Η ΕΙΚΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ..ΚΙ Η ΚΤΙΣΗ

Ερώτημα:  είναι πραγ­ματικότητα,  ό,τι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, ή μήπως ένα δημιούργημα του μυαλού μας. 

Ας δούμε την άποψη της επιστήμης για τ φαινομένο της ¨συναισθησίας¨.  δηλαδη της ¨νευρολογικής¨ ανάμιξης

των αισθήσεων. 

Ένας άνθρωπος, που χαρακτηρίζεται από συναισθησία, είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να ¨ακούει¨ τις οσμές, να ¨βλέπει¨ και να ¨μυρίζει¨ τους ήχους. 

Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι το να βλέπει κανείς ήχους και το να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα Στη συναισθησία εμφανίζεται πιο έντονα το φαινόμενο της ανάμιξης των αισθήσεων, το οποίο είναι φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Σε όλους για παράδειγμα η γεύση επηρεάζεται από την ακοή  τα πατατάκια που τρώμε μπροστά σε μικρόφωνο φαίνονται 15%  πιο κριτσανιστά αν στα ακουστικά μέσω των οποίων ακούμε το σπάσιμό τους έχουν ενισχυθεί ο υψηλές συχνότητες, ενώ αν έχουν ενισχυθεί οι χαμηλές έναντι των υψηλών έχουμε την αίσθηση της.. νωπότητας…αυτό κι αν είναι εικονικότητα , η ακοή από την όραση,ο ίδιος φθόγγος, το «μπα», ακούγεται «φα» αν συνδυάζεταιμε την ψευδή εικόνα κάποιου που προφέρει το «φα» και ακουμπά τα χείλη του στα δόντια του κλπ. Σε όσους αποδίδεται πως έχουν συναισθησία, η επίδραση της μίας αίσθησης στην άλλη είναι ιδιαίτερα έντονη και η γενική αίσθηση

του παρατηρούμενου εμφανίζεται πιο πλούσια. Η συναισθησία συναντάται συχνά ως σύμπτωμα του Αυτισμού και του συνδρόμου Άσπεργκερ,  αλλά όχι αποκλειστικά. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα τηςχρήσης παραισθησιογόνων ψυχοενεργών, όπως το L.S.D. και η Μεσκαλίνη, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι είναι συναισθητικοί χωρίς να πάσχουν από κάποια ασθένεια και χωρίς να κάνουν χρήση ψυχοενεργών. 

Οι συναισθητικοί συχνά αναφέρουν συσχετίσεις ανάμεσα στις αποχρώσεις των χρωμάτων,τους τόνους των ήχων και στην ένταση των γεύσεων. Για παράδειγμα ένας συναισθητικός είναι πιθανό να «δει» ένα περισσότερο έντονο κόκκινο χρώμα καθώς ανεβαίνει η συχνότητα ενός ήχου ή μία απαλή επιφάνεια μπορεί να έχει 

«γλυκιά» γεύση.Οι συσχετίσεις αυτές των αισθήσεων για τους συναισθητικούς δεν είναι καθόλου μεταφορικές.Για αυτούς «πραγματικά» τα χρώματα έχουν γεύση, οι οσμές ηχούν κ.λ.π. και η εμπειρία τους αυτή είναι διαρκής σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ωστόσο, κάποιες φορές η περίεργη

αυτή ιδιαιτεροτητα χάνει την έντασή της κατά την ενηλικίωση ή μετά από αυτήν. Ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της συναισθησίας είναι το ότι συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και όταν το άτομο χάνει την ικανότητα μίας αίσθησης. Για παράδειγμα ένα άτομο που μπορεί να δει τους ήχους εξακολουθεί να το κάνει αυτό  ακόμα και αν τυφλωθεί κάποια στιγμή στη ζωή του.

 

Το ότι τα ερεθίσματα, τα οποία δέχεται το μάτι μας, μπορούμε να τα σχηματοποιήσουμε ως ήχους και τα ερεθίσματα που δέχονται τα αφτιά μας ως χρώματα και σχήματα, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ¨οι εντυπώσεις των αισθήσεων¨, άρα και ο κόσμος που αντιλαμβα­νόμαστε, είναι αποτέλεσμα της δομής του εγκεφάλου μας και όχι μια.. αντικειμενική πραγματικότητα. Δεχόμενοι όμως ότι η ανθρώπινη βιολογία,  μέσω των νευρώνων, δεν μεταφέρει στον εγκέφαλο ενεργειακά σήματα μικρότερης ενέργειας από μια ελάχιστη, σημαίνει ότι δεν γίνονται αντιληπτά από εμάς.. πολλά γεγονότα του εξωτερικού κόσμου. 

   

    

Ο Τσαρλς Μιούζες (Charles A(rthur) Muses (28 April 1919–2000), was an esoteric philosopher who wrote

articles and books under various pseudonyms(including Musès, Musaios, Kyril Demys, Arthur Fontaine, Kenneth Demarest and Carl von Balmadis). He founded the Lion Path, a shamanistic movement. He held unusual and controversial views relating to mathematics, physics,

philosophy, and many other fields.)  στο βιβλίο του ¨Συνείδηση και πραγματικότητα¨  λέει πως όλα τα αντικείμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε,  είναι

τρισ­διάστατες εικόνες που σχηματίζονται από κύματακάτω από την επίδραση ηλεκτρομαγνητικών  και πυρηνικών διαδικασιών.

 

Όλα τα αντικείμενα του κόσμου είναι.. τρισδιάστατες ει­κόνες που σχηματίζονται με ηλεκτρομαγνητικό τρόπο, εικόνες ενός ¨υπερ-ολογράμματος¨.  

Όμως, για την πλάνη των αισθήσεων

παίρνει θέση και η Θεωρία της Σχετικότητας. Ας δούμε κάπως καλύτερα αυτή τη θέση.Όπως γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης της νευροφυσιολογίας, ¨μορ­φές και σχήματα¨τα οποία εξελίσσονται σε χώρους περισσοτέρων των τριών διαστάσεων, ακόμα και αν περιγράφονται από  την.. Ευκλείδεια Γεωμετρία,  δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά  από τις ανθρώπι­νες αισθήσεις.

Όμως, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας,το Σύμπαν μας είναι τεσσάρων διαστάσεων.Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να αντι­λαμβανόμαστε τίποτα μέσα σε αυτό. Τι είναι λοιπόν αυτό που αντι­λαμβανόμαστε  μέσω των αισθήσεών μας σαν πραγματικότητα; 

Σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, η αισθητή συμπαντική πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ¨η προβολή το είδωλο, το καθρέφτισμα  όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο , αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν  ψεύτικο τρισδιάστατο χώρο, που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας.

 

Το χώρο αυτό η θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski. Τα παράδοξα φαινόμενα της θεωρίας της Σχετικότητας διαστολές και συστολές του χρόνου,του μήκους, της μάζας κ,λπ., καθώς και όλες οι περίεργες μετρήσεις, δεν γίνονται μέσα στο πραγματικό 

Σύμ­παν,άρα δεν το περιγράφουν. Τα σχετικιστικά γεγονότα,

οι μορφές και τα σχήματα του κόσμου που μας περιβάλλει, είναι οι προβολές του, οι παραμορφωμένες εικόνες του,

πάνω σε έναν ψεύτικο  χώρο που κατασκευάζει η φυσιολογία ( μας ).. μέσω του εγκεφάλου μας.Ας δούμε όμως και ένα άλλο παράδοξο γεγονός,το οποίο μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ορατό Σύμπαν δεν αποτελεί παρά μια ψευδή εικόνα μιας άλλης μη αισθητής πραγματικότητας. 

Επειδή η ταχύτητα του φωτός είναι πεπερασμένη,η ακτινοβολία, άρα και οι εικόνες, των μακρινών γαλαξιών ταξιδεύουν για εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια

για να φτάσουν μέχρι τον παρατηρητή. Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή που βλέπουμε ένα μακρινό γαλαξία, αυτός μπορεί να έχει καταστραφεί.

