Διαβαζουμε στο βιβλίο
¨Στοχασμοί περί καλού και κακού¨
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Εκδόσεις – Εν πλω.
Ένας στρατηγός κοίταζε ψυχρά τον στρατό του στη μάχη, πως πηγαίνουν την μια στιγμή μπροστά την άλλη πίσω.
Όταν οι φοβισμένοι υπασπιστές του μετέφεραν την ολοκληρωτική ήττα, αυτός δεν άλλαξε καθόλου.
Πώς έτσι; τον ρωτούσαν αργότερα. Κι αυτός απάντησε:
Όταν με γέννησε η μητέρα μου, εγώ δεν ήξερα ούτε για ήττα, ούτε για νίκη.
Γιατί σαν ώριμος άνθρωπος, δεν θα μπορούσα να έχω την ίδια στάση που είχα σαν βρέφος;
Ή εκείνα τα παρόμοια λόγια του δίκαιου Ιώβ:
Γυμνός βγήκα από την κοιλία της μητέρας μου, γυμνός και θα επιστρέψω .
Ας μην ξεχναμε πως, Ο άνεμος μπορεί να κουνήσει μια βελανιδιά όσο θέλει, η ρίζα της βελανιδιάς θα παραμείνει ήρεμη
Η βελανιδιά ρίζωσε βαθιά στη γη, και τούτο είναι εκείνο που την σώζει απ’ όλους τους ανέμους.
Έτσι κι εσύ πρέπει με την ψυχή, με τη ρίζα της ψυχής σου, βαθιά να ριζώσεις στον Θεό και τούτο είναι το μόνο που μπορεί να σε σώσει απ’ όλους τους επικίνδυνους κυματισμούς και τις αμφιταλαντεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου