξη και λειτουργίας του Σύμπαντος βασιζόταν στην αρμονία των αντίθετων στοιχείων μέσα στη Φύση:
Μέρα και νύχτα, φως και σκοτάδι, ζέστη και κρύο, χειμώνας και καλοκαίρι.
Η ισορροπία των αντιθέτων
Για τον Jung, ο Νόμος της Εναντιοδρομίας είναι ο πιο σοφός ψυχολογικός νόμος, αφού εξυπηρετεί την πορεία του ανθρώπου προς την αυτο πραγμάτωσή του, μέσα από τον επανα προσδιορισμό και την εκ νέου νοηματοδότηση της ζωής του.
Σύμφωνα με το Νόμο της Εναντιοδρομίας, όταν μία ενεργειακή ροή, ένα ψυχικό δυναμικό αναπτυχθεί μονομερώς και παγιωθεί ως τρόπος ή στάση ζωής χωρίς τη συμπλήρωση του αντιθέτου του θα φτάσει στο ανώτατο σημείο ανάπτυξης και εκδήλωσης και μετά θα ακολουθήσει μία διαμετρικά αντίθετη πορεία από την αρχική, για να μπορέσει η εκδηλωθείσα ψυχική ενέργεια να συμπεριλάβει και να αφομοιώσει το αντίθετό της, που μέχρι τότε είχε παραμεληθεί. Ο Jung είχε πεί πως κάθε ενέργεια έχει δύο πόλους. Σκοπός της Εναντιοδρομίας είναι η ισορροπία των δύο αυτών αντίθετων πόλων.
Για παράδειγμα, όταν κάποιος έχει εκφράσει μια μονοδιάστατη ζωή, βασισμένη στην ηδονή, τη συναισθηματική έξαψη και την ενστικτώδη διέγερση σε βάρος όμως της συλλογικής διάστασης της ψυχής του , με άξονα ικανοποίησης μόνο τη δική του ψυχή και τις εγωκεντρικές της ανάγκες, τότε θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή αυτού του ατόμου, είτε ένα απροσδόκητο, συνταρακτικό γεγονός , με τη μορφή ενός σοβαρού ατυχήματος ή μιας καταλυτικής ατυχίας, είτε ένα ανεξήγητο, αλλά επίμονο σύμπτωμα ψυχοσωματικό ή οργανικό, είτε μία παρατεταμένη, βαθιά μελαγχολία, ή ακόμα μια τυραννική ιδεοληψία, φοβίες που πρίν δεν υπήρχαν και μοιαζουν ακατανόητες, έντονες υποχονδριακές τάσεις που θα εκδηλωθούν ως μία σχεδόν οριακή κατάσταση ανάμεσα στην κατάρρευση και την ανύψωση ώστε να μπορέσει η μέχρι τότε μονομερής και εγωκεντρική έκφραση της συμπεριφορας , να μεταστοιχειωθεί
Ο Νόμος της Εναντιοδρομίας, έχει τις δικές του συνέπειες. Μια ζωή στραμμένη αποκλειστικά στον αισθησιασμό, θα φέρει δυσλειτουργίες και κατάθλιψη. Βέβαια, μπορεί να ισχύσει και στην αντίθετη περίπτωση:
Κάποιος που ζει μια αποστειρωμένη συναισθηματικά ζωή, χάριν της διανόησης μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα ανίας, κατάθλιψης, συναισθηματικού κενού, που θα του υπενθυμίζουν πάντα ότι ένα κομμάτι του εαυτού του λιγότερο πνευματικό αλλά εξίσου σημαντικό έχει μείνει ανέκφραστο και ανολοκλήρωτο.
πηγή: http://www.foodenergy.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου