ΓΙΑΤΙ ΛΕΝΕ ΤΟΝ ΑΔΑΜ..ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟ..

Γιατί, λένε τον Αδάμ πρωτόπλαστο;

Ο Πρωτόπλαστος, ο πρώτος Αδάμ,

παρακουσε, εξέπεσε και έγινε  η

αιτία της φθοράς και του θανάτου.

 

Ο Αδαμ Δεν Ειναι Ο Βιολογικος,

Δεν Ειναι Ο Ιστορικος Προπατωρ 

Της Ανθρωποτητας, 

Αλλά Ο Οντολογικός 

Όχι Μόνο Της Ανθρωπότητας, 

Αλλά Ολόκληρης Της Κτίσης. 

Είναι Η Ρίζα Του Σύμπαντος Όπως Το Βλέπουμε

Και Το Ξέρουμε Σήμερα. 

Ειναι Ο Διαλεγμενος, Ο Επίλεκτος Απο Το Θεο

Ανθρωπος, Που Ανακεφαλαιωσε Στο Προσωπο

Του Ολοκληρη Την Κτιση,Οπως Την Επλασε 

Ο Θεος Για Να Αντιμετωπισει Τις Συνεπειες

Της Επιθεσης Του διαβόλου. 

Αυτης Της Κτισης, Που Ειναι Χωρισμενη

Σε Αρσενικα Και Θηλυκα Οντα,

Που Φερει Επανω Της, Τους Δερματινους 

Χιτωνες, Την Βιολογικη Μας Φυση,την φθορά και 

την θνητότητα Την Ελξη Των Δυο Φυλων,Την 

Αναγκη Της Υλικης Τροφης,Του 

Πολλαπλασιασμου,Της Αμυνας Και Του Θανατου.

Ο Αδαμ Ειναι Ο Αντιπροσωπος Της Κτισης,  

Αυτος Που Εδειξε Την Κληση Της Κτισης  Στην 

Αιωνια Ζωη Της Αφθαρσιας Στον Παραδεισο  

Αλλά Και Την Πτώση Της Κτίσης Στη Ζωή 

Της Λύπης Και Του Στεναγμού, Τη Ζωή Του 

Ιδρώτα Και Της Αναμονής Του Θανάτου  

(Γεν. γ΄ 16-19).

Ο Αδαμ Ειναι Αυτος Που Εδειξε Στο Φθαρτο 

Τουτο Κοσμο, Σε Ποια Δοξα Και Σε Ποια 

Μακαριοτητα Ειναι Καλεσμενος Ο Ανθρωπος,

Πώς Ειναι Ο Ανθρωπος Κοντα Στο Θεο, 

Αλλα Και Σε Ποια Καταντια Κατρακυλαει, 

Οταν Φυγει Μακρυα Του. 

Ο Αδαμ Εδειξε Ποσο Μεγαλος Ειναι 

Ο Ανθρωπος,Αλλά Και Πόσο Μικρός 

Και Τιποτένιος.

Ποσο τιποτενιος και δυστυχισμενος 

ειναι μονος του Και Ποσο Μακαριος, 

Οταν Παραδεχθει Να Μεινει Κατω Απο 

Τη Θαλπωρη Της Αγαπης Του Πλαστη Του.

Ο Αδαμ Ειναι Ο Αρχηγος Του Ανθρωπινου 

Γενους Στην Αμαρτια,Την Πτωση Και Την 

Ανυπακοη,Αλλα Και Αρχηγος  Στην 

Επιστροφη Στον Πλαστη Του. Ειναι Ο Αρχηγος 

Στην Πτωση, Γιατι Ειναι  

Ο Πιο Αδικαιολόγητος Αμαρτωλος.Είναι ο 

αρχηγός στην επιστροφή της μετανοίας,  

Γιατι Πρωτος Επεστρεψε Στον Κυριο Απ' Ολους 

Τους Αμαρτωλους Της Γης.

Ειναι Ο Πιο Αδικαιολογητος Αμαρτωλος,

Γιατι Κανεις Δεν Απήλαυσε Σαν Κι Αυτον Τη 

Χαρη Του Θεου Και Τον Παραδεισο, Γιατι Κανεις 

Αλλος, Δεν Δεχθηκε Στο Προσωπο Του Αμεσα 

Το Εμφυσημα Του Αγιου Πνευματος,Γιατι Κανεις 

Αλλος, Πριν Απ' Αυτον, Δεν Ειδε Το Χριστο Και 

Δε Μιλησε Μαζι Του  Και Δεν Καθοδηγηθηκε 

Απο Τις Εντολες Του.

Το Βιβλίο Της Γενέσεως 

χωρίζεται Σε Δύο Ενότητες.

Η Πρωτη Ενοτητα,Το Πρωτο Κεφαλαιο 

Και Οι Τρεις Πρωτοι Στιχοι Του Δευτερου 

Κεφαλαιου,Αναφέρονται Στη Δημιουργία Του 

Κόσμου Και Της Ανθρωπότητας Ολόκληρης. 

Η Δευτερη Ενοτητα,Το Υπολοιπο Βιβλιο,Απο 

Τον Στιχο 4 Του Δευτερου Κεφαλαιου Μεχρι Το 

Τελος,Δεν Ειναι Αλλο Απο Την Ιστορια 

Των Ανθρωπων Εκεινων Στους Οποιους

Αποκαλυφθηκε Ο Θεος,

Οι Οποιοι Γνωριζαν Το Θεο Και Αμαρταναν  

Και Μετανοουσαν Ενωπιον Του. 

Ειναι Η Ιστορια Του Αδαμ Και Των

Απογονων Του.

Το Πρωτο Κεφαλαιο, Η Πρωτη Ενοτης, 

Δεν Αναφερει Τιποτε Για Τον Αδαμ 

Και Την Ευα, 

Δεν Αναφερει Τιποτε Για Τον Παραδεισο, 

Δεν Αναφερει Τιποτε Για Το Εμφυσημα, 

Αναφερει, Και Μαλιστα Τονιζει Εντονα,Ότι: 

Ο Ανθρωπος Δημιουργηθηκε Κατ' Εικονα 

Της Αγιας Τριαδος: 

"Και είπεν ο Θεός:

Ποιήσωμεν Άνθρωπον Κατ' Εικόνα Ημετέραν

Και Καθ' Ομοίωσιν. 

Ειναι Χαρακτηριστικη Η Εναλλαγη Του Ενικου,

Και Του Πληθυντικου, Τοσο Οταν Αναφερεται

Στο Θεο, Οσο Και Οταν Αναφερεται 

Στον Ανθρωπο. 

Αυτη Η Εναλλαγη Ειναι Το Κλειδι Για 

Την Κατανοηση Του Κειμενου:

 

Και είπεν ο Θεός: (Ενικός) 

Ποιήσωμεν (Πληθυντικός) 

Άνθρωπον (Ενικος) κατ' εικόνα (Ενικός) 

Ημετέραν και καθ' Ομοίωσιν, 

Και Αρχέτωσαν (Πληθυντικός) 

Τι βγαίνει από αυτές τις εναλλαγές ενικού 

και πληθυντικού;

Ο Θεος Ειναι Ενας,είπεν ο Θεός, 

Σε Τρία Πρόσωπα (ποιήσωμεν).

Το Ιδιο Ειναι Ο Ανθρωπος. 

Ολοκληρη Η Ανθρωποτης 

Ειναι Στην Ουσια Ενας  Ανθρωπος.

Μία Φύσις με δισεκατομμύρια υποστάσεις.

Μήπως γι αυτό και η καινή εντολή του

Χριστού , να αγαπάμε αλλήλους;

Μήπως ο χειρότερος εχθρός μας βρίσκεται 

κρυμένος μέσα μας, καλά καμουφλαρισμένος  απ 

τις ιδιότητες της ξεχωριστής υποστασεως.

Μας βοηθά η χαρτογράφηση του DNA, απο 

την οποία προέκυψε οτι γονιδιακά διαφέρουμε 

ελάχιστα και τα 7 + δις άνθρώπων 

που κατοικούμε σήμερα τον πλανήτη.

 

Ποιήσωμεν Άνθρωπον.

Η Φυση Του Ανθρωπου Ειναι,Οπως Και 

Η Φυση Του Θεου,Μία ,Και Κοινή. 

Σε Όλα ΤαΠρόσωπα.Τα Προσωπα, Ομως, 

Ειναι Πολλα ( Και Αρχέτωσαν ). 

Η Εικονα, Ολων Των Προσωπων Ειναι Μια :

Ο Σαρκωθεις Λογος Του Θεου,

Δι' Ου Τα Παντα Εγενετο,

Που Ειναι Εικονα Του Θεου Του Αορατου.

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον,

Κατ' Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον.

Αυτος Ο Ανθρωπος, Που Εγινε Κατ' Εικονα

Θεου, Ειναι ¨Ολος Ο Ανθρωπος¨, 

Ολοκληρη Η Ανθρωποτης Και Ο Καθενας Μας 

Ξεχωριστα Σαν Προσωπο.

Όλοι Ειμαστε Δημιουργημενοι Κατ' Εικονα 

Θεου, Και Ολοι Ειμαστε Καλεσμενοι Στο Καθ' 

Ομοιωσιν,Στο Να Ομοιασουμε Με Το Θεο.

Ειμαστε Ολοι Καλεσμενοι Στη Θεωση, 

Που Μονον Η Κατοικηση Μεσα Μας Του Αγιου 

Πνευματος Μας Χαριζει.Όμως, Αν Και 

Ειμαστε Ολοι Κατ' ΕικοναΔημιουργημενοι 

Χωρις Να Ερωτηθουμε Αν Το Θελουμε .