Όπως γίνεται φανερό, λόγω αυτού του γεγονότος,μέσω των αισθήσεων και των επιστημονικών οργάνων μας,

δεν μελετάμε τους γαλαξίες όπως είναι τώρα, αλλά τις παρελθοντικές εικόνες τους.

 

Το Σύμπαν των παρατηρήσεών μας δεν είναι το πραγματικό τωρινό Σύμπαν, αλλά αποτελεί μία εικόνα του παρελθόντος του. ¨Η νέα αυτή εικόνα¨ της συμπαντικής πραγματικότητας δημιουργεί νέα πολιτισμικά δεδομένα. Η συνειδητοποίηση της ψευδαίσθησης των εικόνων των ανθρώπινων αισθήσεων

μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε καινούργια μονοπάτια σκέψης 

και συνειδητότητας.

Στην γνώση ότι δεν υπάρχουν ποτέ άνθρωποι απομονωμένοι. Δεν τους χωρίζει κενό. Τους συνδέει φως, ακτινοβολία εδώ έχει λόγο η Μόνη ¨καινούργια¨ εντολή του Χριστού,

περι της μεταξύ μας Αγάπης  Είναι πυκνώματα του ίδιου υλικού και πάντοτε επικοινωνούν μεταξύ τους.

Μέσω αυτής της φυσικής γνώσης μπορούμε να κατανοήσουμε ότι αν νοιώθουμε ψυχικά μόνοι, 

είναι γιατί δεν κατανοούμε τη συνέχεια των πάντων μέσα στο Σύμπαν, δεν την αισθανόμαστε, δεν έχουμε αυξήσει την ευαισθησία των αισθήσεων μας, σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι.

 

Η μοναξιά είναι προσωπικό μας πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα της φύσης. Δεν δημιουργηθηκαμε για να είμαστε μόνοι γίναμε μόνοι. Βιώνουμε τη μοναξιά που είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δικής μας αντίληψης, της δικής μας άγνοιας. της δικής μας επιλογής να μην αγαπάμε 

Η προσφορά αυτής της αλήθειας αποτελεί ένα σπάνιο δώρο από μέρους της επιστήμης στην κοινωνία του μέλλοντος..

Το ότι αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι όπως είπαμε μια ιδιομορφία των αισθήσεων μας.

Αυτός ο ¨άνθρωπος¨ έχει διαμορφώσει έτσι τα αισθητήρια όργανά του, μετά την πρόσληψη των δερματίνων χιτώνων,

ώστε να κάνει εύκολη και όμορφη τη  σύντομη  ζωή του.

Η κτίση είναι έτσι γιατί είμαστε κατασκευασμένοι,αλλά και κοινωνικά εκπαιδευμένοι, ώστε να την αντιλαμβανόμαστε με αυτόν τον τρόπο.

Όλες οι επιστημονικές απόψεις ,οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η σύγχρονες απόψεις των Θετικών Επιστημών, έχουν διεμβολίσει δραματικά περιοχές σκέψης

που παραδοσιακά ανήκαν στην Αριστοτελική μεταφυσική, που η Ορθόδοξη θεολογια ήρθε να καταργήσει .

Παρόλα αυτά, το βέβαιο είναι ότι και σ αυτές τις περιπτώσεις, η φυσική διερεύνηση εξακολουθεί να κρατάει όλο το θετικό χαρακτήρα της και να είναι αποδεικτική. Για το λόγο αυτό, όπως λέγεται από τους φυσικούς, 

¨η κβαντική φυσική¨ είναι η… θεολογία του μέλλοντος,ή καλύτερα η Θεολογία ηταν ανεκαθεν η κβαντική αντίληψη της Κτίσης σύγχρονης Φυσικής και Αστροφυσικής.    

 

Η Ανάσταση, που βιωσαμε χτες.. είναι ουσιαστικά η κατάργηση του Θανάτου, σαν φόβητρου του σύγχρονου, Χαμένου Στην Εικονικότητα Του Κόσμου Της Κτίσεως Αμετανόητου Ανθρώπου…μια και ο μετανοημένος δεν φοβάται, αλλά συμπροσευχόμενος, χαίρεται την δια του Θανάτου εξαφάνιση του φόβου του θανάτου.

Χριστος Ανεστη..