Στο Καθ' Ομοιωσιν.Δεν Ερχομαστε Παρα

Μονον αν το θελησωμε.

Το είπε ο Χριστός :

Οστις θέλει οπίσω ελθείν απαρνησάσθω 

εαυτόν. 

Επιτρεπουμε Το Πνευμα Το Αγιο Να Κατοικησει 

Μεσα Μας ή Του Κλεινουμε Την Πορτα Της 

Ψυχης Μας, Ελευθερα.

Ειμαστε Εικονες Θεου, οχι φυσικα απο τη 

βιολογικη μας φυση,Αλλα Γιατι Ο Θεος, 

Ο Λογος Του Θεου, Ενωθηκε Με Τη Φυση 

Μας. Η Ενωση Αυτη Του Θεου Και Του 

Ανθρωπου Στο Προσωπο Του Θεου Λογου 

ΕκανεΤην Ανθρωποτητα Κατ' Εικονα Θεου.

Το γεγονός αυτό, Που Δεν Εξαρτάται Από Την 

Ελεύθερη Βούληση Του Προσώπου Μας, μας 

έκανε όλους δεκτικούς του Αγίου Πνεύματος.

Μας έκανε όλους δοχεία ικανά να δεχθούν και να 

κρατήσουν τη Χάρη και την Ενέργεια του Αγίου 

Πνεύματος.Είμαστε εικόνες Θεού, άρα 

μπορούμε Αν Θέλουμε Να Δεχθούμε και να 

Κρατήσουμε μέσα μας το Πνεύμα το Άγιο.

Θα Το Δεχθουμε Ομως;

Θα Μεινουμε Δοχεια Αδεια Ή Γεματα; 

Να Τι Εξαρταται Απο Τη Δικη Μας Προσωπικη 

Θεληση,  Απο Την Προσωπικη Μας Ελευθερια.

Δημιουργηθηκαμε Αρσενικα Και Θηλυκα,  

Ανδρες Και Γυναικες. 

Ειναι Μια Εφημερη Δημιουργια Αυτη 

Που Θα Παρελθει, 

Και είδεν ο Θεός τα πάντα όσα εποίησε, και 

ιδού καλά λίαν. Και εγένετο εσπέρα και 

εγένετο πρωϊ, Ημέρα Έκτη. 

Και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα 

έργα αυτού, ά εποίησε

Τα Εργα Του Θεου Ειναι Και Τα Παιδια Που Δεν 

Γεννηθηκαν Ακομη Και Τα Ζωα Που Δεν Εζησαν 

Ακομη, Και Τα Φυτα Που Δεν Φυτρωσαν Ακομη, 

Ολα περιλαμβανονται 

Μεσα Σ' Αυτην Την Εκτη Μερα 

Της Δημιουργιας.

Η έκτη μέρα είναι η Κορώνα και η ολοκλήρωση 

της Δημιουργίας σ' αυτήν την κατάσταση της 

πτώσεως και της φθοράς.

Χρονικα η εκτη μερα Δεν Τελειωσε Ακομη.   

Ενώ, όμως, η έκτη μέρα δεν τελείωσε ακόμη, γιά 

μας τους εν χρόνω ζώντες, 

Η Έβδομη Μέρα Ήρθε Και Τελείωσε. 

Ποια είναι Η Ημερα Η Εβδομη

Η έβδομη μέρα είναι η γέφυρα που συνδέει τον 

φθαρτό τούτο κόσμο των έξ ημερών της 

γενέσεως των πάντων 

Με Τον Κόσμο Τον Άφθαρτο Και Αιώνιο Της 

Ογδόης Ημέρας, Της Ημέρας Που Δεν Έχει 

Τέλος Της Ημέρας Της Αιώνιας. 

Είναι η ημέρα εκείνη κατά την οποία ο Θεός 

Κατέπαυσε Από Πάντων Των Έργων Αυτού, 

Ών Εποίησε δια της κατα τον θανατον 

οικονομιας. 

Είναι η ημέρα εκείνουΤου Μεγάλου Σαββάτου,

Η Ηγιασμενη, Κατα Την Οποια Ο Κυριος 

Αποτελειωσε Ολα Τα Εργα Του,και τα Της 

Δημιουργιας Και Τα Της Σωτηριας.Και έχοντας 

ολοκληρώσει την Ένωσή Του με την κτίση Του 

μέχρι αυτου του θανατου, Είπε Επί Του Σταυρού 

Εκείνον Τον Τελευταίο Λόγο 

Τετέλεσται

Ο Χριστός είπε τετέλεσται στο Σταυρό.

Και όλοι νομίζουμε οτι εννοούσε οτι το είπε για 

το δικό του τέλος.Κι όμως είπε οτι 

Ολοκλήρωσε Το Έργο Του Στη Γή.

Το Έργο Που Ο Πατέρας Του Ανέθεσε  

Να Πληρώσει 

Ως Ο Δεύτερος Αδάμ. 

Χαιρετε.